Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί, για την κυβέρνηση, με τη μορφή ανεκδότου: «Αυτοί, να δεις, δεν θα προλάβουν να κάνουν παρέλαση». Η … κακία υποννοεί ότι η τρικομματικής στήριξης κυβέρνηση του Α.Σαμαρά δεν θα «αντέξει» έως τον προσεχή Οκτώβριο, όταν και πραγματοποιείται η παραδοσιακή της 28ης παρέλαση. Τα αναμενόμενα νέα μέτρα, οι ασφυκτικές πιέσεις των πιστωτών, καθώς και η εκρηκτική οικονομικο-κοινωνική κατάσταση στο εσωτερικό, εκτιμάται ότι θα δοκιμάσουν σε ύψιστο βαθμό τις κυβερνητικές αντοχές.
Ωστόσο, ένα είναι μέχρι στιγμής σίγουρο: το σχήμα που συγκρότησε ο κ. Σαμαράς, ως επικεφαλής του πρώτου σε δύναμη κόμματος, πάσχει. Και τα συμπτώματα εξακολουθούν να είναι ιδιαίτερα σημαντικά με τελευταίο, πλην όμως όχι έσχατο, την παραίτηση του κ. Ν.Νικολόπουλου από τη θέση του υφυπουργού Εργασίας.
Το προ των εκλογών κλίμα και οι επίσημες δηλώσεις ακόμα και του ίδιου του σημερινού πρωθυπουργού διαμόρφωσαν από την πρώτη στιγμή την αίσθηση ότι το όποιο κυβερνητικό σχήμα, θα (έπρεπε να) είχε τα χαρακτηριστικά «κυβέρνησης έκτακτων συνθηκών». Ούτε η διαδικασία που ακολουθήθηκε για τη συγκρότησή της, ωστόσο, ούτε και η σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου επιβεβαίωσαν αυτή την αίσθηση: Κατ’ αρχήν υπήρξε καθυστέρηση μεγαλύτερη του αναμενομένου για την ανακοίνωση των ονομάτων υπουργών και υφυπουργών. Η ΝΔ έδειχνε να μην έχει έτοιμη πρόταση. Ταυτόχρονα, οι άλλοι δύο κυβερνητικοί εταίροι (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) επέλεξαν να κρατήσουν «αποστάσεις ασφαλείας», υποδεικνύοντας μεν πρόσωπα κοινής αποδοχής, αλλά όχι στελέχη από τα ηγετικά κλιμάκια του μηχανισμού τους.
«Περιμέναμε ομάδα κρούσης» ήταν το πρώτο, συγκρατημένο σχόλιο όλων όσοι προσδοκούσαν ριζοσπαστικές, εξαιτίας των έκτακτων συνθηκών, λύσεις ως προς την επιλογή προσώπων που θα στελέχωναν το κυβερνητικό σχήμα. Η απογοήτευση ήταν εμφανής, αλλά επελέγη η στάση αναμονής. «Πρέπει να δώσουμε ευκαιρίες στην νέα κυβέρνηση», πρόσθεταν.
Μετά, όμως, ήρθε το πρώτο σοκ: Παραιτήθηκε ο κ. Βερνίκος, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείκνυε το ασυμβίβαστο της ιδιότητά του ως κυβερνητικού στελέχους και ταυτόχρονα στελέχους σε εξωχώρια εταιρεία. Μια εξέλιξη η οποία καταδείκνυε τουλάχιστον πλημμελή προγραμματισμό από πλευράς μεγάρου Μαξίμου. Ακολούθησε η παραίτηση για λόγους υγείας του νέου υπουργού Οικονομικών κ. Βασ. Ράπανου, μετά και από ξαφνική, σοβαρή αδιαθεσία. Ουδείς δεν αμφισβητούσε τις ικανότητες ή και την εμπειρία τουκ. Ράπανου. Ωστόσο, υπήρξαν σχόλια αναφορικά για την ετοιμότητά του να ανταπεξέλθει στις αυξημένες απαιτήσεις του ρόλου του επικεφαλής του οιοκονικού επιτελείου, ακριβώς εξαιτίας της κατάστασης της υγείας του. Η σοβαρή εμπλοκή με τον τρόπο εκπροσώπησης της χώρας σε σύνοδο κορυφής της ΕΕ, όπως και η συζήτηση περί τα οικονομικά με τους εταίρους, διά ενός υπηρεσιακού υπουργού (του κ. Ζανιά), βάρυνε ακόμη περισσότερο το κλίμα.
Τώρα ήρθε η σειρά του κ. Νικολόπουλου να παραιτηθεί, αυτή τη φορά επικαλούμενος πολιτικούς λόγους ιδιαίτερα σοβαρούς: Το εάν, όπως ο παραιτηθείς πελοποννήσιος πολιτικός καταγγέλει, ο έως πρότινος πολιτικός προϊστάμενός του κ. Γ.Βρούτσης έδειξε μηδενική διάθεση επαναδιαπραγμάτευσης εργασιακών θεμάτων με την τρόϊκα, είναι ένα ζήτημα που κυρίως θα πρέπει να απασχολεί πλέον τον κ. Φ.Κουβέλη: Η ΔΗΜΑΡ έχει συγκεκριμένα αιτήματα-προσδοκίες, αποτυπωμένες στο κείμενο της «προγραμματικής συμφωνίας» με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αν ισχύει η καταγγελία Νικολόπουλου, τότε έχουμε «κατάπτωση» μέρους της συμφωνίας, και κατ’ επέκταση διαμορφώνεται περιβάλλον «κυβερνητικής κρίσης».
Και το «κερασάκι στην τούρτα»; Οι περαιτέρω χρονικές καθυστερήσεις στον καταμερισμό αρμοδιοτήτων στους υφυπουργούς, λες και υπάρχει και άλλος χρόνος διαθέσιμος: «Δεν υπάρχει ούτε μια μέρα για χάσιμο» είχε πει αρκετό καιρό πριν ο κ. Σαμαράς. Ενδεικτικό του τελευταίου αυτού προβλήματος είναι η εμφάνιση, σήμερα Τρίτη 10 Ιουλίου, στην κρατική τηλεόραση της άρτι ορκισθείσας υφυπουργού Υγείας: «Ηρθα στην εκπομπή σας γιατί δεν έχω τί να κάνω στο υπουργείο. Δεν έχω ακόμα αρμοδιότητες», είπε χαρακτηριστικά η κα Φωτεινή Σκοπούλη (ΝΕΤ).
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
