Λίγο πριν την κάλπη, οι δημοσκοπήσεις στην Γαλλία δείχνουν τους υποψηφίους να είναι σε μάχη στήθος με στήθος. Οι διαφορές είναι ελάχιστες κι οι πιθανότητες είναι ίσες και για τους τέσσερις πρωταγωνιστές της προεκλογικής περιόδου. Εννοώ τους Μακρόν, Λεπέν, Φιγιόν, Μελανσόν. Αν ως σύστημα θεωρήσουμε τους ανθρώπους του χρήματος και των ισχυρότερων ΜΜΕ, τότε ο «άνθρωπός» τους είναι ο νεαρός, πρώην υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης Ολάντ, Εμανουέλ Μακρόν. Αν ως αντι-σύστημα θεωρήσουμε τις δύο ιδεολογικά αντίθετες τάσεις, αυτής της Μαρί Λεπέν από τ’ «ακροδεξιά» και του Ζαν Λυκ Μελανσόν από τα «ακροαριστερά», τότε αυτοί οι δυο υποψήφιοι έχουν ανέβει στα ποσοστά τους με μια εντυπωσιακή σταθερότητα.
Ειδικά ο Μελανσόν έκανε μια απρόσμενα θετική μοναχική πορεία στο γαλλικό πολιτικό τοπίο. Κι ο Φιγιόν; Πού τοποθετείται; Ανάμεσα στα δύο. Όπως και το πρόγραμμα διακυβέρνησης που προτείνει. Δηλαδή ένας συνδυασμός συντηρητικών παραδοσιακών αξιών (σεβασμός σε έθνος, πατρίδα, θρησκεία, πολιτισμική γαλλική ταυτότητα κι ιστορία) και φιλελεύθερων προτάσεων στην οικονομία. Πρόκειται για ένα σύστημα “αντί σύστημα” που παρά τα προσωπικά σκάνδαλα του ιδίου έχει πολλές πιθανότητες επιτυχίας λόγω της σωστής ανάλυσης που χει κάνει των προβλημάτων και των αδυναμιών της παγκοσμιοποίησης.
Αν πρέπει να συγκρατήσουμε δύο πράγματα βασικά απ’ όλη την προεκλογική περίοδο, αυτά θα’ ταν τα εξής:
Πρώτον, τις πολιτικές ιδέες και προγράμματα αντικατέστησε η σκανδαλολογία συνοδευόμενη από πολιτικό ηθικο-λογία (που στηρίζεται πολλες φορές σ’ ένα πολιτικό και συχνά υποκριτικό πολιτικό Μοραλισμο – πρόκειται για το moral κι όχι για την ηθική). Ποτέ το πολιτικό επίπεδο της αντιπαράθεσης υποψηφίων δεν έπεσε τόσο χαμηλά στη γαλλική πολιτική σκηνή όσο σήμερα.
Και δεύτερον, την πολιτική ατζέντα την καθόρισε η Μαρί Λεπέν. Ζητήματα όπως εθνική ταυτότητα, μεταναστευτικό, ασφάλεια, κριτική στην παγκοσμιοποίηση, που σήμερα απασχολούν όλους τους υποψηφίους, τα έβαλε εδώ και πολύ καιρό στο τραπέζι των συζητήσεων η Μαρί Λεπέν. Έφτασαν μάλιστα προεκλογικά οι αντίπαλοί της να συναγωνίζονται για το ποιος θα έπαιρνε τα περισσότερα στοιχεία από τις προτάσεις της ώστε να γοητεύσει τους ψηφοφόρους της «ωφέλιμης ψήφου» και να σταθεί στην τελική αναμέτρηση ως αντίπαλος απέναντι στην πρόεδρο του κόμματος του εθνικού μετώπου. Οι δε δημοσκόποι θεωρούν ότι ο αντίπαλος της Λεπέν, όποιος και να’ ναι, θα τη νικήσει μη επιτρέποντάς της να περάσει το 30% τουλάχιστον. Δηλαδή περίπου 1 στους 3 Γάλλους ψηφοφόρους ασπάζεται τις ιδέες της.
Κι είναι εδώ ακριβώς η δύναμη της Λεπέν. Και να χάσει τις εκλογές, που είναι αρκετά πιθανό μαθηματικά, θα’ χει κερδίσει την μάχη της αλλαγής της ως τώρα πολιτικής ατζέντας. Αν είναι αντίπαλός της ο Φιγιόν, τότε θα’ χει ισχυρό αντίπαλο που θα της πάρει κόσμο. Αν είναι ο Μακρόν ή ο Μελανσόν, θα’ χει βάλει υποθήκη για το μέλλον της. Γιατί όποτε είχε απέναντί της σοσιαλιστές ή αριστερόφρονες, ενισχυόταν σε ψήφους. Οι γαλλικές εκλογές είναι καθοριστικές για το μέλλον της Ευρώπης. Με το αποτέλεσμά τους θα φανεί τι πορεία θα πάρει αυτή. Πάντως, καλό θα’ ταν οι ευρωκράτες των Βρυξελλών να αναλύσουν σωστά την γαλλική πραγματικότητα για ν’ αλλάξουν ό, τι πρέπει, ό, τι ζητούν οι λαοί. Αλλιώς θα’ χουν πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις στη συνέχεια.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
