Το 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου είχε κερδίσει τις εκλογές με το γνωστό σύνθημα «Λεφτά υπάρχουν». Ήταν ένα… παρεξηγημένο σύνθημα και όταν αργότερα μπήκαμε στο Μνημόνιο, τότε η επικοινωνιακή ήττα του ΠΑΣΟΚ και του ιδίου ήταν συντριπτική. Ο πρώην πρωθυπουργός αναφερόταν τότε στα 37 δισ. ευρώ των ληξιπρόθεσμων χρεών από τα οποία όμως δεν μπορούσε να εισπραχθεί ούτε το 10%. Παράλληλα, ο ίδιος όπως και άλλοι πρωθυπουργοί είχαν αναφερθεί στις μεγάλες μάστιγες της παραοικονομίας, της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας-πολυνομίας διατυμπανίζοντας ότι θα τις… πατάξουν. Είχαμε και έχουμε ακούσει διαπρύσιους λόγους για την επανίδρυση του Κράτους, μέσα από την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας, αλλά τελικώς όλα ήταν… τζίφος.
[quote text_size=”small”]
Εάν είχαμε χαρακτηριστικά Γερμανίας ή Φινλανδίας είναι δεδομένο ότι δεν θα είχαμε χρεοκοπήσει. Κι αυτό γιατί θα είχαμε συγκροτήσει ένα σύγχρονο Κράτος με απλοποιημένο και αυτοματοποιημένο φορολογικό σύστημα και ένα επιχειρείν όπου η γραφειοκρατία θα ήταν… άγνωστη λέξη. Ωστόσο, η ιστορία δεν γράφεται με τα αν… Για να καταλάβουμε πώς βγάλαμε τα… μάτια μόνοι μας πρέπει να έχουμε την εικόνα και μια τάξη μεγέθους για τα… καρκινώματα του Κράτους και της οικονομίας έτσι όπως αυτά έχουν αποτυπωθεί κατά καιρούς σε εκθέσεις διαφόρων θεσμικών φορέων.
[/quote]
Ειδικότερα:
1. Το εύρος της παραοικονομίας ακόμη και σήμερα, στη φάση της… τρίτης μνημονιακής περιόδου διαμορφώνεται περίπου στο 40% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος. Δηλαδή, σχεδόν 70 δισ. ευρώ κινούνται εκτός οικονομικής δραστηριότητας καθώς η υψηλή φορολογία και οι πάσης φύσεως επιβαρύνσεις που φορτώνει το Κράτος στους πολίτες και τις επιχειρήσεις αποτελούν αντικίνητρα για ένταξη μεγάλου μέρους των συναλλαγών στην επίσημη οικονομία. Η ένταξη ενός τέτοιου ποσού θα μπορούσε να αποφέρει στα δημόσια ταμεία ετησίως ποσό τουλάχιστον 20 δισ. ευρώ από ΦΠΑ, φόρους εισοδήματος και λοιπούς φόρους και τέλη, ακόμη και με αισθητά χαμηλότερους συντελεστές.
2. Το κόστος της διαφθοράς, η οποία είναι διάχυτη στην ελληνική κοινωνία αγγίζει τα 33 δισ. ευρώ σύμφωνα με τον πρώην Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρο Ρακιντζή. Ακόμη και τα μισά λεφτά να μπορούσαμε να εξοικονομήσουμε, τότε θα μιλούσαμε για ένα ετήσιο όφελος συνολικά στην κοινωνία περίπου 15 δισ. ευρώ με ότι αυτό συνεπάγεται και για τη θέση της χώρας στους πίνακες της Διεθνούς Διαφάνειας. Μιλάμε για τις καταχρηστικές συμβάσεις στο Δημόσιο, το «φακελάκι» κλπ., ενώ πρέπει να λάβουμε υπ΄ όψιν ότι λόγω της οικονομικής κρίσης τα ποσά περιορίζονται αισθητά.
3. Το κόστος της γραφειοκρατίας και της πολυνομίας σύμφωνα με εκθέσεις του ΣΕΒ, του ΙΟΒΕ και άλλων φορέων της αγοράς διαμορφώνεται περίπου στο 6% του ΑΕΠ, δηλαδή, στα 10 δισ. ευρώ. Και βεβαίως, ουδείς μπορεί να υπολογίσει το κόστος από τα διαφυγόντα έσοδα μέσω των επενδύσεων. Δηλαδή, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πόσα επενδυτικά κεφάλαια δεν τοποθετήθηκαν στην οικονομία λόγω γραφειοκρατίας και πολυνομίας ή λόγω διαφθοράς. Λόγω της γραφειοκρατίας και του ακριβού κόστους ίδρυσης και λειτουργίας μιας επιχείρησης, η χώρα μας έχει υποστεί τεράστια απώλεια ανταγωνιστικότητας, ενώ το 85% του σημερινού ΑΕΠ είναι εγχώρια κατανάλωση και εσωστρέφεια και μόλις το 15% παραγωγή και εξωστρέφεια. Με τέτοιες… επιδόσεις είναι δεδομένο ότι δεν μπορούμε να πάμε μακριά…
Τα… μισά από τα παραπάνω να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα είναι δεδομένο πως μιλάμε για κολοσσιαία ποσά.
[quote text_size=”small”]
Η σύλληψη της… μισής φοροδιαφυγής σε ένα περιβάλλον χαμηλής φορολογίας θα εξασφάλιζε ετησίως ποσά της τάξης των 10 δισ. ευρώ. Η πάταξη της… μισής διαφθοράς θα μας έστελνε… ταμείο για άλλα 15 δισ. ευρώ, ενώ ο περιορισμός της γραφειοκρατίας και της πολυνομίας στο μισό θα προσέθετε άλλα 5 δισ. ευρώ.
[/quote]
Είναι φανερό ότι αν μπορούσαμε να βρούμε σε ετήσια βάση αυτά τα 30 δισ. ευρώ επί συνολικής ετήσιας «πίτας» 110 δισ. ευρώ, τότε θα είχαμε βγει από τα Μνημόνια και θα αποτελούσαμε κανονικό κράτος. Και αν τέτοια ποσά μπορούσαμε να τα έχουμε άμεσα στο ταμείο, τότε είναι δεδομένο ότι το 2025 θα είχαμε μηδενίσει το δημόσιο χρέος και θα δανείζαμε εμείς άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Δυστυχώς, σήμερα γίνεται το ακριβώς αντίθετο!
Η χώρα χρειάζεται επειγόντως ένα νέο αφήγημα το οποίο πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα στην πράξη. Η πλήρης αυτοματοποίηση των διαδικασιών για την ίδρυση επιχείρησης και η απλοποίηση της καθημερινότητας του πολίτη θα δημιουργήσουν συνθήκες ευέλικτης λειτουργίας του Κράτους ευνοώντας τις επενδύσεις και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας στην οικονομία. Θα οδηγήσουν σε περιορισμό της φοροδιαφυγής, δραστική μείωση της διαφθοράς και περιορισμό της γραφειοκρατίας. Ενδεικτικά να πούμε ότι σήμερα στην Ελλάδα έχουν ψηφιστεί σχεδόν 4.400 νόμοι και έχουν εκδοθεί πάνω από 120.000 υπουργικές αποφάσεις! Όσο για τις εγκυκλίους, εκεί μάλλον έχουμε χάσει πλήρως τον λογαριασμό…
Η Ελλάδα, μετά από 36 χρόνια συμμετοχής στην ευρωπαϊκή οικογένεια ακόμη παρουσιάζει χαρακτηριστικά τριτοκοσμικής χώρας. Δεν μπόρεσε να εκσυγχρονιστεί γιατί δεν ήθελε. Το πολιτικό σύστημα δεν αντιμετώπισε αποφασιστικά τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά γιατί πολύ απλά δεν ήθελε να χτυπήσει την… πελατεία του. Επίσης, δεν διανοήθηκε να επιβάλλει δρακόντειους νόμους ευνοώντας ταυτόχρονα την ανομία και την παραβατικότητα. Αυτό το Κράτος φτιάχτηκε όπως όπως και οι ευθύνες είναι ξεκάθαρες για όσους κυβέρνησαν, κυβερνούν ή… δεν κυβέρνησαν. Ας αναλάβουμε τώρα τις ευθύνες μας όλοι, εάν θέλουμε να αποφύγουμε τις κατάρες των επόμενων γενεών…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
