Κατά τους τελευταίους 12 μήνες συνέβησαν γεγονότα και βιώσαμε καταστάσεις που κατέστησαν τον πολιτικό χρόνο πυκνό και μάλιστα κατά τρόπο μοναδικό. Τα είδαμε όλα εν ολίγοις. Καταλάβαμε έστω και αργά ποιοι είναι οι κανόνες του… παιγνίου και αντιληφθήκαμε τη διαφορά της… θεωρίας από την πράξη. Ελπίζουμε ότι όλοι γίναμε σοφότεροι και κυρίως συνειδητοποιήσαμε πώς τα λάθη πληρώνονται και μάλιστα ακριβά…
Η κυβέρνηση καλείται να λειτουργήσει κάτω από εξαιρετικά αντίξοες και συνάμα πιεστικές συνθήκες. Αν καταφύγει για ακόμη μία φορά στη λογική της… επαναστατικής διαπραγμάτευσης, τότε θα έχει χάσει την ουσία. Το Ασφαλιστικό καταρρέει και δεν χρειάζεται να μας πουν τα «κουαρτέτα», οι «τρόικες» και τα… ντουέτα, ότι απαιτούνται δραστικές λύσεις. Άλλωστε ως προς το δημοσιονομικό σκέλος της επόμενης χρονιάς έχουν περιληφθεί στον ψηφισθέντα προϋπολογισμό οι ποσοτικοί στόχοι και συγκεκριμένα η περικοπή δαπανών 1,8 δισ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό όπου θα πρέπει να προσθέσουμε επιπλέον και 425 εκατ. ευρώ για τις επικουρικές συντάξεις. Και το 2017 θα έρθουν και άλλες περικοπές. Όπως και το 2018. Αλλά και το 2019 και το 2020. Και μην περιμένουμε ότι θα συμβεί κάτι διαφορετικό το 2021 ή το 2022!!!
Οι ξένοι αξιωματούχοι που εμπλέκονται με το ελληνικό πρόγραμμα επισημαίνουν ότι η αξιολόγηση πρέπει να τελειώσει το συντομότερο δυνατό. Ως προς το Ασφαλιστικό, οι ξένοι επισημαίνουν σε διπλωματική γλώσσα ότι καλό είναι να υπάρξει συναίνεση σε μια μεταρρύθμιση, η οποία έχει καθυστερήσει χαρακτηριστικά. Εάν γίνουν όλα όσα πρέπει έως τα τέλη Φεβρουαρίου, τότε μπαίνουμε σε μια νέα φάση. Σίγουρα, θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν υφεσιακό κύκλο έως και το τέλος του πρώτου εξαμήνου, ωστόσο, θα έχουν ανοίξει διάπλατα οι… πόρτες για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, την επαναγορά ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και βεβαίως την ενεργοποίηση του περιβόητου «Πακέτου Γιούνκερ» που θα αποτελέσει κρίσιμο και εξαιρετικά κρίσιμο χρηματοδοτικό εργαλείο για την ανάκαμψη της οικονομίας έως το 2020.
[quote text_size=”small”]
Ίσως σε κάποιους κύκλους επικρατεί η άποψη ότι τώρα που μπήκαμε στο τρίτο πρόγραμμα και απομακρύνθηκε ο κίνδυνος του GREXIT θα μπορούμε να χρηματοδοτούμαστε χωρίς να κάνουμε μεταρρυθμίσεις και κάνοντας απλά τους… κινέζους. Δυστυχώς, αν επιλέξουμε και πάλι την τακτική των ασκήσεων… επαναστατικής γυμναστικής, τότε το κλίμα στην οικονομία θα βαρύνει ακόμη περισσότερο.
[/quote]
Και μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, ουδείς θα σκεφτεί να κάνει το παραμικρό στον τομέα των επενδύσεων. Επιπλέον, μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, θα συνεχιστεί η απαξίωση των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων. Όλα αυτά θα συμβαίνουν όταν το ιδιωτικό χρέος θα ξεπερνά τα 300 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 100 δισ. ευρώ αποτελούν «κόκκινα δάνεια» και άλλα 100 δισ. ευρώ αφορούν σε οφειλές προς το Δημόσιο. Το αυτονόητο έχει να κάνει με την υπόθεση εργασίας ότι η κυβέρνηση έχει καταλάβει πώς προέχει η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην οικονομία και το τραπεζικό σύστημα…
Όσο η κυβέρνηση θα καθυστερεί σε κρίσιμους τομείς είναι δεδομένο ότι θα φλερτάρει με μια μεταγενέστερη παρέμβαση που θα είναι περισσότερο κοστοβόρα σε σχέση με σήμερα. Όπως τα μέτρα που έχουν ληφθεί είναι ασυγκρίτως επιβαρυντικά έναντι της εφαρμογής τους στις αρχές του έτους. Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι όσο καθυστερούμε τόσο θα μεγαλώνει το κόστος για τους αδύναμους και τόσο περισσότερο θα δηλητηριάζεται το κλίμα στην οικονομία. Είναι δεδομένο πλέον ότι δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής σε νέα φάση κρίσης. Δεν συμφέρει μία τους ευρωπαίους, αλλά μάλλον δεν συμφέρει… δέκα εμάς.
Το γεγονός ότι το κυβερνών κόμμα βρίσκεται υπό δημοσκοπική πίεση αυξάνει τις πιθανότητες να μείνει η… δουλειά στη μέση. Όσο το κύμα των αντιδράσεων θα διογκώνεται, τόσο η κυβέρνηση θα επιλέγει τον δρόμο της αδράνειας. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί επ΄ ουδενί λόγω, καθώς θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
