Η ερώτηση αυτή πλανιέται στην Ελληνική κοινωνία το τελευταίο διάστημα. Την έχουν υποβάλλει όλοι οι πολιτικοί αλλά και επιχειρηματίες και δημοσιογράφοι και ο κάθε πολίτης. Αλλά κανείς μα κανείς……δεν απάντησε!
Που άραγε πήγαν τα λεφτά; Μήπως στις τσέπες κάποιων επιχειρηματιών, κάποιων πολιτικών ή κάποιων δημόσιων λειτουργών; Και που είναι τώρα τα λεφτά, αν πήγαν σε αυτές τις τσέπες; Σε κάποιες τράπεζες στην Ελβετία; και αν ναι, γιατί δεν εμφανίσθηκαν οι κάτοχοι τους στην τελευταία κατάσταση εκατομμυριούχων του περιοδικού Forbes; Γιατί τα λεφτά είναι πολλά! Πάνω από 350 δις ελλείμματα τα τελευταία χρόνια!
Τα λεφτά εξανεμίστηκαν…….
– στο έγκλημα χρηματιστηρίου το καλοκαίρι του 1999 (το X.A. το μεγαλύτερο οικονομικό-πολιτικό σκάνδαλο της μεταπολεμικής Ελλάδας ) : άγρια δηλαδή λεηλασία ενάμισι εκατομμυρίου ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών της Κυβέρνησης και βουλευτών των δύο κομμάτων εξουσίας! Έχει εκτιμηθεί ότι περίπου 100 δις. ευρώ άλλαξαν χέρια……μεγάλο μέρος από τα οποία έχασαν οι λεγόμενοι μικροεπενδυτές!
– στη χειραγώγηση του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου με τα δις. των ταμείων των ΔΕΚΑ (Δημόσια Επιχείρηση Κρατικών Αξιών) και των ασφαλιστικών ταμείων….οι διοικήσεις των οποίων αγόρασαν μετοχές 5,5 δις. και ομόλογα 3,5 δις.!
– στη διαφυγή περίπου 50δις. σε επιδοτήσεις για εργοστάσια / επιχειρήσεις «φαντάσματα» στην Βόρεια Ελλάδα!….πολλά από αυτά υπάρχουν ακόμα ως γιαπιά!….από το 1ο και 2ο πακέτο Ντελόρ (67 δις. και 176 δις.)
– στη κακοδιαχείριση – ελλείμματα των νοσοκομείων που φτάνουν τα 25 δις
– στη επιχορήγηση των Τραπεζών!….περίπου 3 δις / έτος ή 80 δις περίπου συνολικά μέχρι το 2009
– στις τσέπες των παραπάνω «κυρίων»
Τα λεφτά μοιράστηκαν……
– σε μισθούς δημοσίων υπαλλήλων που δεν χρειαζόταν
– σε επιχορηγήσεις επιχειρήσεων και ενισχύσεις κοινωνικών ομάδων χωρίς ανταπόδοση
– σε κοινωνικές πολιτικές χωρίς αντίκρισμα και κρατικές δαπάνες χωρίς αποτέλεσμα
– σε «εργολαβικές αναθέσεις» για άχρηστα ή άσκοπα έργα του δημοσίου
– σε προμήθειες ( υπερτιμολογήσεις δις.! ) του δημοσίου
– σε τεράστιες σπατάλες και χρηματισμούς διαφόρων μεγάλων δημοσίων έργων όπως π.χ. οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας 2004 κτλ.
Έτσι, τα λεφτά αυτά (1) αποτέλεσαν την αφορμή για σημαντικού μεγέθους αναδιανομή πλούτου στην κοινωνία και (2) έγιναν εισόδημα στους κακομαθημένους νέο-Έλληνες, που θέλουν να απολαμβάνουν πολλά, χωρίς πολύ κόπο!
Όλοι είμαστε ένοχοι για την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος. «Κάποιοι» βεβαίως……….καρπώθηκαν τα περισσότερα!
– Είναι ένοχοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, γιατί πίεζαν, μέσω κομματικών και συνδικαλιστικών οργάνων να γίνουν όλο και περισσότεροι διορισμοί. Διορισμοί που όλοι γνώριζαν ότι δεν χρειαζόταν. Δικαίωμα στην εργασία. Λες και η μόνη εργασία είναι αυτή στο δημόσιο.
Είναι ένοχοι γιατί αφού διορίσθηκαν, άραξαν και μέτραγαν ημέρες για την επόμενη αργία. Και αντί να κάνουν αποτελεσματικά την δουλειά τους, υπέθαλπαν την γραφειοκρατία, γιατί έτσι τους βόλευε. Έτσι, γινόταν απαραίτητοι και είχαν εξουσία. Και κάποιοι, αξιοποίησαν την δυνατότητα διαπλοκής και χρηματισμού που τους προσέφερε το σύστημα. Και κάποιοι άλλοι, αξιοποίησαν την εξουσία τους για την εφαρμογή προσωπικών επιλογών, που όμως είχαν κόστος. Τζάμπα κόστος για αυτούς. Είναι ένοχοι, γιατί ποτέ δεν τους ενδιέφερε, ότι οι επιπλέον δημόσιοι υπάλληλοι και το επιπλέον κόστος τους, σήμαινε επιπλέον κρατικά λεφτά. Λεφτά που δεν υπήρχαν.
– Είναι ένοχοι οι αγρότες, γιατί μετέτρεψαν τα λεφτά των κοινοτικών επιχορηγήσεων σε εισόδημα και δεν έκαναν τίποτα για να βελτιώσουν ή να αλλάξουν τις καλλιέργειες που έβλεπαν ότι δεν έχουν μέλλον. Δεν έκαναν τίποτα, για να βελτιώσουν την ποιότητα των προϊόντων τους, ούτε για να μάθουν να τα πουλάνε και να γίνουν βιώσιμοι χωρίς την βοήθεια του κράτους. Λειτουργώντας ως οι συνεπέστεροι δημόσιοι υπάλληλοι, διεκδικούσαν και έπαιρναν εθνικές ενισχύσεις για να επιβιώσουν, κλείνοντας τις εθνικές οδούς. Εγγυημένο εισόδημα. Διεκδικούσαν και κατάφεραν να χαρίζονται τα χρέη των συνεταιρισμών. Χρέη, που δεν είχαν να πληρώσουν, αλλά αυτοί δημιούργησαν. Γιατί αυτοί διοικούσαν τους συνεταιρισμούς. Όλα τα λεφτά, όλα τα κιλά. Αλλά, όλα αυτά σήμαιναν επιπλέον κρατικά λεφτά. Λεφτά που δεν υπήρχαν.
– Είναι ένοχοι οι επιχειρηματίες που παρείσφρυσαν στο κράτος και εκμεταλλευόμενοι τις πελατειακές σχέσεις και τη διαφθορά, έκαναν χρυσές δουλειές. Που μετέτρεψαν τις παραγωγικές τους μονάδες σε μεταπρατικά κέντρα εισαγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών, ειδικά όταν συναλλάσσονταν με το κράτος. Είναι ένοχοι αυτοί που έπαιρναν επιχορηγήσεις για νέες επενδύσεις, οι οποίες μετατρεπόταν σε σπίτια, αυτοκίνητα και χλιδάτη ζωή. Είναι ένοχοι αυτοί που πίεζαν τους πολιτικούς, με το αζημίωτο φυσικά, για ευνοϊκές πολιτικές ή ρυθμίσεις οφειλών. Είναι ένοχοι αυτοί που λειτουργούσαν, στοχεύοντας ευκαιριακά κέρδη και όχι μακροχρόνια ανάπτυξη. Αλλά αυτά σήμαιναν επιπλέον κρατικά λεφτά, που δεν υπήρχαν, ενώ παράλληλα κόστιζαν σε ανάπτυξη και απασχόληση.
– Είναι ένοχοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες, που για να επιζήσουν σε μια οικονομία που δεν άντεχε τόσα πολλά και μικρά «μαγαζάκια», αύξαιναν τα ποσοστά κέρδους τους και εξασκούσαν το ευγενές άθλημα της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής. Είναι ένοχοι γιατί με αυτόν τον τρόπο διατηρούσαν τις προβληματικές τους επιχειρήσεις, αντί να προσπαθήσουν να αυξήσουν την πελατεία τους και να βελτιώσουν το προϊόν ή την υπηρεσία που παρείχαν. Αλλά αυτό σήμαινε μείωση των εσόδων του κράτους και αύξηση της ακρίβειας.
– Είναι ένοχοι οι αυτοαπασχολούμενοι επιστήμονες (γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί κλπ) γιατί έκαναν την δουλειά τους χωρίς μεράκι, προσπαθώντας με 3-4 ραντεβού την ημέρα ή 2-3 υποθέσεις τον χρόνο, να αναπαραστήσουν την «Λάμψη» και τη «Δυναστεία». Και επιπλέον στερούσαν πολύτιμα έσοδα από το κράτος λόγω της φοροδιαφυγής τους, παρόλο που για τις υποθέσεις τους χρησιμοποιούσαν τον κρατικό μηχανισμό και τις δημόσιες υποδομές. Και αυτό όμως κόστιζε λεφτά. Κρατικά λεφτά.
– Είναι ένοχοι οι δημοσιογράφοι και οι παρατρεχάμενοι παράγοντες των media που δημιούργησαν μια γκλαμουριά γύρω από το σινάφι τους και τον ρόλο τους ως αυτεπάγγελτοι εγγυητές της δημοκρατίας, με στόχο, όχι την ενημέρωση και καλλιέργεια του λαού, αλλά την εξουσία τους και τις υψηλές αμοιβές τους. Και ανεδείκνυαν τις υποθέσεις που τους ευνοούσαν και τους έκαναν αρεστούς σε αυτούς που κατασπαταλούσαν το δημόσιο χρήμα.
– Είναι ένοχοι οι πολιτικοί, που χρηματοδοτούσαν με κρατικά λεφτά τις προεκλογικές τους εκστρατείες και την λειτουργία των κομμάτων τους. Είναι ένοχοι γιατί έκαναν διορισμούς δημοσίων υπαλλήλων που δεν χρειαζόταν και κοινωνικές πολιτικές που δεν άντεχε το κράτος, με μόνο γνώμονα τις ψήφους των ευεργετηθέντων.
Η φρενίτιδα προσλήψεων λόγω των ρουσφετιών από όλες τις Κυβερνήσεις της τελευταίας τριακονταετίας, είχε ως αποτέλεσμα οι δημόσιοι υπάλληλοι να φθάνουν σήμερα τους 1.100.000!
Τα στοιχεία σοκ για την κατάσταση που επικρατεί στον δημόσιο τομέα περιλαμβάνονται σε έκθεση του Κέντρου Μελετών και Ερευνών του ΕΒΕΑ που δόθηκε στην δημοσιότητα τον Απρίλιο 2010!….
http://www.acci.gr/acci/Portals/0/Departments/keme/Ereuna_dimYpal.pdf
Είναι ένοχοι γιατί, όταν έκαναν λάθος επιλογές, οι οποίες κόστιζαν λεφτά, ποτέ δεν λογοδοτούσαν και φρόντιζαν να μην τιμωρούνται. Είναι ένοχοι γιατί εκπαίδευσαν τον κόσμο, που όμως δεν είναι άμοιρος, σε καιροσκοπικές λογικές «Τσοβόλα, δώστα όλα». Τέλος είναι ένοχοι γιατί όπου μπορούσαν, έβαζαν το δάχτυλο στο μέλι. Αλλά όλα αυτά είναι λεφτά. Κρατικά λεφτά.
– Είναι ένοχοι οι δικαστές και οι αστυνομικοί, γιατί δεν αντιλαμβανόταν την δουλειά τους σαν λειτούργημα αλλά ασκούσαν τα καθήκοντά τους με δημόσιο-υπαλληλική ευκρίνεια. Αναλγησία, γραφειοκρατία και μέτρημα των ημερών μέχρι την επόμενη αργία. Και οι μεν δικαστές, προτιμούσαν να είναι αρεστοί και να ανέχονται παρανομίες, παρατυπίες και ολιγωρίες παρά να συγκρούονται με τα κατεστημένα συμφέροντα. Ακόμα και στο «σπίτι» τους. Και εξαντλούν την σκληρότητά τους σε κάποιους κακομοίρηδες.
Οι δε αστυνομικοί, αντί να βελτιώνουν τον επαγγελματισμό τους και να φροντίζουν να αποκτήσουν δεξιότητες και αποτελεσματικότητα σύγχρονης αστυνομίας, κρυβόταν μόνιμα πίσω από την πολιτική ηγεσία τους, που δήθεν τους έδενε τα χέρια. Γιατί φαίνεται ότι μάλλον είναι πολύ δύσκολο, να συλλάβεις τον παραβάτη με τον ενδεδειγμένο τρόπο και ούτε να τον σκοτώσεις αλλά ούτε να τον αφήσεις να φύγει.
– Είμαστε όλοι ένοχοι, γιατί ανεχθήκαμε για πολλά χρόνια αυτές τις καταστάσεις, χωρίς να τις καταγγέλλουμε, μήπως και μας πουν ρουφιάνους. Ανεχόμασταν να μην παίρνουμε αποδείξεις, να αγοράζουμε ακριβά προϊόντα, να πληρώνουμε χαμηλής ποιότητας υπηρεσίες και να μην δυσανασχετούμε όταν μας ταλαιπωρούσαν σε κάποια δημόσια υπηρεσία. Ανεχόμασταν τις αοριστολογίες και τις ψεύτικες υποσχέσεις των πολιτικών και τους ξαναψηφίζαμε.
– Είμαστε όλοι ένοχοι γιατί ενώ ζούσαμε σε μία πλασματική ευημερία, την οποία όλοι καταλαβαίναμε, δεν κάναμε τίποτα για να διορθωθεί. Είμαστε όλοι ένοχοι γιατί ο καθένας από εμάς πίστευε ότι δεν θα χρειασθεί να ξεβολευθεί αυτός, γιατί τα πράγματα θα διορθωθούν, ξεβολεύοντας τους άλλους!
ΤΕΛΙΚΑ…..είμαστε όλοι ένοχοι!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
