ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΝΟΧΙΚΗ ΑΝΟΧΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟ …ΣΚΟΤΑΔΙ

Μοίρασε το

Από τον ΚΩΣΤΑ ΚΑΤΑΓΑ

Πριν από το εξαιρετικά ευαίσθητο κείμενο και την ζωγραφική επινόηση του Κώστα που το έστειλε και για το new-Deal,  για το πρωτοφανές σε δημοκρατικά καθεστώτα κλείσιμο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης,  αισθάνομαι την υποχρέωση επειδή τον γνωρίζω πάρα πολλά χρονιά, να πως σε όλους τους φίλους μας πως ο Κώστας είναι ένας ήρωας της ζωής . Έμεινε όρθιος και πάλιψε σε πολύ δύσκολες καταστάσεις…(Αλ.Βιτ.)

 Αφιερωμένο στη ενοχική ανοχή μας προς το… σκοτάδι !!!

Είναι η μέρα… είναι το πρωινό… είναι το φως….
το φως έτσι όπως σπρώχνει το σκοτάσι να πάρει νέα θέση στη ζωή…
Ναι, αυτό είναι δεν βλέπω λάθος… είναι αυτό… είναι αυτό…

Κι όμως η γεύση της νύχτας δεν φεύγει…
αντιστέκεται και παραμένει…
λες κι έχασε τη στοιχειωμένη της φύση…
παραμένει…
μυρίζω τους χυμούς της…
ακούω τους ήχους του σκοταδιού…
βλέπω όλα τα μικρά χελωνάκια να χορεύουν…
Ναι δεν φεύγει…
λες και το φως δεν ανατέλλει σήμερα…
λες και η συνθήκη γράφει… μείνε….
λες κι ο μαυροφορεμένος αγγελειοφόρος της
δεν ξεπέζεψε σήμερα …..
δεν θα καβαληκέψει ξανά…
λες κι εγκαταστάθηκε μόνιμα…
παρέμεινε…
γεύομαι το μπαρούτι του πολέμου…
την ταγκισμένη μυρωδία του σκοτωμένου αίματος…
τη βαριά αίσθηση της ήττας στο πεδίο της μάχης…
παρέμεινε για να απολαύσει τη συλλογή των νεκρών…
για να σηκώσει τη σημαία της εισβολής της στη μέρα…
μυρίζω τα χνώτα των παρατεταγμένων ματατζηδων…
χνώτα γύπα μπροστά στο ημιθανές θήραμα…
βλέπω τη μαυρίλα του σήμερα αποτυπωμένη στην οθόνη…
παρέμεινε…
παρέμεινε να μου θυμίζει τη ζωή στο σκοτάδι…
η μέρα σήμερα δεν είναι σαν χτες….
(ΚΚ)

Πόσο ακόμα θα καθόμαστε να μας πατάνε στο λαιμό ?

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου