του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
Γέμισαν οι γειτονιές της Αθήνας από αυτοκίνητα με βουλγάρικες πινακίδες. Η λύση στα ακριβά τέλη βρέθηκε στη γειτονική Βουλγαρία, όπου με τη διαμεσολάβηση «κατάλληλων» γραφείων οι κάτοχοι των πολυτελών αυτοκινήτων δημιουργούν εικονικές εταιρείες, στις οποίες και καταγράφουν το αυτοκίνητό τους, έναντι κάποιου ελάχιστου ποσού.
Σύμφωνα μάλιστα με δημοσίευμα της εφημερίδας Τύπος της Κυριακής, ήδη πάνω από 10.000 αυτοκίνητα Ελλήνων κατόχων κυκλοφορούν στη χώρα με βουλγαρικές πινακίδες.
Προφανώς ο φορολογικός ανταγωνισμός μεταξύ των χωρών δεν έχει καν ληφθεί υπόψη σε καμιά σύγχρονη οικονομική μελέτη, πόσο μάλλον του αρτηριοσκληρωτικού ΔΝΤ ή στα δόγματα της ΕΚΤ και της ενωμένης Ευρώπης.
Κι όμως είναι οι θεωρίες της αγοράς που θριαμβεύουν διότι, αφού στην χώρα μας φορολογούνται άγρια τα κυβικά, δίνεται η πιο λογική απάντηση από τις “αγορές” σε αυτό το θέμα. Έτσι βλέπουμε την μετανάστευση των κυβικών. Παλιότερα είχαμε την μετανάστευση των καταθέσεων προς τον Βορά και τις Άλπεις. Τέλος βλέπουμε ήδη εδώ και πολλά χρόνια την μετανάστευση της κατανάλωσης.
Όλες αυτές οι μεταναστεύσεις είναι ενδιαφέρουσες και ίσως αναρχικές.
Αν σκεφτεί κάνεις την €ζώνη όπου γίνεται ένας χαμός με τα διαφορετικά φορολογικά συστήματα, τα επιτόκια δανεισμού, επιχειρηματικού περιβάλλοντος και εργασιακού η συνταξιοδοτικού καθεστωτος αλλά επιτρέπεται κάθε είδους διακίνηση προσώπων αγαθών και υπηρεσιών, μπορεί να αντιληφθεί ότι σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ο καθένας από εμάς θα μπορεί να φορολογηθεί όπου τον συμφέρει.
Απορώ μάλιστα πως και δεν χουμε ακόμη στήσει εξειδικευμένα γραφεια συμβούλων φορολογικής μετανάστευσης σε κάθε γειτονιά και καθόμαστε και τρώμε κατάμουτρα τις βλακείες της Μερκελ της, Λαγκαρντ και του Στουρνάρα σε αυτή εδώ την γεωγραφική περιοχή της Ευρώπης.
Απορώ ακόμη πως αφέθηκαν να δρουν ανεξέλεγκτα εδώ κάτω σε βάρος του €-ΑΕΠ των Ευρωπαίων πολιτών. Το έπραξαν μάλιστα στην βάση ενός παρωχημένου δόγματος όπως είναι τελικά αυτό της εθνικής οικονομίας. Μόλις ξεπεράσεις αυτό το δόγμα ανοίγει ο δρόμος για να διωχθούν άπαντες για κακοδιαχείριση και για πρόκληση ζημιάς στο ΑΕΠ της €ζώνης. Μόλις ξεπεράσεις αυτό το δόγμα της εθνικής οικονομίας, αντιλαμβάνεσαι πως σε λίγες δεκαετίες η περίπτωσή τους θα τύχει αναψηλάφησης και ίσως να είναι υπόθεση μιας Ιστορικής δικής του μέλλοντος.
Ας δούμε την περίπτωση Ντεπαρτιε που έλαβε διεθνη δημοσιότητα αλλά και η φυγή της coca cola και της ΦΑΓΕ ως σημείο καμπής στην φορολογική μετανάστευση.
Πολύ σύντομα θα γίνει αντιληπτό πως η φορολογική μετανάστευση ένα δικαίωμά που το δεν το έχουν πια μόνο οι πλούσιοι και οι εταιρίες αλλά όλοι.
Όταν θα γίνει αυτό αντιληπτό η έννοια του “έθνους” και του “εθνικού” στην οικονομια θα εκλείψει και ακόμη και ο όρος εθνικός θα ξεχαστεί διότι απλώς δεν θα υφίσταται καμιά εθνική οικονομία. Η ενωμένη ευρώπη θα είναι γεγονός.
Σκεφτείτε ακόμη ότι ο Υπουργός Εθνικής οικονομίας θα είναι πλεονάζον προσωπικό (όχι ότι τώρα δεν είναι άλλα τότε θα είναι επισήμως) και θα το επάγγελμα εξαφανιστεί όπως το επάγγελμα του παγοπώλη ή του μουλαρά.
Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί δημιουργήσαμε τον πολίτη καταναλωτή ο οποίος αυτοπροσδιορίζεται και επικοινωνεί τον εαυτό του μόνο μέσα από τον τρόπο που καταναλώνει. Έτσι σήμερα κανείς από αυτούς τους “πολίτες χωρίς έθνος” δεν είναι πρόθυμος να παρατήσει το μοναδικό όπλο που του έχει απομείνει για να ορίσει λίγο από τον κόσμο γύρω του. Και αυτό το όπλο του είναι το Χρήμα, το κεφάλαιο και τα αγαθά που κατέχει.
…………………
Το άρθρο είναι (πικρό) ελαφριά χιουμοριστικό αν και καταγράφει τα γεγονότα και την δυναμική τους. Η άποψη μου είναι η ακριβώς αντίθετη -αν και συντηρητική- σε αυτό το θέμα και θεωρώ την φορολογική μετανάστευσή προδοσία. Δυστυχώς ζούμε σε μια χώρα που γεννά προδότες κατά συρροή…
Άλλος “πουλά” την Κύπρο, άλλος την ψήφο του, άλλος τους 300 τις Θερμοπύλες και άλλος την φορολογική του ύλη. Ότι μπορεί ο καθένας πουλά. Διαλυόμαστε…
Η δυναμική των πραγμάτων όμως είναι άλλη και σύντομα αυτές μου οι απόψεις θα είμαι είναι γραφικοί αναχρονισμοί.
Το άρθρο δημοσιεύεται στο www.papaioannou-giannis.net
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
