Επειδή μας χωρίζουν καμιά 50αριά μέρες από τις γερμανικές εκλογές, επειδή οι Αμερικάνοι πιέζουν να κλείσει η παρτίδα πριν από αυτές, επειδή η αμερικανο-γερμανική κόντρα ανεβάζει ένταση και κυρίως, επειδή η Ελλάδα είναι το θέατρο ενός πολυδιάστατου και πολυσήμαντου πολέμου που η πολιτική της τάξη δεν κατανοεί, ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο υπουργός των Οικονομικών δεν πρέπει επ΄ ουδενί να δεχθούν τρία πράγματα.
Πρώτον, δεν πρέπει να δεχθούν τον έλεγχο του ΤΑΙΠΕΔ από τους δανειστές και ούτε φυσικά να μεταφερθεί η έδρα του στο Λουξεμβούργο. Γιατί κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με παράδοση του εθνικού πλούτου στα ξένα συμφέροντα.
Δεύτερον, δεν πρέπει να επιστρέψουν στις τράπεζες να τιτλοποιήσουν στεγαστικά και αγροτικά δάνεια ή να τα πουλήσουν σε ξένα distress funds που συνήθως αγοράζουν φτηνά (γύρω στο 20%) τα «κόκκινα» δάνεια από τις τράπεζες. Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που συνεισέφερε τα κεφάλαια που δανείστηκε ο ελληνικός λαός για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και ελέγχει την απόλυτη πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου των συστημικών τραπεζών, οφείλει να απαγορέψει στις τράπεζες την πώληση των δανείων. Γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε ουσιαστικά την παράδοση του 40% της αγροτικής γης και της στέγης χιλιάδων οικογενειών στα ξένα συμφέροντα.
Τρίτον, δεν πρέπει ούτε καν να συζητήσει η ελληνική κυβέρνηση το ενδεχόμενο της μεταφοράς των 50 δισεκ. ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στον ESM, προκειμένου να ελαφρυνθεί ισόποσα το δημόσιο χρέος. Γιατί κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με την παράδοση των ελληνικών τραπεζών μαζί με την εθνική οικονομία στα ξένα συμφέροντα.
Οι τρεις κόκκινες αυτές γραμμές θα δεχθούν σύντομα μεγάλες πιέσεις. Ούτε μία από αυτές δεν πρέπει να σπάσει. Η έστω κατ΄ ελάχιστο υποχώρηση σημαίνει το αδιανόητο. Κι αν οι Σαμαράς και Στουρνάρας δεν μπορούν να αρνηθούν, ας παραιτηθούν. Υπάρχουν άλλοι που μπορούν να πουν όχι.
Το άρθρο δημοσιευεται στο www.makisandronopoulos.blogspot.com