Την Τετάρτη 9 Απριλίου, η Ελληνική Κυβέρνηση, βγήκε πανηγυρίζοντας στις αγορές, προκειμένου να δημιουργήσει αντίβαρο στην κρίση και να ανακουφίσει, υποτίθεται τον Έλληνα πολίτη, ανοίγοντας το δρόμο για περισσότερους και υψηλότερους δανεισμούς με τοκογλυφικούς όρους κατά του οφειλέτη, του Ελληνικού Κράτους δηλαδή…
Η «Ελληνική Δημοκρατία»έδωσε εντολή σε διεθνείς τράπεζες για 5-ετη ομολογιακή έκδοση «αναφοράς-benchmarking» σε ευρώ, υπό το αγγλικό δίκαιο.Σύμφωνα, με το αγγλικό δίκαιο, ότι και αν συμφωνήσει και υπογράψει εις βάρος του ο οφειλέτης, ο οποίος βρίσκεται συνήθως στην ανάγκη να δανειστεί και κατά συνέπεια να εκχωρήσει όλα τα υπάρχοντα του, άσχετα αν η αντικειμενική τους αξία είναι υπερδιπλάσια του κεφαλαίου του δανεισμού του, ισχύει ,έστω και αν όλα αυτά είναι αντίθετα,όχι μόνο με το Ελληνικό, αλλά και με το Διεθνές και Ευρωπαϊκό δίκαιο.
Σύμφωνα με τον κορυφαίο συνταγματολόγο Γεώργιο Κασιμάτη, «… σε όλες τις χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης, οι κανόνες που ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ του δανειστή και του οφειλέτη είναι πάντοτε υπέρ του οφειλέτη, γιατί ο οφειλέτης είναι το αδύναμο μέρος μιας δανειακής σύμβασης, ενώ ο δανειστής είναι το ισχυρό. Αυτό είναι μια κατάκτηση του ανθρωπιστικού δικαιϊκού πολιτισμού της Ευρώπης.»
Αυτή ακριβώς η κατάκτηση υπέρ του οφειλέτη, που αποτελεί τον αδύναμο κρίκο, καταργείται βάναυσα , ανάμεσα στα ψιλά γράμματα των δανειακών συμβάσεων που συνάπτει η Ελλάδα , με τη «μαμά» Ευρώπη, σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο, με το οποίο ξαναβγήκαμε στις αγορές και βάζει σε ορατό κίνδυνο την εθνική μας κυριαρχία ή αλλιώς τα εθνικά μας υπάρχοντα.
Οι αγορές ξανανοίγουν και για τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των συστημικώντραπεζών που φθάνουν ακόμη και στην υπερκάλυψη, με την έκδοση μη καλυμμένων τραπεζικών ομολογιακών προιόντων.
Οι τράπεζες πανηγυρίζουν προκειμένου για την ανακεφαλαιοποίηση τους,μέσω του ανοίγματος των δανεισμών , εφόσον το μεγαλύτερο μέρος των δανεισμών δεν καλύπτει κοινωνικές παροχές αλλά τις ζημίες των τραπεζών, και έχει ως τεχνητό στόχο την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα, μέσω της εξυγίανσης της τραπεζικής αγοράς, η οποία όμως συνεχίζει να μην μεταφράζεται σε ωφέλιμη αξία για τον δανειζόμενο Έλληνα πολίτη.
Α
[quote text_size=”small”]
ποβλέπουμε λοιπόν σε ένα υδροκέφαλο τραπεζικό σύστημα για τη ζώνη του ευρώ, το οποίο στηρίζεται στην στρατηγική της ομαλής εξυγίανσης του, για να εξυπηρετεί τις ανάγκες και τις ζημίες που του προκαλούν το μεγάλο κεφάλαιο και οι πολυεθνικές, αλλά πουδεν απηχεί τις ανάγκες του δανειζόμενου πολίτη εφόσον η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν συνεπάγεται και το κούρεμα των κόκκινων δανείων των πολιτών.
[/quote]
Άρα για ποιά χρηματοπιστωτική σταθερότητα μιλάμε… αυτήν που δεν έχει κοινωνικό ακροατήριο;
Άρα για ποιες αγορές μιλάμε… αυτές που θα μας εξασφαλίσουν περισσότερο δανεισμό, αντί για περισσότερα κοινωνικά αγαθά και περισσότερη ανάπτυξη;
Βγήκαμε στις αγορές λοιπόν, με δημόσιο χρέος σχεδόν διπλάσιο από το 2009, με ρυθμούς ύφεσης διπλάσιους από το 2009, χρονιά σταθμό στην οικονομική ιστορία του έθνους, εφόσον αποκλειστήκαμε από τις αγορές και αναγκαστήκαμε να ενταχθούμε στο ΔΝΤ, όχι γιατί μας αγαπήσανε ξαφνικά οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, αλλά για να δημιουργήσουμε τις προυποθέσεις καινούργιων δανεισμών, που θα ωφελούν και θα δικαιώνουν τους δανειστές μας, που θα καλύπτουν τις ανάγκες των τραπεζών και των κερδοσκόπων, που θα κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους…
ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΕ ΚΟΣΜΕ ΚΑΘΩΣ Η ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ…
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΦΤΩΧΕ…ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΣΥΝΤΡΟΦΕ…
Το άρθρο δημοσιεύεται στο www.nobilis.gr
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
