Μοιάζει πολύ πιο σημαντικό απ’ ό,τι φαίνεται… Όχι πως το μέλλον και τα χαρακτηριστικά που θα προσλάβει για την χώρα και τους δοκιμασμένους ποικιλοτρόπως πολίτες της είναι δευτερευούσης σημασίας. Φυσικά και δεν είναι, πώς θα μπορούσε άλλωστε. Όμως το κυρίαρχο, το μείζον, καθόλου δεν σχετίζεται με μέτρα που η ελληνική κυβέρνηση θα υλοποιήσει ή όχι. Καθόλου δεν αφορά στο κατά πόσον θα υλοποιήσει τα προεκλογικώς υπεσχημένα ή όχι.
Ο «καυγάς» τούτη την ώρα έχει αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά και σχετίζεται ευθέως με την μακροημέρευση της ηγεμονίας του Βερολίνου στην Ευρώπη. Το γνωρίζουν ή το υποψιάζονται δικαιολογημένα πλέον, οι πάντες.
Δεν είναι άλλοθι και, δεν ξέρω εάν είναι σοφό το να το επικαλείται κάποιος ως επιχείρημα, την ώρα μάλιστα που διακυβεύεται η ποιότητα ζωής των πολιτών μιας χώρα που στερείται –ως φαίνεται- plan b.
[quote text_size=”small”]
Που δεν είναι κρυστάλλινο, το πώς μπορεί ή θέλει να διαχειριστεί την επόμενη μέρα, υπ’ αυτές ή τις άλλες συνθήκες που διαμορφώνονται ή τείνουν να διαμορφωθούν.
[/quote]
Η αναμέτρηση θυμίζει εκείνη του Δαυίδ με του Γολιάθ. Όμως είναι βλακώδες να ισχυριστεί κάποιος ότι η ευμάρεια της χώρας μας κρύβεται πίσω από την απομόνωσή της, την οποία αφειδώς προσφέρουν οι κατ’ ευφημισμόν ευρωπαίοι σύμμαχοί της… Και μαζί τους, όλοι εκείνοι που σήμερα κρύβονται πίσω από τα αδιέξοδα της σημερινής διαπραγμάτευσης και, δεν έκαναν το παραμικρό για να εξασφαλίσουν στην χώρα και τους επιγόνους της μια ασφαλή – αδιαμφισβήτητη ευρωπαϊκή πορεία.
Ναι, το πρόγραμμα απέτυχε. Τα σημάδια εμφανή σε όποια εκδοχή της σημερινής μας πραγματικότητας. Η ευκαιρία, αν υποτεθεί ότι αυτή η κρίση θα μπορούσε ν’ αποδειχθεί ευκαιρία για την οριστική αντιμετώπιση σηψαιμικών φαινομένων που ταλάνισαν και συνεχίζουν να το κάνουν τη χώρα, χάθηκε. Τ’ αποτελέσματα των επιλογών που προηγήθηκαν, μετρήσιμα. Μετρήσιμα και καταθλιπτικά. Το κράτος δεν άλλαξε. Η νοοτροπία, οι συνήθειές μας, επίσης. Δεν φτιάξαμε Κτηματολόγιο. Αποπληθωρίσαμε τη χώρα ασμένως, εξευτελίσαμε την υπεραξία της, αλλά αφήσαμε να πετάξουν περί τα 30 εκ. ευρώ κι άλλα 80 περίπου από συνακόλουθες δράσεις. Και το χειρότερο; Που δεν είναι κρυστάλλινο, το πώς μπορεί ή θέλει να διαχειριστεί την επόμενη μέρα, υπ’ αυτές ή τις άλλες συνθήκες που διαμορφώνονται ή τείνουν να διαμορφωθούν.
[quote text_size=”small”]
Που δεν είναι κρυστάλλινο, το πώς μπορεί ή θέλει να διαχειριστεί την επόμενη μέρα, υπ’ αυτές ή τις άλλες συνθήκες που διαμορφώνονται ή τείνουν να διαμορφωθούν.
[/quote]
Θυμίζουν τους φιλάνθρωπους του «αν», που φυσικά δεν υπήρξαν και, ποτέ δεν πρόκειται να υπάρξουν.
Ας κάτσουν στην γωνιά τους σιωπώντας. Γιατί όσο δεν το κάνουν, ηθελημένα ή άθελά τους ενισχύουν αυτή τη μάστιγα, την βλαπτική μας συνήθεια ως έθνους, να θέλουμε να φτάσουμε στο τέλος, αδιαφορώντας για τους ενδιάμεσους σταθμούς. Να θέλουμε να φτάσουμε στην πηγή αδιαφορώντας για προαπαιτούμενα, που όσο κι αν τα βλαστημήσεις ή τα παραγνωρίσεις, ήταν και θα παραμείνουν εκεί. Κι ας μας πληγώνει αυτό. Ας μας θίγει…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
