H Έκθεση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος είναι 244 σελίδες. Προφανώς ένα τόσο βαρύ πόνημα έχει συνταχθεί από το επιτελείο των στελεχών της τράπεζας. Η έκθεση του διοικητή προς τους μετόχους της τράπεζας δεν είναι μόνον ένα απογραφικό κείμενο.
Είναι ταυτόχρονα ένα πολιτικό ντοκουμέντο. Στο πρόσωπο του διοικητή, που τελικά παίρνει την ευθύνη όλων το παρεμβάσεων και των προτάσεων, η Κεντρική Τράπεζα παρεμβαίνει – ως οφείλει στην οικονομία. Ο διοικητής σε μεγάλο βαθμό μάλιστα τις επηρεάζει προσωπικά, καθόσον ξεπερνάει την επιστημοσύνη των υπηρεσιακών παραγόντων και εκφράζει απόψεις που ενίοτε συγκρούονται με την τρέχουσα πολιτική στρατηγική. Αυτό συνέβαινε πάντα, αυτός είναι ο ρόλος του, όχι απλά να βλέπει από μακριά τα τεκταινόμενα.
Επιλέγουμε τα εξής επιγραμματικά από την έκθεσή του: «Το ιστορικό διακύβευμα παραμένει. Η ολιγωρία και η παρελκυστική τακτική πολλαπλασίασαν το κόστος της προσαρμογής… Η αποτελεσματική εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων απαιτεί ποιοτικές αλλαγές στο σύνολο της οικονομίας και της κοινωνίας Για να πετύχουμε τώρα εκεί όπου συστηματικά αποτύχαμε στο παρελθόν, πρέπει να εγκαταλείψουμε τις νοοτροπίες και τις συμπεριφορές που μας οδήγησαν στην κρίση… Απαιτείται κοινωνική και πολιτική συμπαράταξη στο μείζον, που είναι η ευρωπαϊκή προοπτική και η ανάπτυξη. Οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να επικεντρωθούν σε αυτά που τις ενώνουν, διασφαλίζοντας τη συνέχεια του κράτους… Ωστόσο μέχρι στιγμής οι οικονομικές εξελίξεις είναι δυσμενείς, ενώ οι κίνδυνοι παραμένουν υψηλοί και η αβεβαιότητα μεγάλη. Ταυτόχρονα μεγάλη είναι η αβεβαιότητα και στο διεθνές περιβάλλον. Η ύφεση επηρεάζει αρνητικά τις προσδοκίες και τροφοδοτεί τον φαύλο κύκλο…»
Ας κρίνει ο αναγνώστης αν έχει την πολυτέλεια ο κ. Προβόπουλος σε αυτούς τους καιρούς να στέκεται μακριά από τη φωτιά, όπως φανερώνει ο τρόπος έκφρασης που προαναφέραμε. Όποιος δεν αντιλαμβάνεται τι λέμε, ας φανταστεί τι θα συνέβαινε αν ο CEO ή ο πρόεδρος μιας πολυεθνικής εταιρίας απευθυνόταν μπροστά στους μετόχους με παρόμοια λόγια. Θα δεχόταν αμέσως τις εξής ερωτήσεις από τους μετόχους: «Σωστά τα διαπίστωσες. Και εσύ, που σε επιλέξαμε για να διοικήσεις με σύνεση, τι έκανες για να τα αποτρέψεις; Τι σκέπτεσαι να κάνεις για να μας βγάλεις από τον φαύλο κύκλο, που μόνος σου παραδέχεσαι ότι υπάρχει; Τι προτείνεις ως αντιστάθμισμα των κινδύνων από τις διεθνείς εξελίξεις;».
Εκεί τελικά κρίνεται ο ηγέτης και όχι στις διαπιστώσεις και τις παραινέσεις ότι για να βγούμε από την κρίση οφείλουν οι δεδομένοι Έλληνες με τα γνωστά ελληνικά κόμματα να «πρέπει» σε ελάχιστο χρόνο να αλλάξουν νοοτροπία και να συμπεριφέρονται διαφορετικά (πώς δηλαδή;) παρά την αρνητική διεθνή συγκυρία. Αυτή δεν είναι πρόταση, είναι ευχέλαιο.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
