Και οι δύο είναι υπουργοί κυβερνήσεων εκτάκτου ανάγκης. Η κ. Ελσα Φορνέρο είναι οικονομολόγος με καριέρα στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο και με επιστημονική της εξειδίκευση στα συνταξιοδοτικά συστήματα. Ο κ. Γιώργος Κουτρουμάνης είναι μαθηματικός και από το 1984 ασχολείται με τις κοινωνικές ασφαλίσεις, ενώ συνδύασε τη συνδικαλιστική του δράση με τη συστηματική μελέτη της κοινωνικής ασφάλισης.
Η κ. Φορνέρο, στις αρχές Δεκεμβρίου, ανακοινώνοντας το πάγωμα όλων των συντάξεων για έναν χρόνο, εκτός από τις κατώτατες, ξεκίνησε να λέει: «Είμαστε αναγκασμένοι –και αυτό ειλικρινά μας κοστίζει πολύ ακόμη και ψυχολογικά– να ζητήσουμε θυ…». Πριν ολοκληρώσει τη φράση της ξέσπασε σε λυγμούς. «Θυσίες», συμπλήρωσε δίπλα της ο Iταλός πρωθυπουργός.
Ο κ. Κουτρουμάνης εμφανίσθηκε για τέταρτη φορά να προτείνει περικοπές στις επικουρικές συντάξεις και μάλιστα έως 25%!
Στο μεταξύ ξετυλίγεται ένα γαϊτανάκι απόψεων, κατά πόσο είναι ή δεν είναι εντός ατζέντας της τρόικας η μείωση των επικουρικών συντάξεων. Είναι ή δεν είναι στην ατζέντα εκείνο που προκύπτει σίγουρα είναι πως η ελληνική κυβέρνηση δεν δίνει καμία μάχη με την ψυχή της αλλά και με οργανωμένη προσπάθεια να διαπραγματευτεί τα θέματα των συντάξεων.
Φαίνεται πως οι αρμόδιοι δεν βλέπουν και δεν ακούνε την κατακραυγή που έχει ξεσηκωθεί με τις αλλεπάλληλες ομολογίες λαθών που έχουν γίνει σε βάρος του ελληνικού λαού τόσο από τους Eλληνες όσο και από τους αλλοδαπούς χειριστές της ελληνικής κρίσης. Παρά ταύτα, αντί να ανασκουμπωθούν, να ανακαθίσουν καλύτερα στο υπουργικό κάθισμά τους και να ξύσουν το κεφάλι τους για να ξανασκεφτούν, προσφεύγουν στην εύκολη λύση της μείωσης των συντάξεων και μάλιστα με οριζόντιο και βάρβαρο τρόπο. Διότι μόνο βάρβαρη μπορεί να είναι μια μείωση της τάξης του 25% που προτάθηκε σε ορισμένα Tαμεία.
Είναι απόλυτα κατανοητό πως υπάρχουν ελλείμματα στα Tαμεία. Επίσης είναι γνωστό ότι ολοένα και λιγότεροι εργαζόμενοι εισφέρουν για να πάρει σύνταξη ένας συνταξιούχος και ότι τα ελλείμματα έχουν χειροτερεύσει από την κακή χρηματοοικονομική διαχείριση των αποθεματικών.
Η λύση της περικοπής πρέπει να είναι το έσχατο μέτρο, αφού γίνουν εξαντλητικές μελέτες, εξετασθούν εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης των ελλειμμάτων και αποκλεισθεί κάθε άλλο ισοδύναμο που θα γέμιζε και πάλι τα επικουρικά ταμεία από κάπου αλλού. Αυτή είναι όχι μόνο η ουσία της διαπραγμάτευσης απευθείας με την τρόικα, αλλά και της απόδειξης ότι ο κόπος των απόμαχων εργαζομένων λαμβάνεται με πάθος υπόψη.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
