Η (σαρωτική;) νίκη Μακρον στην Γαλλία, βασισμένη μόνο στο 15% του εκλογικού σώματος, θέτει άμεσα το ουσιαστικό ερώτημα: το τεράστιο ποσοστό αποχής που πήγε; Εκτός από αυτούς που ψήφισαν λευκό (κι ήταν πολλοί του Μελανσόν) , το μεγάλο ποσοστό της κεντροδεξιάς που ψήφιζε Φιγιον και που αρνήθηκε το ψευτοδίλλημα Μακρον-Λεπέν, τι κάνει;
Αυτό το μέρος του εκλογικού σώματος διόλου ευκαταφρόνητο , συνεχίζει να εργάζεται στα πλαίσια της πολιτικής και πολιτιστικής ανασυγκρότησης : μέσα από το πάντρεμα φιλοσοφιας και βασικών αρχών του Χριστιανισμου .
Υπάρχει μια νέα δυναμική γενιά διανοουμένων που ανδρώθηκαν φιλοσοφικά και πολιτικά στην αντίδραση εναντίον της τραγικής για την Γαλλία διακυβέρνησης Ολάντ μέσα από το κίνημα “διαδήλωση για ολους” που αναπτύχθηκε τα τελευταία πέντε περίπου χρόνια. Ποια τα βασικά χαρακτηριστικά αυτών των συντηρητικών επαναστατών που οι περισσότεροι απ’αυτους κατέχουν υψηλές θέσεις σε Ακαδημια η άλλους σοβαρούς κοινωνικά θεσμούς; Και ποια είναι η βάση της ριζοσπαστικής τους διανοητικής πρότασης;
Ξεκινούν από το ζήτημα της ταυτότητας που το θεωρούν θεμέλιο της ανάπτυξης ( προσωπικής και συλλογικής ) κι αντίβαρο στον αταυτοτικο οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης. Μέσα από σημαντικά έντυπα όπως Limite, La Vie, Communio, Études , αναπτύσσουν τις ταυτοτικες τους θέσεις βρίσκοντας γέφυρες μεταξύ της κλασικής φιλοσοφιας και της κλασικής Θεολογίας.
Κορυφαία ονόματα όπως η ακαδημαϊκός Σανταλ Ντελσολ , ο Αντρέα Γκορτς, ο Ζαν Κλωντ Μισεα , ο Γρεντερικ Γκουζελοτ, πορεύονται στοχαστικά αυτή την πορεία που αρνείται την σχετικότητα των αξιών που εισήγαγε ο Μοντερνισμος. Μάχονται την ιδέα ότι δεν υπάρχουν σταθερές αξίες κι ότι όλες είναι εμπορεύσιμες.
Περιέργως δεν αρκούνται στην Θεωρητικη μάχη αλλά εφαρμόζουν την στρατηγική του Αντονιο Γκραμσι: θέλουν να πάρουν υψηλές κοινωνικές θέσεις ώστε μέσα από αυτές, κάποια στιγμή να κατακτήσουν την εξουσία. Εχθρεύονται τον Μαη του ’68 κι ονειρεύονται μέσα από την σύζευξη Χριστιανισμού και Φιλοσοφιας να φτιάξουν μια κοινωνία που θα κινείται από τις αξίες του Χριστιανικού Ανθρωπισμού. Συμμετέχουν με δράσεις, ομιλίες και διαδηλώσεις στο καθημερινό πολιτικό γιγνεσθαι. Έχουν υψηλή στάθμη σπουδών , μιλούν γι’ανθρωπινη οικολογία, στηρίζουν την παραδοσιακή μεταξύ δυο διαφορετικών φύλων οικογενεια, κερδίζουν στρατηγικές θέσεις στα πολιτικά κόμματα κι είναι οπαδοί της θεωριας Συμμετοχικής Δημοκρατίας του Τζον Ντουι.
Κοντολογίς, θέλουν να έχουν επιρροή στα κοινωνικά πράγματα. Δεν κλείνονται δε σε Θεολογική εσωστρέφεια , ούτε πιστεύουν πως ο Χριστιανικός λόγος είναι μόνο μια προσωπική εσωτερική υπόθεση. Το αντίθετο τον θέλουν εξωστρεφή, φιλικό προς την φιλοσοφία , το περιβάλλον και τα κοινωνικά αιτήματα αλλά και τα πολιτικά δικαιώματα μαχόμενοι επίσης υπέρ των λογικών αιτημάτων των μειονοτήτων. Η κριτική τους στάση στην παγκοσμιοποίηση δεν αναιρεί την οικουμενικότητα των δράσεων και του στοχασμού τους. Δρουν, υπάρχουν κι ανασυγκροτούνται καθημερινώς.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
