Η νεοφιλελεύθερη αυτοδημιούργητη Ηγέτιδα, Μάργκαρετ Θάτσερ, αναρριχήθηκε στο Πρωθυπουργικό αξίωμα από την μικροαστική τάξη της Βρετανίας, διαρρηγνύοντας τον νεποτισμό της τότε εποχής, χωρίς να αξιοποιήσει τα γυναικεία της θέλγητρα για να το πετύχει.
Υπήρξε η μακροβιότερη γυναίκα Πολιτικός και με το αδιαπραγμάτευτο πείσμα της κατάφερε να επιβάλει την θέση της δογματικά και να αλλάξει σε μία έντονη περίοδο ύφεσης, με το ΔΝΤ παρόν, την πορεία της Βρετανίας και της Δύσης. Σε βίους παράλληλους η Θάτσερ με τον Ρέιγκαν εκπροσώπησαν και εφάρμοσαν τον άκρατο φιλελευθερισμό που δημιούργησε μια επίπλαστη ευημερία τις συνέπειες της οποίας -κατά πολλούς ιστορικούς και αναλυτές- βιώνουμε σήμερα. Αν και η Θάτσερ, θεωρείτο από τις ισχυρότερες ηγετικές φιγούρες του κόσμου, στην επί των ημερών της Πρωθυπουργία κατάφερε οι αριθμοί να ευημερούν αλλά οι άνθρωποι να υποφέρουν. Διέλυσε το κοινωνικό κράτος, με αποκρατικοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις προκειμένου ο πληθωρισμός να είναι διαχειρίσιμος αλλά οι ενέργειες αυτές διόγκωσαν την ανεργία και διατάραξαν την κοινωνική συνοχή της Βρετανίας . Μιλώντας τη γλώσσα του λαού πρόβαλε όραμα και υποσχέσεις που μελλοντικά ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν . Συνεργάστηκε με το ΔΝΤ και άλλες θεσμικές δυνάμεις.
Το 1982 η δημοτικότητα της τονώθηκε μετά τη νικηφόρα στρατιωτική επιχείρηση που διέταξε κατά της Αργεντινής για τα νησιά Φόκλαντ τονώνοντας τα αποικιοκρατικά αντανακλαστικά της Βρετανίας. Με βίαιη δικαστική και αστυνομική καταστολή διέλυσε και την πολύμηνη απεργία των ανθρακωρύχων στη Βρετανία καθώς και την δράση και άλλων συνδικάτων. Επίσης αδιαφόρησε για τις φιλειρηνικές αντιδράσεις πολιτών εγκαθιστώντας όπως είχε προγραμματίσει αμερικάνικους πύραυλους Πέρσινγκ ΙΙ και Κρουζ στο βρετανικό έδαφος.
Αν η πολιτική της εμπεριείχε έντονα μιλιταριστικά στοιχεία, η αγαπημένη της «προφητική φράση»- για ότι θα διαδραματιζόταν μετέπειτα Παγκοσμίως- ήταν ότι «οι αγορές ξέρουν καλύτερα από τις κυβερνήσεις» έτσι η Βρετανία αποβιομηχανοποιήθηκε και διεθνοποιήθηκε αποδυναμώνοντας το Έθνος κράτος και ενισχύοντας την τραπεζική ελίτ, που πολλαπλασίασε τον ατομικό καπιταλισμό διεθνώς.
Εκ των οικονομικών απολογισμών μετέπειτα προέκυψε ότι με την ρητορική του Θατσερισμού, των Ρεϊγκανόμικς και του νεοφιλελευθερισμού επήλθε η καταστροφή του πρωτογενούς τομέα και της πραγματικής οικονομίας σε ολόκληρο το Ευρωπαϊκό και Διεθνές περιβάλλον .
Η απελευθέρωση του κεφαλαίου από την παραγωγή και η διοχέτευση του στα διεθνή χρηματοοικονομικά δίκτυα του τζόγου , των offshore και των Φορολογικών Παραδείσων αποτελεί το χρηματοοικονομικό μοντέλο της σημερινής Ευρωπαϊκής αλλά και διεθνούς πραγματικότητας . Ο Χάρολντ Μακμίλαν πρώην συντηρητικός Πρωθυπουργός της Βρετανίας χαρακτηρίζει την περίοδο Θάτσερ ως μία «περίοδο κατά την οποία οι άνθρωποι έμαθαν να αναγνωρίζουν την τιμή του κάθε πράγματος, αλλά να μην αντιλαμβάνονται την αξία κανενός».
Η Βαρόνη Θάτσερ έχασε σταδιακά την πολιτική της ισχύ και πληρώνοντας το τίμημα των επιλογών της, αναγκάστηκε το 1990 να παραιτηθεί. Αναπολώντας τα περασμένα μεγαλεία Προέδρευσε του Ιδρύματος Θάτσερ και για αρκετά χρόνια έδινε διαλέξεις έναντι του ποσού των 45.000ευρώ. Οι συγκυρίες την ευνόησαν στην μακρόχρονη Πρωθυπουργική θητεία της , τώρα λίγες μέρες μετά τον θάνατό της απομένει η κρίση της Ιστορίας για το έργο της, τις πολιτικές τακτικές της και τα αποτελέσματά που έχει επιφέρει γενικά η υιοθέτηση του Θατσερισμού στον σύγχρονο κόσμο .
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
