Κάνε το κακό και ρίξ’ το στο γιαλό. (Έλενα Ακρίτα, Το μήλο βγήκε από τον παράδεισο)
Πώς γεννιούνται οι νέο-ΜΜΕ-γιάπηδες ιλουστρασιόν; Μέσα από τους κοινωνικούς ή πολιτικούς αγώνες; Μέσα από την επιστημονική δράση; Μέσα από την επαγγελματική καταξίωση; Όχι βέβαια. Το μόνο προσόν που πρέπει να (κατ)έχουν είναι να εκπροσωπούν «το αυτί και το μάτι» της όποιας κομματικής ή άλλης εξουσίας.
Με αριστεροδεξιοκεντρώο life-style, με έρωτες σινιέ, με βρώμικες διαρροές μερικοί πολιτικοί λελέδες εμφανίζονται ως κριτές της κοινωνίας και επικριτές των απόψεων που δεν αρέσουν – κατά τη γνώμη τους – στο Ιερατείο.
Στην τηλεόραση, στα τσιτάτα (πάντοτε με φωτογραφία), σε εφημερίδες διαπλεκόμενων συμφερόντων φτιάχνουν το image τους μήπως και γίνουν αναγνωρίσιμοι και εκλεγούν στις επόμενες εκλογές.
[quote text_size=”small”]
Οποία αυταπάτη! Άλλο αναγνωρισιμότητα, κι άλλο αναγνώριση.
[/quote]
Πώς να σεβαστείς και να στηριχθείς σε πλάσματα που κινούνται στα υπόγεια της πληροφόρησης και που τους κινούν τα νήματα της διαχρονικής διαπλοκής;
Το μέλλον τους γνωστό. Το παρόν τους ας το (ξανα)σκεφτούν αυτοί που «παίζουν» μαζί τους (με ενθάρρυνση, ανοχή και κάλυψη). Όσο ψηλά και αν βρίσκονται…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
