Όπως στην Νίκαια της Γαλλίας πέρυσι τον Ιούλιο, στο Βερολίνο τον περασμένο Δεκέμβριο, στην Στοκχόλμη τον Απρίλιο, στο Λονδίνο τον Μάρτιο και τον Ιούνιο, έτσι και σήμερα στην Βαρκελώνη, είναι η Ευρώπη που χτυπιέται στην καρδιά της.
Αυτή τη φορά ένας άλλος τρόπος, εκτός των ως τώρα γνωστών, χτυπήματος: ένα όχημα πέφτει με ταχύτητα στο πλήθος και υπάρχουν πολλοί νεκροί. Οι τζιχαντιστές που χτυπούν ξέρουν τι κάνουν. Έχουν ένα μελετημένο σχέδιο ποτισμένο με πολιτισμικό μίσος: θέλουν να χτυπήσουν την Ευρώπη γι ‘αυτό που είναι κι όχι γι ‘αυτό που έκανε. Οι οποίες αριστερίζουσες θέσεις ότι μας εκδικούνται πολιτικά, δεν ισχύουν εκτός κι αν πιστεύουμε ακόμα ότι μας τιμωρούν για τις σταυροφορίες!
Ούτε επίσης ισχύει ότι, όπως συνέβη με τα αντάρτικα πόλεων στην δεκαετία του’70, μόλις χτυπηθούν οι αρχηγοί τους κι οι μικροί πυρήνες θα διαλυθούν.
Ούτε ακόμη ότι το πρόβλημα τους θα λυθεί κοινωνιολογικά, δηλαδή αν τους δώσεις δουλειά θα ησυχάσουν. Δεν είναι ίδια περίπτωση.
Δεν στηρίζονται στην λογική του “συμφέροντος” που φιλοσοφικά και κοινωνικά κινεί την Δυτική σκέψη. Αυτοί κινούνται μετά-συμφεροντολογικά. Δηλαδή με την θεολογία του ύμνου προς τον θάνατο στην υπηρεσία του Αλλάχ. Η ζωή τους είναι ετερόνομη γιατί ανήκει στον Θεό τους.
Σκέφτονται διαφορετικά.
Οι τζιχαντιστες μισούν τον πολιτισμό μας, τον τρόπο σκέψης μας και ζωής μας που στηρίζεται στον ορθολογισμό, στην άτομο -κεντρικότητα και στην αναζήτησή της ευδαιμονίας μέσα από την αυτονομία. Αυτή την Ευρώπη που λάμπει στην Ιστορία του πολιτισμού, με τον Διαφωτισμό της, τις επιδόσεις της στα γράμματα και τις τέχνες, την ισονομία των πολιτών της, την απελευθέρωση των γυναικών, την Ευρώπη της Δημοκρατίας (έστω και με τεράστια συχνά ελλείμματα) ναι αυτή την Ευρώπη της προόδου, της επιστημονικής εξέλιξης, της καινοτομίας και της κοινωνικότητας, έχουν βάλει στόχο οι ισλαμιστές κι όσοι από πίσω τους χρηματοδοτούν.
Η Ευρώπη αυτή που χτίστηκε σιγά-σιγά στα ερείπια του μεταπολέμου, πρέπει επιτέλους να καταλάβει σε τι κόσμο ζει σήμερα και να αφήσει τις επικίνδυνα αφελείς απόψεις της πολιτικής κομψότητας των διοικούντων της ότι οι δολοφόνοι τρομοκράτες, είναι απλά κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις διαταραγμένων φανατικών θρησκόληπτων. Όχι δεν είναι έτσι.
Εδώ και χρόνια οι πολιτισμικοί εχθροί της έχουν στα χέρια τους ένα πρωτόγνωρο όπλο . Τον ανορθολογικό ισλαμισμό. Οι τζιχαντιστες έρχονται από παντού: και από το εσωτερικό κι από το εξωτερικό. Και θέλουν να την χτυπήσουν, να την αποσταθεροποιήσουν, να την ερημώσουν.
Απέναντι τους η Ευρώπη δεν μπορεί να μείνει με σταυρωμένα χέρια. Πρέπει να αντιδράσει. Όχι άλλη νωθρότητα και αναβολές αποφάσεων στο όνομα μιας πολιτικής ορθότητας που χει κάνει αποδεδειγμένα λάθος αναλύσεις στο ζήτημα της ισλαμικής τρομοκρατίας. Δεν μπορεί πια να ναι ενοχικά και τεμπέλικα ανεκτική η Ευρώπη. Δεν μπορεί να πληρώνει ακόμη το αποικιακό της παρελθόν, της δυσκολίες ενσωμάτωσης όσων ζητούν να μεταναστεύσουν στις χώρες της η ακόμη τις συνέπειες των ενδοαραβομουσουλμανικων αντιθέσεων. Πρέπει να σηκώσει το γάντι των δυο σημερινών κορυφαίων ευρωπαϊκών προκλήσεων σήμερα: Ισλαμιστική τρομοκρατία κι ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Κι όσο κι αν διαμαρτυρηθούν οι “ορθοφρονούντες” της αποδεκτής επισήμως άποψης της πολιτικής κομψότητας, αυτά τα δυο προβλήματα δεν είναι ξεκομμένα.
Η αδυναμία να τα λύσει η Ευρωπαϊκή ένωση είναι ταυτόχρονα αδυναμία των χωρών -μελών της, ανίκανων προς το παρόν να εκφραστούν με μια συνολική φωνή στην πολιτική της ευρωπαϊκής ταυτότητας και των συνόρων. Αντί να δίνουν όλη την ενέργεια τους στο να τιμωρούν στο όνομα των δικαιωμάτων του ανθρώπου τους εθνοφρονουντες και να επιτίθενται στις εθνικές ιδιαιτερότητες καλό, θα ταν να ξανά ενεργοποιήσουν το δικαστικό, πολιτιστικό, αστυνομικό και στρατιωτικό της μηχανισμό για να προστατεύσουν τους Ευρωπαίους πολίτες και να βρεθεί λύση στις δυο προαναφερθείσες μεγάλες προκλήσεις στο εσωτερικό της.
Απέναντι στον πόλεμο που υφίσταται η Ευρώπη πρέπει να αντιδράσει όχι μόνο στρατιωτικά και αστυνομικά, αλλά εξίσου πολιτισμικά και θεολογικά. Χρειάζεται επιστράτευση των πνευματικών της δυνάμεων για να αντιδράσει ενωμένη, να αντιδράσει ως πραγματικά ενωμένη Ευρώπη. Όλος ο μηχανισμός της πρέπει να ενεργοποιηθεί πριν είναι αργά. Στην Βαρκελώνη, στο Λονδίνο, στο Παρίσι είναι η Ευρώπη που απειλείται σαν πολιτισμικό, φιλοσοφικό, οικονομικό, διοικητικό και θεολογικό “Είναι” και “Γίγνεσθαι”. Ας προστατεύσουμε την ιστορία μας αντί να αυτοκαταστρεφόμαστε ξηλώνοντας λίγο – λίγο τους εθνικούς μας πολιτισμούς.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
