Διαχρονικά η Τράπεζα της Ελλάδος αποτελούσε τον φορέα ευθύνης και τον πιο αξιόπιστο οδηγό για την πορεία της οικονομίας. Πάντα σε διπλωματική γλώσσα για την αποφυγή παρεξηγήσεων επεσήμαινε κατά το παρελθόν την αναγκαιότητα λήψης μέτρων και περιέγραφε ουσιαστικά τον οδικό χάρτη για την οικονομία.
Όταν Πρόεδρος της ανεξάρτητης πλέον Τραπέζης Ελλάδος ο Λουκάς Παπαδήμος κάθε υπόδειξη για προώθηση των μεταρρυθμίσεων ξεσήκωνε θύελλα αντιδράσεων ακόμη και από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο βρισκόταν στην εξουσία. Μετά ήρθε ο Νίκος Γκαργκάνας και κάθε φορά που υποδείκνυε στην κυβέρνηση Καραμανλή να συγκρατήσει τις… ξεχειλωμένες δαπάνες, τότε τύγχανε σχεδόν της… χλεύης των Νεοδημοκρατών. Μετά ήρθε ο Γιώργος Προβόπουλος, ο οποίος είπε στον Γιώργο Παπανδρέου το 2009 προς τα πού πορευόμαστε (στο… διάολο δηλαδή), αλλά το τότε ΠΑΣΟΚ και αυτό ομιλούσε περί κάποιων… εκθέσεων από… κάποια Τράπεζα Ελλάδος που δεν έχει… ευαισθησίες και όλα τα σχετικά. Και μετά φτάσαμε στο 2010 όπου προσγειωθήκαμε στην πραγματικότητα.
Τελευταίο επεισόδιο ήταν η… απειλή της τέως Προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου για βίαιη προσαγωγή (!) του Γιάννη Στουρνάρα ο οποίος (άκουσον, άκουσον…) παραδίδει εκθέσεις για την οικονομία σε… στικάκι ή παίζει πολιτικά παιχνίδια. Μόνο λυντσάρισμα δημοσίως στην Πλατεία Συντάγματος δεν είχε ζητήσει! Το «κερασάκι στην τούρτα» είναι ότι η… προηγούμενη κυβέρνηση της Αριστεράς ήθελε διακαώς να παραιτηθεί ο Γιάννης Στουρνάρας από τη θέση του Διοικητού της Τραπέζης Ελλάδος.
[quote text_size=”small”]
Ειρήσθω εν παρόδω, να πούμε ότι πιο πιθανό είναι να παραιτηθεί ο Ομπάμα ή να πέσει ο Ολάντ παρά να φύγει ο Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος χαίρει άκρας εκτίμησης από τους εταίρους. Άλλωστε, οι εταίροι-δανειστές, το μόνο ίδρυμα που σέβονται και υπολήπτονται στην Ελλάδα είναι αυτός της Τραπέζης Ελλάδος.
[/quote]
Από την παράθεση των προαναφερόμενων στοιχείων της πρόσφατης και λίγο απώτερης ιστορίας αποδεικνύεται διαχρονικά η ανευθυνότητα του πολιτικού προσωπικού και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζε τις εκθέσεις της Τραπέζης Ελλάδος. Ένας κατά τεκμήριο αξιόπιστος οργανισμός που γνωρίζει όσο κανένας τα οικονομικά μεγέθη και την πορεία τους, γινόταν αντικείμενο απαξίωσης από πολιτικούς οι οποίοι ήταν δικηγόροι, πολιτικοί μηχανικοί, πρώην συνδικαλιστές, δάσκαλοι, ηθοποιοί, τραγουδοποιοί, φωτομοντέλα και ότι βάλει ο νους σας…
Η Τράπεζα της Ελλάδος με εξαιρετικά μεγάλη συναίσθηση της αποστολής της προσπαθούσε να επιτελέσει πάντα τον ρόλο της. Να νουθετεί και να προειδοποιεί. Να παραθέτει στοιχεία και να προτάσσει λύσεις. Να ανοίγει τα… στραβά των οικονομικά αδαών πολιτικών ώστε να λάβουν πρόσκαιρα δυσάρεστες αποστάσεις για να μην συντελεστεί καταστροφή αργότερα. Αλλά όλοι αυτοί… αγρόν ηγόραζον.
[quote text_size=”small”]
Η διαχρονική ανευθυνότητα της συντριπτικής πλειονότητας του πολιτικού προσωπικού έβαλε τις βάσεις για την κατάρρευση της χώρας.
[/quote]
Δεν χρειάζεται να πάμε στις εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ή του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης και να ψάξουμε… ψύλλους στ΄ άχυρα. Το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι κάποιοι, μετά τη χρεοκοπία της χώρας, απέδιδαν ευθύνες στους ξένους οι οποίοι, όπως λένε, έβλεπαν που πάει η χώρα και δεν έκαναν τίποτα!!! Άκουσον, άκουσον ανοησίες…
Στη χώρα της διαχρονικής γελοιότητας, του λαϊκισμού, της μικροπολιτικής, της λαμογιάς και του καιροσκοπισμού, το ευαγγέλιο του… καλού πολιτικού πρόσταζε όπως αυτός αντιστέκεται κάθε φορά που η Τράπεζα της Ελλάδος ή οι διεθνείς οργανισμοί προειδοποιούσαν ότι έτσι όπως τα έχουμε κάνει… θάλασσα, στο τέλος θα πνιγούμε. Το σίγουρο είναι ότι τα λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να επαναληφθούν. Το κόστος της ανοησίας μας είναι μεγάλο και αυταπόδεικτο. Ας σοβαρευτούν επιτέλους όλοι αυτοί τους οποίους εκλέγει ο… σοβαρός ελληνικός λαός γιατί δεν πρόκειται να κάνουμε προκοπή σε αυτήν τη χώρα ούτε σε 50 χρόνια…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
