Είναι άραγε σωστή η διλληματική προοπτική εντός ή εκτός ευρώ, ή απλά εξυπηρετεί ανάγκες επιβίωσης φθαρμένων πολιτικών μορφωμάτων, που έχουν δημιουργηθεί μέσα στην Ευρωπαική Ένωση και εξυπηρετούν συγκεκριμένα οικονομικά και πολιτικά καρτέλ;
Κι αν ισχύει το δεύτερο, τότε μπορεί οι αιτίες να κρύβονται :
-στην ελλειμματική δομή της Ευρωπαικής Ένωσης;
-στην έλλειψη μιας ισχυρής πολιτικής προσωπικότητας, που δεν θα εκτελεί απλά θεσμικά, αλλά θα οραματίζεται μια δικαιότερη Ευρώπη, μια Ευρώπη των λαών και όχι μια Ευρώπη των τραπεζών;
Σήμερα από την Ευρώπη λείπει, η μελέτη, το πρόγραμμα εκείνο, το οποίο θα εξελίξει τη δομή της, με βάση τις ανάγκες των κρατών μελών της, σε έναn ισότιμο άξονα διαχείρισης των συναλλαγών τραπεζικών, εμπορικών και κοινωνικών.
Σήμερα από την Ευρώπη λείπει, μια ενιαία ομοσπονδιακή πολιτική σε κοινωνικοοικονομικό και δημοσιονομικό επίπεδο.
Σήμερα από την Ευρώπη λείπουν καινούργιες οικονομικές θεωρίες-προγράμματα, που θα συμπεριλαμβάνουν τις ανθρωπογεωγραφικές ιδιαιτερότητες των εθνών, ως απαραίτητα συστατικά στοιχεία, για την διαιώνιση του Ευρωπαικού ιδεώδες. Η Ευρωπαική οντότητα μπορεί να κρατηθεί ζωντανή, μόνο αν εξυπηρετεί έθνη και όχι κράτη με αλλοιωμένες εθνικές συνειδήσεις.
Σήμερα από την Ευρώπη λείπει, ένας ισχυρός ηγέτης, που θα μπορεί να διαπραγματεύεται, με κάθε χώρα, με βάση το όραμα της κοινωνικής και οικονομικής ειρήνης.
Η περίοδος εκείνη που θριάμβευε ο μονεταρισμός ή αλλιώς φιλελευθερισμός, έχει κλείσει οριστικά και έχει αφήσει πίσω της μόνο συντρίμμια κρατών, που προσπαθούν ενεργοποιήσουν τη Δημοκρατία τους, προκειμένου να σταθούν στα πόδια τους.
Η γρήγορη και προχειροφτιαγμένη θέσπιση του ευρώ, που άφησε πίσω του ο μονεταρισμός, προκειμένου να οικοδομήσει μια Νομισματική Ένωση μια Νομισματική Ευρώπη και όχι μια Ευρώπη των λαών, κατέλυσε και τους θεσμούς και τις δικλείδες ασφαλείας του πολιτεύματος της Δημοκρατίας.
[quote text_size=”small”]
Άρα λοιπόν δεν τίθεται δίλλημα για «Ναι ή Όχι στο Ευρώ». Τίθεται δίλλημα σχετικά με το ποιό Ευρώ θέλουμε. Γιατί το ενιαίο νόμισμα πρέπει να είναι το επιστέγασμα μιας πολιτικής, οικονομικής και δημοσιονομικής ένωσης.
[/quote]
Και σ’ αυτή τη βάση θα πρέπει να γίνονται οι διαπραγματευτικές διαδικασίες, πόσο μάλλον, όταν έχουν αποδειχθεί ατελέσφορες οι προηγούμενες προσεγγίσεις, που έχουν προκαλέσει πολιτική και οικονομική αρρυθμία στην πλειοψηφία των κρατών.
Όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα για τις Ευρωπαικές Δημοκρατίες , που υποφέρουν από οικονομική δυσπραγία, έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή και επικίνδυνα.
Οι χώρες του Βορρά (Γερμανία, Ολλανδία, Φινλανδία), που ουσιαστικά επωφελούνται από την κρίση και χρησιμοποιούν ένα άλλης ταχύτητας ευρώ, τηρούν στάση τιμωρίας, προς τις χρεωκοπημένες χώρες του Νότου, που το ευρώ τους δεν επαρκεί για να αγοράσει ούτε τα στοιχειώδη αγαθά, ενώ οι τράπεζες χαίρουν απόλυτης προστασίας εξασφαλίζοντας τα κέρδη τους και τζογάροντας με τοξικά ομόλογα.
[quote text_size=”small”]
Οι χρεωκοπημένες χώρες, όπως η Ελλάδα υποβάλλονται σε ληστρικό δανεισμό, από μια Αρχή της Ευρωπαικής Ένωσης, για να τα δώσουν αμέσως σε μια άλλη Ευρωπαϊκή Αρχή, καθώς και στις τράπεζες και μάλιστα κάτω από όρους με τους οποίους δεν θα μπορέσουν να εξοφλήσουν τα χρέη τους ποτέ. Ταυτόχρονα τους επιβάλλονται μέτρα λιτότητας, τα οποία τις οδηγούν στην οικονομική, κοινωνική και ηθική εξαθλίωση.
[/quote]
Η όδευση προς την καταστροφή δεν αποτελεί πολιτική λιτότητας. Η πραγματική πολιτική λιτότητας δεν στηρίζεται στη θεωρία ότι μπορεί κανείς να περιορίσει το δημόσιο χρέος, μειώνοντας τις δημόσιες δαπάνες και ταυτόχρονα αυξάνοντας τους φόρους. Αυτή η πολιτική, αποτελεί πολεμική πολιτική ολικής κατάρρευσης της οικονομίας των κρατών, εφόσον οδηγεί στην κατάρρευση της κυκλοφορίας του χρήματος στις αγορές τους.
Άρα λοιπόν η ευνοημένη Γερμανία, που στήριξε την ενοποίησή της στην πλάτη της Ευρωπαικής Ένωσης και δεν έχει προσφέρει ποτέ τίποτα ανταποδοτικά, καλά θα κάνει αντί να σπέρνει την τρομολαγνία, μιλώντας για GREXIT, να συζητά για έξοδο της Γερμανίας από την Ενωμένη Ευρώπη, αν δεν μπορεί να συμπλεύσει με τα ιδεώδη της πλειοψηφίας των κρατών της Ευρωπαικής Ένωσης.
Και καλά θα κάνουν, να πράξουν το ίδιο και οι «εθνικοφανείς» κυβερνήσεις, ανά την Ευρώπη, που αποδείχθηκε, ότι βρίσκονταν σε διατεταγμένη υπηρεσία, λειτουργώντας ως δούρειος ίππος και να σχεδιάσουν στρατηγικές υπεράσπισης των λαών τους.
ΓΙΑΤΙ ΔΙΛΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ ΔΕΝ ΤΙΘΕΤΑΙ – ΤΙΘΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΔΙΛΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
2 Απαντήσεις
Αγαπητέ Ιπποκράτη,
-Μήπως σχολιάζετε λίγο καθυστερημένα το άρθρο, ή σας διέφυγε ότι είναι γραμμένο αρχές Ιανουαρίου και εσείς το σχολιάζετε αρχές Οκτωβρίου του 2015;
-Τί είναι αυτό που δεν βλέπετε σχετικά με την προβληματική Ευρωπαική Ένωση; Μήπως την οικονομική ή κοινωνική εξαθλίωση των υποδεέστερων κρατών;
-Τί είναι αυτό που δεν βλέπετε στην κατάντια της χώρας σας; Μήπως την φτωχοποίηση του ελληνικού λαού;
-Και τέλος, αφήστε τις προσωπικές επιθέσεις κατά μέρους. Τόσο το γνωστικό μου επίπεδο όσο και η εμπειρία μου, επαγγελματική και πολιτική μου επιτρέπουν να γράφω άρθρα βαρέων βαρών που δεν χρειάζονται κανενός την επιμέλεια. Εικάζω ότι είναι δύσκολο να είχατε παρόμοια διαδρομή με την δική μου για αυτό και καταφέρεστε με τέτοιον τρόπο.
Αλλά πέρα και πάνω όμως από όλα αυτά, η αναγνωσιμότητα των άρθρων θα πρέπει να είναι κυρίαρχα η απάντηση στο σχόλιο σας …
Έχω διαβάσει και παλαιότερα άρθρα σας, κα Μπλέτα, αλλά απέφυγα να σχολιάσω, επικαλούμενος -προς τον εαυτό μου- την δεοντολογία που επιτάσσει την μη αντιπαράθεση μεταξύ αρθρογράφων του ιδίου μέσου.
Όμως, λυπάμαι, όσα σήμερα διαβάζω δεν μπορούν να μείνουν αναπάντητα.
Κατ’ αρχήν, λίγη περισσότερη προσοχή στην ορθογραφία όχι μόνο δεν θα έβλαπτε, αλλά είναι απολύτως απαραίτητη! Ίσως, όμως, η ανύπαρκτη επιμέλεια του κειμένου δεν είναι τυχαία…
Επιχειρείτε μισά ή ολόκληρα ψεύδη και με αυθαίρετους ισχυρισμούς που παρουσιάζετε ως δεδομένες και αυταπόδεικτες αλήθειες, να μας πείσετε για τα προβλήματα της Ευρώπης και μάλιστα για τις οριακές καταστάσεις που αυτά -οσονούπω- θα προκαλέσουν.
Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε κα Μπλέτα, τόσο εσείς όσο και όποιοι άλλοι έχουν μετατρέψει την κατάρρευση της Ευρώπης -ή/και της Δύσεως ολόκληρης- σε μοναδικό μέσο για να επιβεβαιώσουν την πολιτική τους ύπαρξη!!!
Η Ευρώπη έχει πολλά προβλήματα και μεγάλες ελλείψεις. Πάντοτε είχε, αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να εξελιχθεί και να υπερβεί τις αδυναμίες της. Η ευρωπαϊκή ιστορία, αλλά και η ιστορία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως είναι μια ιστορία αλληλοδιαδοχής κρίσεων. Αν κάτι έχουμε να προσφέρουμε στην ανθρωπότητα οι Ευρωπαίοι δεν είναι τόσο ο -μοναδικός- πολιτισμός μας όσο η ικανότητά μας να συνθέτουμε τα αντίθετα και να προχωρούμε μπροστά.
Μην σας απασχολεί η τύχη της Ευρώπης, κα Μπλέτα, θα επιβιώσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχει μάθει να εξελίσσεται μέσω κρίσεων. Ασχοληθείτε με τη δική μας πορεία. Θα είναι προς την αλήθεια ή για μία ακόμη φορά θα οπισθοδρομήσουμε σε φαντασιώσεις; Ο χρόνος τελειώνει, η γεωπολιτική συγκυρία δεν επιτρέπει άλλα λάθη, εάν δεν έχουμε το θάρρος να αποδεχθούμε την αλήθεια και αν δεν βρούμε το κουράγιο να λειτουργήσουμε με ορθολογισμό, ας ξεχάσουμε το εθνικό μας κράτος, συντόμως θα έχει αρχειοθετηθεί ως μια ιστορική παρένθεση…
Εν τω μεταξύ, εν αναμονή της ευρωπαϊκής καταρρεύσεως, αξιοποιείστε το χρόνο σας για να μάθετε το περιεχόμενο των όρων που με τόση ελαφρότητα χρησιμοποιείτε και -κυρίως- διαβάστε καλά την ευρωπαϊκή ιστορία καθώς και αυτή της Ευρωπαϊκής Ενώσεως… έτσι, στο απώτερο μέλλον, θα καταλάβετε γιατί αποδείχθηκαν φρούδες οι ελπίδες σας!
Και κάτι τελευταίο. Οι πολιτικές καριέρες -καθ’ όλα θεμιτή έως επιβαλλόμενη φιλοδοξία!- δεν βασίζονται στην καταστροφολογία, τον αρνητισμό και την οπισθοδρόμηση. Χτίζονται επί τη βάση θετικών και εποικοδομητικών προτάσεων, επί τη βάση ριζοσπαστικών πολιτικών και οραμάτων που υπερβαίνουν την πραγματικότητα και εμπνέουν τους λαούς να αντιμετωπίσουν τη ζωή και το μέλλον με θάρρος και αισιοδοξία.