Τρεις νέοι άνθρωποι κι ένα μικρό παιδί μόλις τριών ετών, χάθηκαν χτες άδικα στο τροχαίο της ε.ο Αθηνών Λαμίας.
Δεν γνωρίζω ούτε τον ιδιοκτήτη του jumbo, που είναι ο πατέρας του οδηγού που έκανε το ατύχημα, ούτε κάποιο από τα τα θύματα της τραγωδίας.
Γνωρίζω την σκατοψυχιά και την φτήνια της αντίληψης του κόσμου σήμερα που μέσα σ αυτό τον ατέλειωτο ανθρώπινο πόνο ακόμα και για μας τους παρατηρητές βρήκαν ευκαιρία και χορεύουν πάνω στα πτώματα, πριν ακόμα μπουν στους τάφους τους, για να βγάλουν μίσος και φθόνο για την porshe… την επιχείρηση… τον πλούτο… και να εκφράσουν τα συνδικαλιστικά τους συνθήματα και τις πολιτικές ιδέες τους.
Έλεος…
Αυτόν τον κανιβαλισμό,δεν το βλέπουμε πρώτη φορά. Το έχουμε δυστυχώς ξαναδεί και θα το ξαναδούμε. Είναι η απόδειξη της κατάρρευσης του γενικότερου συστήματος αξιών των Ελλήνων σήμερα. Λες κι αν ο οδηγός του οχήματος που προκάλεσε το ατύχημα ήταν ένας άνεργος και οδηγούσε κανά 1200άρι δεκαετίας αυτοκίνητο, σαραβαλάκι, θα ήταν άμοιρος ευθυνών και όλα θα ταν φυσιολογικά.
Όσο η κοινωνία μας θα λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο, κι όσο ο πόνος είναι αφορμή για κρίσεις κι επικρίσεις αυτού του τύπου και αυτού του επιπέδου “υπογείου” και αφορμή να εκδηλώσουμε την φτήνια της ψυχής μας και το μίσος,η Ελλάδα μας, η κοινωνία μας και ο άνθρωπος δεν έχουν καμιά ελπίδα.
Σκύψτε το κεφάλι στους 4 νεκρούς,όλοι εσείς που με ψεύτικα προφίλ και επαγγελματικά τρολ βγάζετε δηλητήριο και σεβαστείτε τον πόνο των οικογενειών τους.
Ο θάνατος είναι θάνατος, ο ανθρώπινος πόνος που δεν κάνει διακρίσεις τεράστιο και η ανοησία σας ανίκητη και εξαιρετικά ανησυχητική πλέον.
Αιδώς Αργείοι.