Η χώρα έχει φτάσει στο σημείο μηδέν, όπου πρέπει να ληφθούν αποφάσεις που μπορεί εκ πρώτης όψεως να έχουν οικονομική σημασία, ωστόσο, στοχεύουν στη ριζική ανατροπή νοοτροπιών και πρακτικών που… συνόδευσαν κατά κόρον τους Νεοέλληνες κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Βρισκόμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και απαιτούνται έκτακτες αποφάσεις. Δυστυχώς, οι αποφάσεις είναι σκληρότατες, γιατί δεν προνοήσαμε κατά το παρελθόν να λειτουργήσουμε ως μια φυσιολογική χώρα, δηλαδή ως ένας οργανισμός που έχει συγκεκριμένα περιθώρια και συγκεκριμένο πλαίσιο.
Θα θέλαμε πραγματικά να μιλάμε για αυξήσεις μισθών και συντάξεων, αλλά αυτό δεν προκύπτει από πουθενά. Μάλλον το αντίθετο θα λέγαμε. Πρέπει λοιπόν να προσγειωθούμε όλοι στον πραγματικό κόσμο και να αφήσουμε τις ονειρώξεις και τα ιδεοληπτικά συμπλέγματα του παρελθόντος στην άκρη. Άλλωστε, με βάση αυτά πορευτήκαμε επί δεκαετίες και το μόνο που καταφέραμε είναι η καθολική χρεοκοπία της χώρας. Χρεοκοπήσαμε πολιτικά, πολιτισμικά, (εκ)παιδευτικά, θεσμικά, αξιακά και βεβαίως οικονομικά.
[quote text_size=”small”]
Επί δεκαετίες τώρα και κυρίως κατά τα τελευταία πεντέμισι… πέτρινα χρόνια αναπτύχθηκαν νοοτροπίες και είδαν το φως πρακτικές που σε μεγάλο βαθμό δεν είναι συμβατές με την ιδιαίτερη κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα. Είδαμε αυτούς που υπερδανείζονταν να ζητούν και τα ρέστα και περίπου να επαίρονται για το γεγονός ότι δεν πληρώνουν. Είδαμε και βλέπουμε θρασύτατους συμπολίτες μας να προσχωρούν στη νοοτροπία του «Δεν πληρώνω» και να απαιτούν υγεία, παιδεία, παροχές κλπ.! Είδαμε κατά το απώτερο παρελθόν συμπολίτες μας να κάνουν από τα 30 τους σχέδια για τη σύνταξη με βάση ευνοϊκά και ρουσφετολογικά καθεστώτα που είχαν εισαχθεί όχι φυσικά από τους ίδιους αλλά από τους πολιτικούς.
[/quote]
ΟΛΑ ΟΣΑ… ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΚΑΙ ΑΠΩΤΕΡΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ.
Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι θα αναφερθούμε σε ορισμένα παραδείγματα από τα οποία μπορεί να ξεκινήσει το ξήλωμα των παρασιτικών νοοτροπιών που αναπτύχθηκαν κατά τα τελευταία χρόνια και όχι μόνο.
1. Για παράδειγμα από τις 15 Φεβρουαρίου και μετά όποιος δανειολήπτης δεν είναι συνεργάσιμος μπορεί να δει την πρώτη κατοικία του να περνάει στα λεγόμενα μέχρι πρότινος «κοράκια» ή εφεξής «εταιρείες», όπως αναφέρονται στο σχετικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Εξαιρώντας τους δανειολήπτες που πραγματικά βρίσκονται σε πλήρη αδυναμία, πρέπει να είμαστε αυστηροί σε όλους αυτούς που πήραν με άνεση χρήματα από το τραπεζικό σύστημα, δηλαδή τους καταθέτες, αλλά εμφανίζονται… δυσκοίλιοι να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τις τράπεζες αξιοποιώντας το γενικότερο κλίμα οικονομικής πίεσης. Για όσους έχουν και δεν θέλουν, ο φόβος της απώλειας πρέπει να είναι ισχυρός, μέχρι να επιστρέψουν αυτά που πρέπει στο τραπεζικό σύστημα.
2. Από χθες, η υπαγωγή στη ρύθμιση των 100 δόσεων γίνεται πιο αυστηρή και όποιος καθυστερήσει την πληρωμή πέραν των 30 ημερών, τότε θα πληρώνει τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις και φυσικά θα χάνει όλα τα ευεργετήματα και στη συνέχεια ότι περιουσιακό στοιχείο κατέχει έως την πλήρη εξόφληση της οφειλής του. Με εξαίρεση τους πραγματικά αναξιοπαθούντες που δεν έχουν στον ήλιο… μοίρα, στη χώρα μας διαβιεί και το είδος του «μπαταχτσή». Είναι ο γνωστός νεοέλληνας μάγκας που ποτέ δεν πλήρωσε αυτά που του αναλογούσαν κατά τις εποχές της πλασματικής ευημερίας. Είναι ο τύπος που τα θέλει όλα έτοιμα χωρίς να πληρώσει. Επίσης, είναι αυτός ο τύπος που δεν αναγνωρίζει τις υποχρεώσεις του παρά μόνο τα δικαίωμά του. Βεβαίως, αυτήν την πρακτική του την καλλιέργησαν συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα, τα οποία τώρα λαμβάνουν αποφάσεις. Ε λοιπόν, αυτά τα κόμματα θα κόψουν τον… αέρα και θα τον προσγειώσουν στην πραγματικότητα.
3. Στο θέμα του Ασφαλιστικού, τα ευνοϊκά καθεστώτα συνταξιοδότησης με τη μεταρρύθμιση που προωθείται, θα μπουν οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, ως μια ευχάριστη ανάμνηση για όσους έκαναν τη σχετική χρήση τους, αλλά ως μια δυσάρεστη ανάμνηση για όλους τους υπόλοιπους, καθώς το κόστος θα το πληρώνουμε για δεκαετίες. Έχουμε ασφαλισμένους που με 20 πραγματικά χρόνια βγήκαν στη σύνταξη στα 55 και παίρνουν σχεδόν τα ίδια λεφτά με αυτούς που δούλεψαν τριάντα χρόνια και βγήκαν αργότερα στη σύνταξη. Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου 30άρηδες οι οποίοι διορίστηκαν στο Δημόσιο με ΑΣΕΠ σκέφτονταν από την πρώτη ημέρα εργασίας τους ότι θα βγουν στα 50 και το Κράτος θα τους ευγνωμονεί δια της παροχής μιας πλουσιοπάροχης σύνταξης. Επιπλέον, γυναίκες προγραμμάτιζαν να τεκνοποιήσουν στα 33 τους, έτσι ώστε στα 50 να βγουν στη σύνταξη λόγω ανήλικου τέκνου. Βεβαίως, η ανοησία του ασφαλιστικού νομοθέτη είναι παροιμοιώδης. Βγάζει στη σύνταξη την πενηντάρα μητέρα, όταν έναν χρόνο μετά ο υιοός της παρουσιάζεται στον στρατό ή περνάει σε κάποια σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή θυγατέρα της γίνεται… φωτομοντέλο. Και αυτές οι νοοτροπίες πλέον ανήκουν στο παρελθόν λόγω των παρεμβάσεων που έγιναν στο Ασφαλιστικό, συνεπεία της χρεοκοπίας της χώρας. Και βεβαίως, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι το 80% του δημοσίου χρέους προέρχεται από τα ελλείμματα της κοινωνικής ασφάλισης τα οποία οδηγούσαν σε υπερδανεισμό.
Θα θέλαμε να είμαστε πολύ ευχάριστοι και να μιλάμε για συντάξεις από τα… 40, για ποσά άνω των 3.000 ευρώ, για τον… ουρανό με τ΄ άστρα και πολλά ακόμη! Βρισκόμαστε όμως στη χρεοκοπημένη Ελλάδα και εν έτει 2015.
[quote text_size=”small”]
Το μεγάλο στοίχημα για αυτήν τη χώρα είναι να δημιουργήσει σε όλους τη νοοτροπία της παραγωγής και της εργασίας η οποία αμείβεται και εν τέλει επιβραβεύεται στα γεράματα με μια αξιοπρεπή σύνταξη που στηρίζεται σε πολλές χιλιάδες ένσημα.
[/quote]
Επιπλέον, το στοίχημα είναι ότι αυτός που δεν πληρώνει πρέπει να… πληρώσει το τίμημα της επιλογής του για να μην καταδικαστεί σε πρόσθετες επιβαρύνσεις αυτός που είναι συνεπής και δεν οφείλει. Εν τέλει, αυτό που προέχει για να μπορέσουμε να είμαστε μια κανονική χώρα που θα στέκεται όρθια στα πόδια της στο μέλλον είναι το ξερίζωμα των νοοτροπιών και των πρακτικών που μας γονάτισαν. Έχετε καμιά αμφιβολία επί τούτου;
Το σκίτσο είναι το Θοδωρή Μακρή
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
