Το ανθρώπινο μίσος κόστισε 12 ζωές, σε επίθεση που έγινε στα γραφεία της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo στο Παρίσι, στις 7 Ιανουαρίου 2015.
Αιτία ήταν η επιλογή της γαλλικής εφημερίδας να σατιρίζει με έναν ιδιαίτερα προκλητικό τρόπο τη μουσουλμανική θρησκεία, που έφθανε στα όρια του ρατσισμού εις βάρος των μουσουλμάνων.
Οι τεταμένες σχέσεις της γαλλικής σατιρικής εφημερίδας με το Ισλάμ είχαν ξεκινήσει από το 2006, όταν η διεύθυνση είχε επιλέξει να αναδημοσιεύσει τα σκίτσα του Μωάμεθ – σκίτσα που δημοσιεύτηκαν πρώτη φορά στη Δανία. Τότε, εκπρόσωποι ισλαμικών κοινοτήτων στη γαλλική πρωτεύουσα είχαν κάνει αγωγή στο πρόσωπο του τότε διευθυντή του Charlie Hebdo, για δημόσια βλάβη σχετικά με τα θρησκευτικά πιστεύω ομάδας ατόμων.
Η διεύθυνση της εφημερίδας τους αγνόησε και συνέχισε την ακραία σάτιρα θεωρώντας ότι διαθέτει ασυλία, να προσβάλλει τα ήθη και έθιμα άλλων λαών.
Και στην συνέχεια έρχεται η επίθεση στο Charlie Hebdo, να καταδείξει ότι όταν η δικαιοσύνη είναι πρακτικά επιλεκτική απέναντι στους λαούς, απέναντι στα ήθη και έθιμα τους, που υποτίθεται ότι διασφαλίζονται με διεθνείς κανόνες δικαίου, οπλίζεται το ανθρώπινο μίσος να λειτουργήσει αντί αυτής και να σκορπίσει το θάνατο σε ανθρώπινες κοινότητες.
[quote text_size=”small”]
Και πρέπει να γίνει σαφές, ότι τα κίνητρα δεν δίνουν ελαφρυντικά στην όποια δολοφονική ενέργεια, η οποία καταδικάζεται από όλη την ανθρωπότητα, χρήζουν όμως περαιτέρω ανάλυσης , για να διαγνώσουμε τις καινούργιες πολιτικές ασθένειες, όπως είναι η τρομοκρατία, που προκύπτουν από την καταπάτηση των δικαιωμάτων των άλλων λαών.
[/quote]
Η όλη βάση αυτών των υποθέσεων είναι καθαρά πολιτική, γιατί επιβεβαιώνει το νόμο δράσης και αντίδρασης του Νεύτωνα, σύμφωνα με τον οποίο, για κάθε δράση μιας δύναμης, υπάρχει μια ίση και αντίθετη δύναμη αντίδρασης. Δράση είναι η επεμβατική πολιτική ορισμένων κρατών, που θεωρούν, ότι διαθέτουν το δικαίωμα της ιστορικής συνέχειας, να επιβάλλονται σε άλλα κράτη, προκειμένου να νέμονται το εθνικό τους πλούτο. Αντίδραση είναι η απάντηση των άλλων κρατών, που μοιραία τείνει να πάρει την εκδοχή της τρομοκρατίας, όταν δεν υπάρχει άλλος τρόπος υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους.
Τρομοκρατία όμως ασκείτε και από μέρους των ισχυρών, όταν η γοητεία της διπλωματίας παύει να προστατεύει τα δίκαια ή άδικα θέλω τους. Εκεί υιοθετείται η «νόμιμη» βία και εξαγνίζεται στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ, ως η τελευταία λύση .
Χαρακτηριστική περίπτωση ο «πιασάρικoς» ιμπεριαλιστικός τζιχαντισμός της Γαλλίας σε Συρία -Ιράκ- Λίβανο.
Χαρακτηριστική περίπτωση το αμερικάνικο moto «μπορώ να σκοτώσω χωρίς να πολεμήσω».
[quote text_size=”small”]
Αυτές οι τακτικές έχουν οδηγήσει την ανθρωπότητα σε πολλά ολοκαυτώματα…
[/quote]
Και θα συμπληρώσω τον αγαπημένο μου Ιταλό φιλόσοφο Ουμπέρτο Έκο, που πρόσφατα συνέκρινε τους τζιχαντιστές της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος με τους ναζί, εκφράζοντας την άποψη ότι μοιράζονται την ίδια παράφορη, «αποκαλυπτική επιθυμία να κατακτήσουν τον κόσμο», ότι για να είμαστε αντικειμενικοί θα πρέπει να μιλάμε για Δυτικό Κράτος που εκπαίδευσε άριστους μαθητές στο Ισλαμικό Κράτος, να χρησιμοποιούν ναζιστικές πρακτικές εξόντωσης στη σύγχρονη ιστορία, στοχοθετημένες στην αποκαλυπτική τους επιθυμία να κατακτήσουν τον κόσμο.
Εγώ προσωπικά, στις δολοφονικές πράξεις, δεν μπορώ να κάνω διάκριση σε νόμιμες και μη νόμιμες. Εκείνοι που μπορούν, γιατί τους νόμους τους φτιάχνουν κατά το δοκούν, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να δεχτούν την όποια αντίπραξη αντίστροφου ρατσισμού, ως οπισθοκίνητη εκπυρσοκρότηση του όπλου, που οι ίδιοι όπλισαν…
Εγώ προσωπικά, θα κάνω την δική μου προσωπική διαμαρτυρία, για την μαζική δολοφονία και δεν θα συμμετέχω στις επικοινωνιακές καμπάνιες που οργανώνουν, χρησιμοποιώντας αυτό το αποτροπιαστικό για την ανθρωπότητα έγκλημα, προκειμένου να κάνουν τονωτικές ενέσεις στην παρακμιακή πολιτική τους, αυτοί που το προκάλεσαν…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
