Την διαδρομή από Κέρκυρα-Ηγουμενίτσα προς Ανκόνα-Βενετία κι αντίστροφα, την έχω κάνει πιο πολλές φορές από το νούμερο της ηλικίας μου. Ούτε μπορώ να θυμηθώ πόσες παραμονές Χριστουγέννων κάναμε εκεί ακριβώς. Στους -διάσημους σήμερα- Οθονούς αποχαιρετούσαμε την Ελλάδα ή της λέγαμε καλημέρα φτάνοντας χαράματα. Ποτέ δεν έγινε με λιγότερο έντονα συναισθήματα το τελετουργικό του welcome ή goodbye. Τα καλοκαίρια ήταν αλλιώς αλλά τον χειμώνα, ήταν 20-30 ώρες που πρεπε να συμβιβαστείς με πελώρια κύματα, δυνατούς ανέμους και κατασκότεινη θάλασσα.
[quote text_size=”small”]
Κοιτούσα τον χάρτη της πορείας κι έλεγα μέσα μου ”μη φοβάσαι, άλλοι διασχίζουν ωκεανούς, εμείς είμαστε κοντά σε τόσες ακτές”.
[/quote]
Πως αν γινόταν κάτι θα ήταν εύκολη η βοήθεια! Φαντάζομαι πως σήμερα υπήρχαν άνθρωποι που μπήκαν σε αυτό το σκάφος με παρόμοιες σκέψεις.
Πριν από 4-5 χρόνια λυπηθήκαμε πολύ. Πουλήθηκαν οι Μινωικές και εγκαταλείφθηκε κάθε ποιότητα εμφανώς. Δεν ήταν μόνο οι απίθανοι πίνακες στα ευρύχωρα σαλόνια που η ελληνική ναυτιλία ακόμα επέτρεπε σαν έξοδο! Ή τα προσιτά ελληνικότατα σούπερ γεύματα. Ούτε η αντικατάσταση του ξύλου με κακής ποιότητας πλαστικό στα μπάνια και στα έπιπλα της καμπίνας. Είχες την αίσθηση πως η εταιρία Γκριμάλντι δεν νοιαζόταν πια για τους ανθρώπους.
[quote text_size=”small”]
Έναν Αύγουστο μου ήταν αδύνατο να πιστέψω πως δεν είχαν δεχτεί κατά δεκάδες, παράνομα, επιπλέον επιβάτες!
[/quote]
Η φασαρία και το στρίμωγμα ήταν το λιγότερο. Κάποιοι αναρωτιούνταν αν υπάρχουν αρκετά σωσίβια και λέμβοι… Μείναμε με την ΑΝΕΚ σαν επιλογή, που ήταν πάντα χειρότερη εταιρία, μα ανάμεσα στο νέο έκτρωμα των Μινωικών και αυτό, ήταν προτιμότερο αυτό. Κι ήταν ακόμα Ελληνική!
Στα δημοσιεύματα του τραγικού συμβάντος, διαβάζω πως ο καπετάνιος είναι Ιταλός, η ΑΝΕΚ αποποιείται ευθύνες μια και έχει ναυλώσει από ιταλική εταιρία το πλοίο (κάτι μου λέει πως η εταιρία (ή μέρος της) έχει ήδη περάσει κι αυτή σε ιταλικά χέρια). Σκέφτομαι πολύ περισσότερα που σχετίζονται με αυτό το δρομολόγιο ”της γραμμής” και την ασφάλεια αλλά άστο τώρα. Το μόνο που εύχομαι είναι να τελειώσει γρήγορα και χωρίς άλλες ανθρώπινες απώλειες αυτή η, ούτως ή άλλως τραγική, περιπέτεια.