της ΖΕΖΑΣ ΖΗΚΟΥ
«Αν δεν θέλουμε να έρθει η στιγμή που σ’ αυτή την κοινωνία οι αποκλεισμένοι θα βρεθούν στα οδοφράγματα, οφείλουμε να πολεμήσουμε τους μηχανισμούς κοινωνικού αποκλεισμού». Η μαχητική αυτή κραυγή προέρχεται από το βιβλίο «Το Κεφάλαιο» του Μαρξ, που έγινε μπεστ σέλερ στη Γερμανία.
Μόνο που δεν πρόκειται για το κλασικό «Κεφάλαιο» του Καρλ Μαρξ, αλλά για το ομώνυμο έργο του… καθολικού επισκόπου Μονάχου Ράινχαρντ Μαρξ. Το βιβλίο του υποτιτλίζεται «Εκκληση για τον άνθρωπο» και αποτελεί χαρακτηριστικό σύμπτωμα μιας τάσης που φαίνεται να έχει μέλλον: Καθώς η χριστιανοδημοκρατία της Μέρκελ συνθηκολογεί άνευ όρων με τους άρχοντες του χρήματος, οι Εκκλησίες επιχειρούν να επωφεληθούν, απορροφώντας την κοινωνική διαμαρτυρία.
Προτού αναλάβει την αρχιεπισκοπή του Μονάχου και του Φράιζινγκ, ο αιδεσιμώτατος Μαρξ διετέλεσε επίσκοπος της Τριέρης, της πόλης όπου γεννήθηκε ο συγγραφέας του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου». Μια σύμπτωση που αποδεικνύει ότι «ο Θεός έχει χιούμορ», όπως γράφει ο Γερμανός ιερέας. Το βιβλίο του βρίθει καταγγελιών εναντίον του «αγγλοσαξονικού καπιταλισμού του καζίνο» και εκκλήσεων για έναν πιο «ηθικό καπιταλισμό». Στην ίδια γραμμή κινούνται και οι προτεσταντικές εκκλησίες, χαρακτηρίζοντας «ειδωλολατρία» και «αντικατάσταση του Θεού από τον Μαμμωνά» την άκρατη κερδοσκοπία των τραπεζιτών. Ο Γιούργκεν Χάμπερμας σημειώνει ότι «η ηθική αναβάπτιση του καπιταλισμού αποτελεί υποκρισία. Μαζί τους, όμως, άλλαξε όχθη και ο κυνισμός. Δεν κατοικοεδρεύει πια μόνο στους διεθνείς κερδοσκόπους, αλλά και στις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις για να πληρώσουν οι λαοί χρέη που δεν είναι όλα δικά τους. Σε συνδυασμό με τον ηγεμονικό τρόπο που η Γερμανία χειρίζεται το μείζον πρόβλημα της δημοσιονομικής κατάρρευσης των χωρών του Νότου. Επιχειρώντας ελιγμούς σε κινούμενη άμμο, οι «χρυσοί κανόνες» για χρέος και ελλείμματα, τους οποίους επέβαλε η Γερμανία στη νέα συνθήκη για τη διάσωση του ευρώ, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια «χάρτινη τίγρη» της Machtfrau, όπως αποκαλείται πλέον η Αγκελα Μέρκελ στη Γερμανία.
Από την 1η Ιανουαρίου τέθηκε σε ισχύ το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο που προβλέπει ακόμη αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία ιδίως για τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης. Η κυριότερη διάταξη του νέου συμφώνου, το οποίο αν και δεν είναι ευρωπαϊκή συνθήκη έχει την ισχύ διεθνούς συνθήκης, είναι αυτή που ορίζει ότι τα κράτη-μέλη πρέπει να ενσωματώσουν στο εθνικό τους δίκαιο την υποχρέωση να παρουσιάζουν ισοσκελισμένους ή πλεονασματικούς προϋπολογισμούς και σε περίπτωση μη επίτευξης των στόχων να λαμβάνουν αυτομάτως διορθωτικά μέτρα.
Σύμφωνα με τον λεγόμενο «χρυσό κανόνα», ο οποίος επιβλήθηκε από τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ, στη χειρότερη των περιπτώσεων ένα κράτος-μέλος της Ευρωζώνης θα πρέπει να παρουσιάζει διαρθρωτικό έλλειμμα (δεν περιλαμβάνονται οι επιπτώσεις του οικονομικού κύκλου και τα εφάπαξ μέτρα) ίσο με 0,5% του ΑΕΠ. Παράλληλα, τα κράτη-μέλη που έχουν δημόσιο χρέος μεγαλύτερο από 60% του ΑΕΠ θα πρέπει να μειώνουν το υπερβολικό χρέος κατά το 1/20ό κάθε χρόνο. Επίσης, τα κράτη πρέπει να διασφαλίζουν ότι θα πετύχουν τους ειδικούς για κάθε χώρα μεσοπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους που ορίζουν η Κομισιόν και το EcoFin στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Τα 25 κράτη-μέλη της Ε.Ε. που έχουν δηλώσει ότι θα υπογράψουν το δημοσιονομικό σύμφωνο (πλην Βρετανίας και Τσεχίας) έχουν περιθώριο μέχρι το τέλος του 2013 προκειμένου να το ενσωματώσουν στο εθνικό τους δίκαιο, κατά προτίμηση σε συνταγματικό επίπεδο. Μέχρι σήμερα το έχουν υπογράψει δώδεκα κράτη-μέλη της Ε.Ε., μεταξύ των πρώτων και η Ελλάδα. Εμείς πάμε μπροστά!
Στην περίπτωση που ένα κράτος δεν πετυχαίνει τους στόχους του νέου συμφώνου θα ενεργοποιούνται αυτομάτως διορθωτικά μέτρα, δηλαδή αυξήσεις φόρων και περικοπές δαπανών, τα οποία θα αποφασίζονται από το εν λόγω κράτος-μέλος με βάση τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα μπορεί να διαπιστώνει τη μεταφορά του κανόνα περί ισοσκελισμένου προϋπολογισμού στο εθνικό δίκαιο κάθε κράτους-μέλους. Δεδομένου ότι οι αποφάσεις του ΔΕΕ είναι δεσμευτικές, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με το σύμφωνο θα μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο ίσο με το 0,1% του ΑΕΠ στα μέλη της Ευρωζώνης. Παράλληλα, κράτη-μέλη που δεν έχουν μεταφέρει το νέο σύμφωνο στο εθνικό τους δίκαιο δεν θα δικαιούνται τη λήψη βοήθειας από τον μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM). Τέλος, το σύμφωνο προβλέπει τη σύγκληση συνόδων κορυφής της Ευρωζώνης τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο.
Το άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
