Η 9η Μαίου 1945 σηματοδοτεί τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των Λαών. Η προσφορά του ελληνικού λαού στην συντριβή της ναζιστικής βαρβαρότητας υπήρξε μεγαλειώδης. Η μεταπολεμική του, όμως, μοίρα δεν ήταν ανάλογη. Αν και κατέβαλε βαρύ φόρο αίματος, στερήθηκε βίαια τα αγαθά της ειρήνης (Δεκεμβριανά, Εμφύλιος, μετεμφυλιακές διώξεις, δικτατορία των συνταγματαρχών).
Οι οφειλές δε της Γερμανίας προς τη χώρα μας (κατοχικό δάνειο, αποζημιώσεις θυμάτων, επανορθώσεις δημοσίων αγαθών, αρχαιολογικοί θησαυροί) δεν έχουν ακόμα εξοφληθεί.
Η Αττική δοκιμάστηκε σκληρά την περίοδο της Κατοχής. Η τρομοκρατία της πείνας και των εκτελέσεων ήταν καθημερινή πραγματικότητα. Οι ασθένειες και η υπογεννητικότητα θέριζαν τον πληθυσμό της. Ο φόβος και η αβεβαιότητα της επιβίωσης απειλούσαν να τσακίσουν το ηθικό των πολιτών της. Κι όμως, ο λαός της Αττικής πρωταγωνίστησε στην Αντίσταση και τη Θυσία, προσφέροντας τα 2/3 των συνολικών ανθρώπινων απωλειών της χώρας μας!
Οι κάτοικοι της Αθήνας και των προσφυγικών συνοικισμών, στο Δουργούτι (Ν. Κόσμος), στα Σφαγεία (Ταύρος), στου Χαροκόπου, στο Βύρωνα, στην Καισαριανή, στη Νίκαια (Κοκκινιά), στο Αιγάλεω (Πυριτιδοποιείο), στο Φάρο Ν. Σμύρνης, στη Δάφνη (Κατσιπόδι), υπέφεραν τα πάνδεινα. Χιλιάδες βασανίστηκαν στα κολαστήρια της Ειδικής Ασφάλειας, της Κομαντατούρας και της Γκεστάπο, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στις φυλακές. Τα μπλόκα της Καισαριανής, της Καλογρέζας και της Κοκκινιάς, με τους χιλιάδες συλληφθέντες και τους εκατοντάδες δολοφονηθέντες, οι όμηροι στα κάτεργα καταναγκαστικής εργασίας στη Γερμανία, τα Ολοκαυτώματα (Λιόσια, Φυλή, Ραφήνα, Κορωπί, Δερβενοχώρια), οι μαζικές εκτελέσεις αντιφασιστών στην Καισαριανή, στη Δάφνη, στο Αιγάλεω, στο Δαφνί καθώς και η εξόντωση 1.500 μελών της Εβραϊκής κοινότητας Αθήνας, το Μάρτη του 1944, πιστοποιούν το τίμημα που κατέβαλε ο λαός της Αττικής.
[quote text_size=”small”]
Οι μεγάλες διαδηλώσεις και οι καθημερινές μικρότερες ή μεγαλύτερες πράξεις αντίστασης του λαού της Αθήνας υπήρξαν καθοριστικές. Απέτρεψαν την πολιτική επιστράτευση (Φεβρουάριος και Μάρτιος 1943), ματαίωσαν την προσάρτηση της Κεντρικής Μακεδονίας στη φασιστική Βουλγαρία (Ιούλιος 1943), κράτησαν όρθιο το φρόνημα του λαού ενώ με την ανατίναξη των γραφείων της δοσιλογικής ΕΣΠΟ ναυάγησε κάθε προσπάθεια προσέλκυσης Ελλήνων εθελοντών, που θα πολεμούσαν στο πλευρό της Βέρμαχτ στο Ανατολικό Μέτωπο.
[/quote]
Πόσοι, όμως, από τους μαθητές των σχολείων της Αττικής γνωρίζουν την ιστορία του τόπου μας; Πόσοι πολίτες της Αττικής είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τους τόπους θυσίας και μαρτυρίου; Πόσοι αυτοδιοικητικοί έχουν συμβάλει στην υπόθεση της επανασύνδεσης του λαού μας με την ιστορική του μνήμη και ταυτότητα και πόσοι έχουν προσφέρει στον μείζονα αγώνα της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών;
Στις 9 Μαίου 2015 συμπληρώνονται 70 χρόνια από τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η επέτειος πρέπει να τιμηθεί με ουσιαστικές εκδηλώσεις μνήμης και διεκδίκησης σε όλη τη χώρα.
Η νέα Περιφερειακή αρχή της Αττικής οφείλει να αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες:
– Να συγκροτήσει ένα διεπιστημονικό – διαπεριφερειακό δίκτυο τεκμηρίωσης και διεκδίκησης, που θα ενισχύσει ουσιαστικά την προσπάθεια του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
– Να πρωτοστατήσει σε συνεργασία με τους φορείς και τους πολίτες που αγαπούν και εμπνέονται από την αντίσταση, για τη δημιουργία ενός Μουσείου της Εθνικής μας Αντίστασης στην πόλη της Αθήνας. Παράλληλα, να συμβάλει στην ανάδειξη της Μακρονήσου ως διεθνή τόπου υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων και καταπολέμησης των βασανιστηρίων.
– Να καθιερώσει ετήσιο συνέδριο με θέμα την αντίσταση και τις γερμανικές αποζημιώσεις. Η Αττική μπορεί να γίνει η βάση όσων μελετούν, συζητούν και δρουν για την ανάδειξη της ιστορικής μνήμης και τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών.
– Να συμβάλει στην επανέκδοση και διάδοση των μελετών και βιβλίων που τεκμηριώνουν τη Θυσία των Ελλήνων και τις απαιτήσεις της χώρας μας (π.χ. εκθέσεις Καραδήμα, Δοξιάδη, Σμπαρούνη).
-Να οργανώσει σεμινάρια επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών σε θέματα της περιόδου της αντίστασης και να καθιερώσει ιστορικούς περιπάτους στους μαρτυρικούς τόπους.
– Να πρωταγωνιστήσει για την καθιέρωση Ημέρας Μνήμης Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών καθώς και Επάθλου Μνήμης των Ελληνικών Ολοκαυτωμάτων, για νέους μέχρι 30 ετών.
Η χώρα μας πρέπει να απεγκλωβιστεί από τη μέγγενη των μνημονίων. Η γνώση και η ανάδειξη της ιστορίας, η αντίσταση στη λήθη και την αλλοτρίωση καθώς και η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, αποτελούν προτεραιότητες. Ενώνουν και κινητοποιούν τους πολίτες. Θέτουν τις βάσεις για αλλαγή πορείας.
Ο Δημήτρης Α. Δριμής είναι εκπαιδευτικός, τ. δήμαρχος του μαρτυρικού Αετού, υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος στον Κεντρικό Τομέα Αθήνας με τη Ρένα Δούρου
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
