Ένας επιχειρηματίας απέστειλε την εξής πρόταση: Η λύση για τη σωτηρία της ευρωζώνης είναι να συγκεντρωθεί όλο το χρέος της που λήγει πάνω από 10 χρόνια και να αποτελέσει αυτό που λέμε «αγορά ευρωομολόγων». Να εισαχθεί και ένας πανευρωπαϊκός φόρος, ο οποίος θα μπορούσε να είναι ο μέσος όρος του ΦΠΑ στην ευρωζώνη, που θα χρησιμοποιηθεί για την εξυπηρέτηση αυτών των ευρωομολόγων.
Στη συνέχεια οι επιμέρους χώρες θα πρέπει να βασίζονται στην ισοσκέλιση των δημόσιων εσόδων – εξόδων η καθεμία. Επίσης οι δαπάνες άμυνας και ασφάλειας θα πρέπει σταδιακά να γίνουν ευρωπαϊκή υπόθεση και να εξυπηρετούνται μέσω ξεχωριστών φόρων. Δεν μπαίνουμε στην ουσία, αλλά στη μεθοδολογία και στον τρόπο σκέψης: να προταθεί μια συγκεκριμένη λύση. Έτσι σκέφτεται μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας, που δυστυχώς δεν έχουν πρόσβαση στους μηχανισμούς της διακυβέρνησης. Αλλά οι πολιτικοί που εκλέξαμε δεν σκέφτονται έτσι. Ιδού οι προσεγγίσεις των Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτικών και ας κρίνει ο καθένας τη διαφορά τρόπου προσέγγισης, άρα και του ποθούμενου αποτελέσματος.
Ο πραγματικός νικητής των ελληνικών εκλογών κάλεσε να πάρει η χώρα πίσω τις υπογραφές της, δηλαδή να καταπατήσει μια διεθνή σύμβαση και έστειλε στους Ευρωπαίους εταίρους σήμα ότι δεν ισχύουν οι δεσμεύσεις της χώρας! Ο τεχνικός νικητής αντέδρασε λέγοντας ότι θα ξανασυστήσει την Κεντροδεξιά (ποιος άραγε του είχε απαγορεύσει να το κάνει μέχρι τώρα, ώστε να είχε ήδη «σωθεί» η χώρα με τη δική του κυβέρνηση;), για να αντιπαραταχθεί την εκκολαπτόμενη Κεντροαριστερά. Και ένα στέλεχος του νικητή των εκλογών διανοήθηκε να βάλει τις καταθέσεις στο μάτι, τάχα δήθεν πως οι τράπεζες έχουν περίσσεια κεφαλαίων για να τις διαθέσουν στη δικής του επινόησης ανάπτυξη.
Λίγο πιο πέρα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ρίχνει λάδι στη φωτιά θυμίζοντας στην Ελλάδα «μνημόνιο ή χρεοκοπία». Αντί η ΕΕ και η ΕΚΤ να κατευνάσουν τα πνεύματα λαμβάνοντας, έστω και πολιτικά, υπόψη την αντίδραση του ελληνικού λαού, στυλώνουν τα πόδια και δεν κάνουν απολύτως τίποτα να διαχειρισθούν μια πραγματικότητα: τη στροφή της κοινής γνώμης σε όλο τον κόσμο και στις ελληνογαλλικές κάλπες. Θα το κάνουν σε μερικούς μήνες, όταν οι επιπτώσεις θα είναι διπλά ολέθριες. Το ίδιο λάθος έκανε ο κ. Τρισέ το Δεκέμβριο του 2009, όταν δήλωνε βαρύγδουπα ότι δεν θα δεχόταν ως εγγύηση τα ελληνικά ομόλογα, προκαλώντας σεισμό στις αγορές και στέλνοντας στον Καιάδα τα ελληνικά spreads. Λίγες εβδομάδες μετά άλλαξε απόφαση και απορρόφησε ωκεανούς ελληνικών ομολόγων!
Και όλα αυτά τη στιγμή που δεν έχει γίνει κατανοητό από τον ελληνικό λαό (επειδή οι πολιτικοί του δεν ήταν ικανοί να το κάνουν κατανοητό) ότι το μνημόνιο μάς επιβλήθηκε επειδή εμείς δεν κάναμε τη δουλειά μας. Η τότε ελληνική κυβέρνηση αγόταν παραζαλισμένη ανάμεσα σε ευρωσυσκέψεις, η Τράπεζα της Ελλάδος έπαιζε ρόλο παρατηρητή, οι Έλληνες επιστήμονες ασυντόνιστοι δεν έφτιαξαν μια πρόταση δική μας, καταδική μας. Αφού όμως δεν κατατέθηκε καμία ελληνική πρόταση, μας φόρεσαν οι ευρωκράτες το μνημόνιο, το οποίο ο λαός απέταξε, αν και αυτό περιλαμβάνεται με άλλα λόγια στα «προγράμματα» όλων των κομμάτων με τον ένα ή τον άλλο τρόπο! Βγάλτε συμπέρασμα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
