Προς ένα νέο εμφύλιο; Ας μην αφήσουμε να μας παγιδεύσουν. Η παγίδα είναι εδώ μπροστά μας και πολλοί απο εμάς δεν την βλέπουν. Την έχουν στήσει οι τηλεοπτικοί σταθμοί σε μια τέλεια ενορχήστρωση, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Την επαναλαμβάνουν οι πολίτες σαν ρομπότ η σαν υπνωτισμένοι υπόδουλοι της χώρας του Μεγάλου Αδελφού. Η μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης.
Στο σχολείο του γιού μου οι καθηγητές, κακοπληρωμένοι και ταλαιπωρημένοι με την αγωνία στα μάτια για ένα μέλλον ζοφερό και μια σύνταξη που την βλεπουν όλο και να απομακρύνεται, έβαλαν επιθετικά προχθες εναντίον των εργαζομένων στα λεωφορεία: Και τι φταίω εγω να πληρώνω ταξί κάθε μερα για να έρχομαι στη δουλειά μου; έλεγαν. Κι όμως όταν αύριο οι ίδιοι θα κάνουν απεργία, θα βρουν αντιμέτωπους τους γονείς που θα βλέπουν τα παιδιά τους να τριγυρνούν άσκοπα στους δρόμους…
Ω ναι, πως θα πανε στη δουλειά τους 800.000 εργαζόμενοι;ολοφύρονταν τα τηλεοπτικά κανάλια.
Σήμερα το πρωί σε ραδιοφωνικό σταθμό, κάποιος ακροατής τόλμησε να πει σε μια δημοσιογράφο ότι οι εργαζόμενοι στα λεωφορεία δεν κάνουν απεργία για το παντεσπάνι τους. Διεκδικούν το αυτονόητο. Και η κυρία του ανταπαντησε πως οι προνομιούχοι υπαλληλοι της Βουλής αυτό έκαναν πριν λίγο καιρό, προσβάλλοντας τη νοημασυνη του ελληνικύ λαού . Διάλογος κωφών! Διάλογος χωρις διέξοδο!
Τι σχέση έχει τώρα η προνομιούχος μικρή μερίδα των υπαλλήλων της Βουλής με τους ανθρώπους του μεροκάματου; Μπαίνουν σε σύγκριση και σε αναλογία;
Αλλά είπαμε: η παγίδα είναι εκεί και καραδοκεί. Όλο και κάποιος θα πιαστεί στο δόκανο. Όλο και κάποιος θα θυμηθεί το επεισόδειο με τους υπαλλήλους της Βουλής και θα το συνδέσει μέσα του, διαστέβλωμένα.
Βασική αρχή της Σπίθας και ένα από τα τέσσερα ΑΛΦΑ (Αντίσταση, Ανυπακοή, Αλληλεγγύη, Ανάπτυξη) που υπερασπιζόμαστε είναι η Αλληλεγγύη. Αλληλεγγύη προς κάθε οικονομικά εξουθενωμένο συνάνθρωπό μας, αλληλεγγύη προς τις κοινωνικές ομάδες που μάχονται για το οριακό των Συλλογικών Συμβασεων Εργασίας μεροκάματο που τους στερούν. Σε αλλες εποχές αυτές οι φράσεις θα περνούσαν σαν φτηνός λαϊκισμός, όμως εκείνες οι εποχές πέρασαν ανεπιστρεπτί. Τώρα είναι ώρα για ενότητα και συμπαράσταση μεταξύ μας. Ο κίνδυνος να πέσουμε στην παγίδα όπου η μια κοινωνική ομάδα, η μια συλλογικότητα να βάλλει εναντίον της άλλης είναι μεγάλος. Ο κίνδυνος για ένα νέο εμφύλιο ελλοχεύει.
Σ αυτή την παγίδα προσπαθούν να μας ρίξουν. Για να μη σηκώσουμε κεφάλι. Μια παγίδα στην οποία τούτος λαός μια έφεση την έχει, μια παγίδα στην οποία πέφτει εύκολα, το διείδε κι ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός.(Η διχόνοια που βαστάει ενα σκήπτρο η δολερή…) Όμως δεν είναι καιρός για πειράματα ούτε και για μεγάλη περισυλλογή. Ενότηα κι αγώνας, αυτή είναι η απάντηση που πρέπει να αποστέλλετι προς τους γνωστούς αποδέκτες. Η Ιστορία λένε πως όταν επαναλαμβάνεται καταλήγει σε φάρσα. Στην περίπτωσή μας αν η Ιστορία θελήσει να επαναληφθεί θα καταλήξει σε αιματηρή τραγωδία.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
