Μετά από μια μεγάλη περίοδο σχετικού, αλλά σίγουρα εξελιγμένου ανθρωπισμού (τουλάχιστον σε ότι αφορά την Ευρώπη), άρχισαν και πάλι οι… έρωτες με τα άκρα. Προς Θεού όχι με άκρα στυλ ναζί ή Σταλινικών, αλλά με μια όλο και αυξανόμενη τάση που μας πλασάρει την βία όχι τόσο απεχθή, αλλά αντίθετα αποτελεσματική και το χειρότερο δίκαιη!…Ας απαριθμήσουμε τις επανεμφανιζόμενες ακρότητες :
Οι Βρετανοί έκαναν μια «ακραία» πράξη με το Brexit, οι Αμερικανοί ψήφισαν έναν «ακραίο» για πρόεδρο που οραματίζεται τείχη, στη Δύση εμφανίζονται πάλι στρατόπεδα (όχι ναζιστικά ή Σοβιετικά !…) αλλά εκεί μαντρώνονται άνθρωποι, φανατικοί μουσουλμάνοι ανατινάζουν Ευρωπαϊκές πόλεις, μουσουλμάνοι (ασχέτως ενοχής) μαντρώνονται ομαδικά, κάποιοι μιλούν πάλι για βασανιστήρια σαν κάτι επιτρεπτό και καθημερινό!…
Στην Ευρώπη τα άκρα είναι πια οργανωμένα: Στην Ολλανδία εκπροσωπούνται από το PVV ( «Κόμμα για την Ελευθερία», στην Γαλλία το «Εθνικό Μέτωπο» FN) απειλεί να πάρει ακόμα και την εξουσία, στην Γερμανία ονομάζεται «Εναλλακτική για την Γερμανία» (AFD), στην Βρετανία το «Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου» (UKIP) κέρδισε ήδη το Brexit, στην Αυστρία παρ’ ολίγο το «Κόμμα της Ελευθερίας» (FPO) να πάρει την εξουσία, στην Ιταλία εμφανίζοντια με τον τίτλο «Λέγκα του Βορρά» (L.N.),ενώ μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο έχει ήδη σχηματιστεί η ομάδα της «Ευρώπης των Εθνών και της Ελευθερίας», που ακόμα δεν δέχονται τη «Χρυσή Αυγή», αλλά υπάρχουν πληροφορίες για νέο κόμμα που είναι κοντά τους και σε λίγο θα επισημοποιηθεί.
Όλα αυτά τα κόμματα, μαζί και με κυβερνήσεις που ήδη βρίσκονται στην εξουσία (Ουγγαρία, Πολωνία), αλλά και μικρότερες ομάδες που κάποια στιγμή θα ενωθούν, αποτελούν τη λεγόμενη «Μαύρη Διεθνή», που εκπέμπει μηνύματα εθνικοκαπηλίας, ξενοφοβίας, ρατσισμού, αλλά κρύβει προς το παρόν, τον αυταρχισμό της πίσω από τίτλους δήθεν ελευθερίας και ανεξαρτησίας, με πρώτο και κορυφαίο στόχο, τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης…
Οι ηγέτες αυτής της διεθνούς για να πείσουν τις μάζες χρησιμοποιούν το λόγο και όρους λαϊκίστικους και πατριωτικούς, κατασκευάζουν απειλές που όμως έχουν τη συνταγή για να τις αντιμετωπίσουν, υπόσχονται απελευθερώσεις και απαλλαγές από καταπιεστικά δεσμά (π.χ. των Βρυξελλών), θέλουν δικά τους εθνικά νομίσματα, διακηρύσσοντας ότι έτσι θα σωθούν οι οικονομίες των χωρών τους, δημιουργούν εθνικά, ταξικά και θρησκευτικά μίση…
Το χειρότερο είναι ότι ψεύδονται ασύστολα χωρίς κανένα πρόβλημα, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα της σύγχρονης τεχνολογίας της επικοινωνίας, κυρίως το διαδίκτυο, αλλά και έχοντας αποκτήσει προσβάσεις σε έντυπα μέσα δημοσιογράφων. Το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο δύσκολο γιατί η τεχνολογία της επικοινωνίας (Social media, internet κλπ), κάνει πολύ δύσκολη υπόθεση τον έλεγχο της διάδοσης ψευδών και κατασκευασμένων ειδήσεων, διαδόσεων, δοξασιών, φημών και συνωμοσιολογικών απόψεων, που κατακλύζουν τον παγκόσμιο ιστό !…
Το κρίσιμο ερώτημα είναι… με ποιον τρόπο μπορούν να αντιμετωπιστούν αυτές οι πρακτικές από τους ελεύθερους δημοκρατικούς πολίτες, τα δημοκρατικά κόμματα και τις φιλελεύθερες κυβερνήσεις; Κάτι που βλέπουμε καθημερινά και στην Ελλάδα με την αδυναμία αντιμετώπισης της λαϊκίστικης καταιγίδας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σε όλα τα επίπεδα… Από την μια πλευρά δεν μπορούν να κατέβουν στο ίδιο επίπεδο και από την άλλη, αν πάρουν νομοθετικά μέτρα που θα θεωρηθούν ότι περιορίζουν την ελευθερία του λόγου, κινδυνεύουν να υπονομεύσουν τη δημοκρατικότητά τους και να κατηγορηθούν ότι καταφεύγουν στον αυταρχισμό (κάτι που κάνει καθημερινά η ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προπαγάνδα…).
Το πρόβλημα είναι τεράστιο. Οι δημοκρατικές – φιλελεύθερες κυβερνήσεις βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση σ’ όλο τον πλανήτη, αφού η επίθεση του ακραίου λαϊκισμού συντονίζεται πλέον οργανωμένα και μάλιστα σύντομα θα αποκτήσει και «Διευθυντήριο», όπως αποφασίστηκε σε συνάντηση της «Μαύρης Διεθνούς» που έγινε πρόσφατα σε μια πόλη της Γερμανίας, κρυφά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Η υπεράσπιση της αλήθειας, πάγια και δοκιμασμένη θέση της Δημοκρατίας δεν αρκεί. Χρειάζεται και η αποκάλυψη των «σκελετών» που κρύβουν οι ακραίοι λαϊκιστές στις ντουλάπες τους, μαζί με συνεχή μάχη για την μείωση των ανισοτήτων, που είναι μια από τις εστίες του κακού !…
Έχουμε μπει «στον αστερισμό των άκρων» που απειλούν να διχάσουν και πάλι τον πλανήτη. Διανύουμε πάλι μια ταραχώδη περίοδο, όχι σαν εκείνη του ναζισμού και του Σταλινισμού, αλλά πολύ πιο εξελιγμένη…