Όσο οι πυρηνικές δοκιμές κι οι βαλλιστικοί πύραυλοι του Κιμ Γιονγκ Ουν δείχνουν να ακολουθούν βαλλιστικούς κανόνες και διαδρομές, άλλο τόσο οι συνεχείς απειλές που εκτοξεύει κυρίως προς Αμερική, Ιαπωνία και Νότιο Κορέα, δεν δείχνουν να ακολουθούν αναγνωρίσιμα βήματα και δοκιμασμένες στρατηγικές.
Δεν υπάρχει διαδρομή για τις απειλές του Βορειοκορεάτη προέδρου. Όλο πάνε ψηλότερα. Δεν φαίνεται να έχουν σκοπό να πέσουν προς το παρόν κάπου άμεσα και συγκεκριμένα. Δυναμώνοντας απειλητικά την φωνή του ο Κιμ Γιονγκ Ουν εντείνονται ταυτόχρονα αρκετά επιτυχημένα, όπως υποψιάζονται οι ειδικοί της Δύσης και οι έρευνες του γύρω από τα επιστημονικά πειράματα και τις ατομικές έρευνες. Υπάρχει παράλληλη εξέλιξη μεταξύ του ύψους των απειλών με αυτό των ατομικών ερευνών.
Κανείς πια δεν αμφιβάλλει ότι το πυρηνικό πρόγραμμα της Β. Κορέας είναι για τα καλά σε πυρηνική τροχιά.
Ούτε η επιλογή Ομπάμα να αντιμετωπίσει τον Κιμ Γιονγκ Ουν περιφρονητικά. Ούτε οι φανφαρονίστικες απειλές του Τραμπ εμπόδισαν την μακρά βαλλιστική και πυρηνική πορεία του Βορειοκορεάτη προέδρου από το να πετύχει τον στόχο της.
ΝΑ ΕΧΕΙ Ή ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΒΟΜΒΑ Ο ΚΙΜ ΓΙΟΝΓΚ ΟΥΝ;
Συνεπώς τώρα είμαστε αντιμέτωποι με το ωμό ερώτημα. Πρέπει ή όχι να αφήσουμε την βόμβα στον Κιμ Γιονγκ Ουν; Ο Ντόναλντ Τραμπ προειδοποίησε τον “άνθρωπο-πύραυλο” ότι θα καταστρέψει την χώρα του. Όμως η λογική λέει ότι η στρατιωτική επιλογή δεν είναι σίγουρη. Ο κίνδυνος σημαντικών ανθρωπίνων απωλειών είναι περισσότερο από ορατός. Τι μένει τότε; Μόνο προς το παρόν η διπλωματική οδός. Αν και στηρίζεται στην έξυπνη στρατηγική και την ορθοφροσύνη εν τούτοις μπορεί να επιτρέψει στην Βόρεια Κορέα να χει το πυρηνικό όπλο de facto.
Η Δύση είναι αντιμέτωπη με έναν γόρδιο δεσμό.
Οι αισιόδοξοι θα ισχυριστούν ότι το “πυρηνικό γεγονός” ίσως παίξει σταθεροποιητικό ρόλο. Όπως έπαιξε στην περίπτωση της Ινδίας και του Πακιστάν. Και ότι, αφού ο Κιμ Γιονγκ Ουν έχει το “ασφαλιστήριο ζωής” που ήθελε για να μην τελειώσει όπως ο Καντάφι, επιτέλους θα ηρεμήσει.
Οι απαισιόδοξοι θα ισχυριστούν ότι, αφού τα κατάφερε σε αυτή την περίπτωση θα νοιώσει ασφαλής για να ξεκινήσει άλλες απρόβλεπτες περιπέτειες.
ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΣ Ο ΠΥΡΑΥΛΑΝΘΡΩΠΟΣ;
Τίθεται συνεπώς άμεσα το ερώτημα: είναι η όχι στα καλά του ο Βορειοκορεάτης πρόεδρος;
Οι Δυτικοί έχουν την τάση να τον θεωρούν σίγουρα τρελό. Όμως πέρα από ένα ρητορικό τόνο αρχαιοκομμουνιστικου λεξιλογίου δεν έχει ως τώρα ξεπεράσει το οποία όρια.
Μήπως είναι λοιπόν αυτό-ελεγχόμενα προκλητικός; Μήπως είναι το τρίτο χέρι της Κίνας και καθοδηγείται έξυπνα κι υπομονετικά από εκείνην; Ο χρόνος θα δείξει.
Όμως ο Τραμπ, ο άλλος “ελεγχόμενα” απρόβλεπτος όπως φαίνεται, καλό θα ταν να μην παίζει παρομοίως με τα στρατηγικά όρια του κινδύνου. Γιατί κάποια στιγμή μια απρόσεκτη κίνηση από τον ένα πρόεδρο η τον άλλο μπορεί να τινάξει την παγκόσμια ισορροπία στον αέρα.
Πάντως ένα είναι βέβαιο. Η διεθνής αδυναμία στο θέμα της Βόρειας Κορέας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μάθημα για την περίπτωση του Ιράν. Ο Τραμπ καίγεται να ακυρώσει την πυρηνική συμφωνία με την Τεχεράνη. Όμως η ως τώρα εμπειρία με τον Κιμ Γιονγκ Ουν δείχνει ότι είναι ίσως καλύτερα να υπάρχει μια έστω και προβληματική συμφωνία παρά να μην υπάρχει καθόλου συμφωνία.
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Δημοσθένη Δαββέτα στο new deal
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
