-ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!!!
Ο Μπάμπης κέρδισε τα 5 λεπτά δημοσιότητας του και νοιώθει υπερήφανος. Μόλις γύρισε το βλέμμα του από τα ΜΑΤ που φύλαγαν την είσοδο του ειρηνοδικείου, βλέμματα συμπαράστασης και φιλικές χειρονομίες τον περίμεναν από τους υπόλοιπους μπαταχτζήδες που είχαν μαζευτει για να εμποδίσουν τη δικαιοσύνη να εφαρμόσει το νόμο.
-Καλά τους τα είπες!
-Μπράβο!
-Ν’ αγιάσει το στόμα σου!
-Την ευχή μου να ‘χεις παιδάκι μου…
Και ο Μπάμπης σαν παγώνι φούσκωνε από υπερηφάνια…
Τι και αν είχε άδικο; Τι κι αν πήρε δανειο και δε το πλήρωσε, επαναπάυτηκε στη προστασία της πρώτης κατοικίας και δεν πήγε να υπαχθει στο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά να πληρώνει ένα συμβολικό ποσό;
-Δε φταίω εγω, είπε χθες ο Μπάμπης στο καφενείο! Αυτοι οι αλήτες οι συριζαίοι έλεγαν θα μας σβήσουν τα χρέη! Θυμάστε που έλεγαν να μη πληρώνει κανένας μας;
-Αυτοί δεν έλεγαν κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη;
Κάποιος από ένα διπλανό τραπέζι, τόλμησε να πει:
-Μα καλά ρε Μπάμπη, γιατί δε μπήκες στο νόμο κατσέλη να πληρώνεις 50-100 ευρώ μιας και δεν έχεις δουλεια;
-ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΡΕ; Θα μου πεις οτι φταίω κι όλας; Δε βλέπεις οι προδότες που μας πούλησαν στη Μέρκελ; Λίγα έφαγαν οι τράπεζες; πρέπει να μου πάρουνε το σπίτι;
-Έτσι είναι, μουρμούρισαν από τα διπλανά τραπέζια…
-Δε θυμάστε τα έξοδα φακελου που βγήκανε παράνομα; δε θυμάστε που μας παρακάλαγαν να πάρουμε δάνεια; εμείς φταίμε; άλλαξε σε πρώτο πλυθηντικό ο Μπάμπης για να δημιουργήσει κερκίδα.
-Μα και πάλι ρε Μπάμπη, επιμένει ο θαμώνας, εγώ παράδειγμα, πληρώνω κανονικά τη δόση μου και έχω σπίτι, εσυ πλήρωσες 3 χρόνια και 6 χρόνια τώρα, μένεις χωρις να πληρώνεις τίποτα. Το Θεωρείς δίκαιο;
-Ρε ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΕΙΣΑΙ Η ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ; Ούρλιαξε ο Μπάμπης!
-Μήπως τα «παίρνεις» κι όλας για να τα λες αυτά;
-καλά είπε ο θαμώνας και σώπασε…
Ο Μπάμπης συνέχισε για λίγο το μονολογό του καταλήγωντας:
-Άυριο θα πάω στο δικαστήριο, να τους δείξω εγώ…
Ο Μπάμπης βγηκε έξω από το καφενείο και πήρε τηλέφωνο τον κουμπάρο του να του γυρίσει επιτέλους εκείνα τα δανεικά που του είχε δώσει πριν 3 μήνες για 2 μέρες υποτίθεται. Ο κουμπάρος δεν απάντησε…
-Λαμόγιο… ψυθίρισε ο Μπάμπης… Όταν σου τα έδινα, ήταν καλά… Τώρα δε θες να τα γυρίσεις.
προχώρησε προς το αμάξι του. Φτάνοντας εκεί, βλέπει το τζάμι του οδηγού σπασμένο και το κινητό του να λείπει…
-Καθήκια!!! Αλλά βέβαια, βρίσκεται και τα κάνετε! Αφού αστυνομία και νόμοι δεν υπάρχουν…
-Τίποτα δε λειτουργεί σε αυτή τη χώρα, μουρμούρισε ο Μπάμπης καθαρίζοντας τα σπασμένα κομμάτια γυαλιού από το κάθισμα του οδηγού. Είχε πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί! Άυριο αν έβλεπε μπάτσους στο δικαστήριο, θα όρμαγε να μπουκάρει με το ζόρι στην αίθουσα…
Ο Μπάμπης άλλωστε δε φταίει… Ο Μπάμπης είναι θύμα… Τον Μπάμπη τον ξεγελάνε…
Ο Μπάμπης δε φταίει που δανείστηκε, φταίει αυτός που του τα έδωσε.
Ο Μπάμπης θεωρεί δικαίωμα του να μη πληρώσει αλλά αποκαλεί λαμόγια όσους δε του γυρνούν τα δανεικά.
Ο Μπάμπης δε φταίει που ψηφίζει, φταίνε οι πολιτικοί που κυβερνάνε.
Ο Μπάμπης παρανομεί συνεχώς αλλά αγανακτεί όταν του σπάσουν το αμάξι.
Ο Μπάμπης φωνάζει για τη φοροδιαφυγή αλλά έχει να κόψει απόδειξη στο μαγαζί του από εποχή Βενιζέλου!
Ο Μπάμπης κλέβει όπου και όσα μπορεί αλλά χρησιμοποιεί μία έκφραση: -Εγώ ένα κουταλάκι πήρα από το βάζο με το μέλι! Άλλοι πήραν το βάζο και έφυγαν!
Και εκεί είναι το πρόβλημα του Μπάμπη…
Πως δεν υπάρχει πια γεμάτο βάζο να χώσει το κουταλάκι του…
Αλλιώς ο Μπάμπης δε θα μιλούσε… Δε θα διαμαρτυρόταν όσα κουταλια και να εμπαιναν μπροστά στα μάτια του, αρκεί να είχε κάτι να κλέψει…
Ο Μπάμπης θα ήταν ακόμα ένας ευχαριστημένος, καλός και υπάκουος Έλληνας πολίτης…
Ο Μπάμπης θα ήταν ακόμα ένας Πασοκτζής…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
