Οι καταστροφές στο κέντρο των Αθηνών ήταν 170 κτίρια και μερικά εκατομμύρια ευρώ σε μάρμαρα, σηματοδότες και χαμένες δουλειές.
Καθόλου αμελητέα ποσά, πίσω από τα οποία μάλιστα υπάρχουν αρκετοί άτυχοι Έλληνες. Αλλά πέραν αυτών υπάρχουν άλλες μεγαλύτερες καταστροφές, που ζημιώνουν όλους τους Έλληνες. Ας ξεκινήσουμε με το υπαρκτό παράδειγμα μεγάλης διεθνούς τράπεζας, η οποία έστειλε αμέσως δύο εκπροσώπους της από την κεντρική διοίκηση στο υποκατάστημά της στην Αθήνα, να δει τι ακριβώς συμβαίνει. Όταν ρωτήσαμε τον επικεφαλής ξένο διευθυντή, είπε: «Είδαμε στις ειδήσεις τις φωτιές στην Αθήνα και ήλθαμε». Ο σκοπός της επίσκεψής τους ήταν να εξετάσουν επιτόπου τις συνθήκες λειτουργίας των εγκαταστάσεών τους στην Ελλάδα. Να δουν αν κινδυνεύει η διακοπή των εργασιών, αν υπάρχει ενδεχόμενο να επισυμβούν ζημίες και τι είδους ενδέχεται να είναι αυτές. Να προτείνουν μέτρα αντιμετώπισης των εκτάκτων καταστάσεων.
Εμείς οι «ντόπιοι» σεβόμενοι το έργο τους, απαντήσαμε σε ό,τι ρώτησαν. Αλλά μπήκαμε επίσης και στη διαδικασία να εξηγήσουμε ότι αυτά που είδαν στην τηλεόρασή τους αφορούν ένα ελάχιστο γεωγραφικό τμήμα της χώρας και της Αθήνας. Τους εξηγήσαμε ότι η υπόλοιπη χώρα πρακτικά δεν κατάλαβε τίποτα από τα επεισόδια και ότι η ζωή και οι δουλειές συνεχίζονται κανονικά.
Το κατάλαβαν οι άνθρωποι, κράτησαν σημειώσεις και έφυγαν ικανοποιημένοι. Ευτυχώς, οι συγκεκριμένοι επιχειρηματικοί επισκέπτες έκαναν τον κόπο να διερευνήσουν τα ζητήματα επιτόπου. Σε άλλες περιπτώσεις, άλλες εταιρίες και οργανισμοί που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα βγάζουν συμπεράσματα μόνο από αυτό που βλέπουν και ακούν στις τηλεοράσεις τους.
Η ζημιά που έχει γίνει από την αρνητική δημοσιότητα της χώρας είναι εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την αξία των μαρμάρων που έσπασαν στο Σύνταγμα. Είναι επίσης μια ζημιά που θα κρατήσει πολλά χρόνια, ενώ τα μάρμαρα και οι σηματοδότες ήδη αποκαταστάθηκαν. Η ζημιά έγκειται στις αποφάσεις των διεθνών εταιριών, οι οποίες ανατράπηκαν σε βάρος της ελληνικής αγοράς, διότι οι ειδήσεις ήταν αρνητικές. Πρώτο μέγα θύμα λ.χ. ο συνεδριακός τουρισμός, ο οποίος πρακτικά μηδενίστηκε.
Παρά το ό,τι νομίζει ο μέσος Έλληνας, οι εταιρίες έχουν διαδικασίες και πολιτικές που δεν τους επιτρέπουν να εκτίθενται σε παραπάνω κινδύνους απ’Α όσο απαιτεί η φύση της δουλειάς τους. Μπορεί εμείς να ξεχάσαμε ότι τρεις ψυχές κάηκαν στη Σταδίου πρόπερσι, αλλά μια ξένη τράπεζα ένα τέτοιο περιστατικό δεν θέλει ποτέ να το βιώσει για τους υπαλλήλους και τους πελάτες της. Για τούτο εξετάζει με μεγάλη σχολαστικότητα τη δυνατότητά της να συνεχίσει να έχει δουλειές στην Ελλάδα. Αυτό το αμύθητο κόστος, που οφείλεται στη μη δράση των ελληνικών αρχών, ποιος θα το πληρώσει;
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
