Και ενώ οι φόροι πληθαίνουν για μια ανύπαρκτη περιουσία που τώρα λέγεται ότι θα περάσει και επισήμως στα χέρια των τραπεζών, η προπαγάνδα του επιτυχημένου σχεδίου (success story) συνεχίζεται. Όλα τα μέσα καθεστωτικής ενημέρωσης προβάλλουν διαρκώς την περίλαμπρη εικόνα εκατομμυρίων τουριστών που συρρέουν σε πόλεις και νησιά της Ελλάδας, τονώνοντας την οικονομία μας. Τουρίστες οι οποίοι καταμετρούνται δύο και τρεις φορές ανάλογα με τους προορισμούς που επιλέγουν. Δηλαδή, κάθε τουριστικό πλοίο μετριέται ξεχωριστά σε κάθε λιμάνι που δένει, ασχέτως αν το ίδιο πλοίο έχει προηγούμενα μετρηθεί στο σύνολο των τουριστών. Πως άλλωστε θα βγει ο μαγικός αριθμός των 20εκ. τουριστών.
Είναι ο τουρισμός της Μυκόνου που απαιτεί 1000 ευρώ το κεφάλι για να ακούσεις τις εξαίσιες μουσικές του Ρέμου, της Βίσση και άλλων «καλών παιδιών του πενταγράμμου» που φυσικά και είναι κατά αυτής της πολιτικής, την οποία δε χάνουν ευκαιρία να στηλιτεύουν ανοίγοντας στα κεφάλια του αποχαυνωμένου κοινού τους, τόνους πανάκριβων ποτών.
Και φυσικά αυτό είναι το ζητούμενο και το επιθυμητό, να κάνουμε την Ελλάδα, μια απέραντη Μύκονο, της ξέφρενης και ανεμπόδιστης διασκέδασης των ξένων. Σε αυτό, όμως, το σχέδιο υπάρχουν μικρά τεχνικά προβλήματα που δυσκολεύουν την υλοποίησή του.
[quote text_size=”small”]
Δεν είναι υπολογίσιμα, τουλάχιστον, για την κυβέρνηση και τους παρατρεχάμενους αυτής, ενδεικτικά αναφέρω: 1.500.000 άνεργοι, 3.000.000 άνθρωποι που ζούνε στα όρια της φτώχειας, 300.000 νοικοκυριά που ζούνε χωρίς ρεύμα, 60 δις. ευρώ τα ληξιπρόθεσμα χρέη σε δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, κ.α.
[/quote]
Σωστά επομένως αναφωνεί με τόνους αλαζονικής εξουσίας η κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη, ότι δεν μπορούμε να ασχολούμαστε όλη την ώρα με τις καθαρίστριες, ή πιο σωστά παρατηρεί ο πρώην υπουργός της Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, ότι η Αλεξίου δε διοργάνωσε ποτέ μία συναυλία υπέρ των απολυμένων καθαριστριών ενός ιδιωτικού φορέα. Αν και νομίζω ότι η προχτεσινή συναυλία δεν αφορούσε αποκλειστικά και μόνο τον δημόσιο τομέα, απλώς οργανώθηκε εξ αφορμής, όχι μόνο της απόλυσης αλλά και της μη εφαρμογής της δικαστικής απόφασης που καθιστά παράνομη την απόλυσή των καθαριστριών του υπουργείου οικονομικών.
Ωστόσο μιας και ο Άδωνις κόπτεται περισσότερο για τους απολυμένους του ιδιωτικού τομέα, που ό ίδιος και η κυβέρνησή του, αφού τους εξαχρείωσε μισθολογικά, έδωσε το πράσινο φως για να απολυθούν, ζώντας μέσα στη βαριά και δυσνόητη μουσική παιδεία και κουλτούρα της συζύγου του, μπορεί να διοργανώσει εκείνος με την επιμέλεια της Ευγενείας Μανωλίδου, μια μεγαλειώδη συναυλία υπέρ πάντων των απολυμένων του ιδιωτικού τομέα.
Ακόμη καλύτερα, θα μπορούσε αυτός και οι όμοιοί του να μην ψηφίζουν τα μέτρα που ανοίγουν τις απολύσεις και δημιουργούν εργασιακούς μεσαίωνες, τύπου Cosco. Όμως για την κυβέρνηση η Cosco ήταν και είναι ένας εργασιακός παράδεισος, με χιλιάδες εργαζόμενους που οικειοθελώς προσφέρουν την εργασία τους άλλοτε σε μορφή υπερωριών, άλλοτε σε ημέρες αργίας, ή ακόμη και την ίδια τους τη ζωή για να μπορεί ο πρωθυπουργός μας να επαίρεται και να επαινεί τον Κινέζο πρωθυπουργό για την επιτυχή συνεργασία των δύο κρατών. Ας μη ξεχνάμε εξάλλου ότι κάτω από το δέρμα ενός Έλληνα εργαζόμενου κρύβεται ένας Κινέζος εργαζόμενος ή όπως το είχε πει ο Μαρξ: «κινεζοποίηση των μισθών».
[quote text_size=”small”]
Με όλα τα παραπάνω και άλλα πιο πολλά, η Ελλάδα οδεύει προοδευτικά στο θάνατο δια ευρωπαϊκού λιθοβολισμού.
[/quote]
Όσο και να φωνάζει από τα τηλεοπτικά παράθυρα η Μισέλ Ασημακοπούλου, (βαφτισμένη δια χειρός Κοκού) ότι τα μνημόνια τελείωσαν, η λιτότητα συνεχίζει και βαθαίνει, οι συντάξεις μειώνονται, οι επιχειρήσεις κλείνουν, τα χρέη μεγαλώνουν και στο σύνολό του ο λαός πτωχεύει. Και όλα αυτά περικυκλωμένα από τις θηριωδίες των Αμερικανών και του Ισραήλ στη Γάζα και την αναζωπύρωση του φασισμού στην Ουκρανία, στην καρδιά της δημοκρατικής Ευρώπης, η κυβέρνηση της οποίας απαγόρευσε, όπως πολλές άλλες δημοκρατικές χώρες της ΕΕ, την ύπαρξη του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Αξίζει να σημειωθεί για χάρη της ιστορίας και για την ανάδειξη της υποκρισίας, ότι το χέρι του πραξικοπηματία πρωθυπουργού της Ουκρανίας έτρεξε να σφίξει από τις πρώτες κιόλας μέρες της παράνομης ορκωμοσίας του, εκτός από τον Ομπάμα και ο νυν υπουργός εξωτερικών της χώρας μας και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος. Είναι το ίδιο πρόσωπο που μονοπωλεί και προσπαθεί να ξεφτιλίσει τον όρο δημοκρατική παράταξη. Είναι ο ίδιος που δε διστάζει στο εσωτερικό να επιτίθεται (τουλάχιστον δημοσίως) στη Χρυσή Αυγή, ενώ στο εξωτερικό υποκλίνεται στους αντίστοιχους χρυσαυγίτες της Ουκρανίας.
Ο κόσμος, δυστυχώς αλλάζει προς το χειρότερο. Είναι, λοιπόν, αναγκαία μια συλλογική ανταπάντηση στους κάθε είδους πολέμους αυτού του σάπιου συστήματος που καταδυναστεύει τις ζωές μας. Οφείλουμε να υπακούσουμε στην ιστορική απαίτηση για συνεργασία και συμμαχία, τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Η επίθεση είναι οργανωμένη, επομένως και η αντίσταση (όπως δείχνει και η πρόσφατη ιστορική εμπειρία) πρέπει να είναι μαζική και ενωμένη.
Για να λάβουν τα όνειρα εκδίκηση, τα όνειρα των πεινασμένων και των αδικημένων όλου του κόσμου…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
