Ενώ όλα δείχνουν ότι μάς περιμένει ακόμα ένα καταθλιπτικό Πάσχα, που ακολουθεί έναν εξαιρετικά κρύο και ακόμα καταθλιπτικότερο χειμώνα και -οποία έκπληξις!- που θα το διαδεχθεί ένα προβληματισμένο καλοκαίρι, εγώ ..βαρέθηκα! Είναι πράγματι αξιοπερίεργο ότι παρά την όλη κατάντια της ελληνικής κοινωνίας, η γυάλα του πολιτικού κατεστημένου ακόμα δεν έχει ξεχειλίσει από τόσο βόρβορο.
Αυτή η γυάλα αποδεικνύεται εξαιρετικά ανθεκτική, καθώς η ξύλινη γλώσσα γίνεται ακόμα πιο ξύλινη και οι ειδήσεις των καναλιών ακόμα πιο κατευθυνόμενες.
Και όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου, που μόνο ένας Ιονέσκο θα μπορούσε να συλλάβει, αποκτά όλο και περισσότερους θεατές. Θεατές που μόλις που συγκρατιούνται να μην ανέβουν στη σκηνή, για να την γεμίσουν με ..γιαούρτια και αυγά : το μόνο 100% εγχώριο προϊόν που παράγει αυτή η ρημαδιασμένη χώρα.
Κάπως έτσι μάς βρίσκει όλους και αυτό το Πάσχα.
Κι εγώ έχω πια βαρεθεί αυτές τις διαπιστώσεις.
Δεν ξέρω τι να μάς ευχηθώ πια.
Ποιά ευχή θα μπορούσε να πιάσει τόπο – Άγνωστο.
Το γνωστό “Καλή Ανάσταση” με όλα τα χιλιοειπωμένα κοινωνικοπολιτικά υπονοούμενα, μού ακούγεται τόσο μα τόσο κοροϊδίστικο πια..
Για ακόμα μια χρονιά..
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
