Ο Δημοσθένης Δαββέτας με αφορμή την καταστροφή που υπέστη η Παναγία των Παρισίων σημειώνει ότι οι τρομοκράτες κατάφεραν να πετύχουν σε μεγάλο βαθμό τον άθλιο στόχο τους. Να χαλάσουν την ηρεμία και την ψυχολογία των πολιτών. Και όσες προσπάθειες και να κάνουν οι φανατικοί του “πολιτικά ορθόν” οι οποίοι αμέσως προσπαθούν να εφησυχάσουν τους πάντες και τα πάντα, δεν δείχνει να χει αποτέλεσμα.
Το πρώτο ερώτημα που έθεσαν οι πολίτες στην Γαλλία, την Ευρώπη και διεθνώς, μόλις έμαθαν για την καταστροφή στην Παναγία των Παρισίων ήταν: επρόκειτο ή όχι για τρομοκρατικό χτύπημα;
Ακόμη κι αν οι επίσημες αρχές αρνούνται μια τέτοια περίπτωση και μιλούν για εργατικό ατύχημα. Ακόμη και αν ο εισαγγελέας ή ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν δείχνουν να θέλουν να κλείσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται με αμήχανη ταχύτητα τον φάκελο τρομοκρατία, δεν μοιάζει να το έχουν καταφέρει. Και αυτό γιατί η τρομοκρατία δεν είναι πια μια εξωτερική μόνο υπόθεση. Έχει πάρει εσωτερικές διαστάσεις στον κόσμο. Είναι η πρώτη αντίδραση μόλις μαθευτεί κάποιο μαζικό δολοφονικό χτύπημα ή χτύπημα πολιτισμικό-ιστορικών μνημείων. Που πάει να πει ότι ο φόβος της τρομοκρατίας έχει για τα καλά εγγραφεί στην πιο βαθιά ψυχολογία των πολιτών. Είναι σαν μια “αρρώστια” που ο κόσμος έχει μέσα του. Που δεν είναι απλά ένας εφιάλτης αλλά μια εφιαλτική πραγματικότητα.
Άλλωστε η Παναγία των Παρισίων φέρει σημειολογικά όλα εκείνα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να ξυπνήσουν την όρεξη των τρομοκρατών για καθοριστικό συμβολικό χτύπημα. Είναι η ενσάρκωση της θρησκευτικής και πολιτισμικής μνήμης των Γάλλων αλλά και σε μεγάλο βαθμό της νεοτερικής Ευρώπης.
Πρόκειται για τον ναό, κάτι σαν την “Αγία Σοφία “των Γάλλων. Αυτός χτίστηκε το 1163 από την ιερατική τάξη και τον Πάπα, σε συνεργασία με τον βασιλιά Λουδοβίκο τον έβδομο και χρειάστηκε 110 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Χτίστηκε στο μικρό νησάκι του Saint Louis που το ενώνει μια μικρή γεφυρούλα με το ηπειρωτικό κομμάτι της χώρας. Γοτθικού ρυθμού, ήταν ένας ναός με καταπληκτικά γλυπτά και απίθανα μωσαϊκά. Η εσωτερική του δομή ήταν από ξύλο γαι αυτό άλλωστε και πήρε εύκολα φωτιά δύσκολο να σβηστεί. Μέσα σε αυτόν τον ναό στέφθηκε και ο Ναπολέων Αυτοκράτορας.
Παναγιά των Παρισίων: Η τρομοκρατία έκαψε ένα σύμβολο
Με λίγα λόγια είχε βασικά στοιχεία εθνικής γαλλικής ιστορίας και πολιτισμικής μνήμης. Που σημαίνει ιδανικός στόχος για τους τρομοκράτες. Ακόμη κι αν δεν μπορούσε η φωτιά να κάψει έτσι όπως εξελίχτηκε ανθρώπους, μπορούσε όμως να κάψει ένα σύμβολο. Και είναι τα σύμβολα του Δυτικού Πολιτισμού που θέλουν να χτυπήσουν πι τρομοκράτες.
Μπορεί να μην τα χτύπησαν σε αυτήν την περίπτωση (σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις των αρχών) όμως στην πραγματικότητα τα χτύπησαν γιατί κατάφεραν να εισάγουν την καταστροφή τους στο μυαλό και την ψυχή των πολιτών. Αυτοί οι τελευταίοι φοβήθηκαν παρότι δεν το έδειξαν με φωνές κι αλαλαγμούς. Το λένε οι πρώτες στατιστικές, αλλά κι η εμπειρία όσων μίλησαν αμέσως μετά το χτύπημα με γείτονες η γνωστούς.
Η τρομοκρατία στο μυαλό
Όταν ανά πάσα στιγμή από το ασυνείδητο σου ξεπετιέται ο φόβος “αποκαλυπτικών” εικόνων και στιγμών, πάει να πει ότι ο φόβος αυτός είναι αληθινός. Γιατί γεννά ψυχολογία τρόμου ως ενδεχόμενη καθημερινή πραγματικότητα. Κι όσοι ζουν σε ευρωπαϊκές πόλεις κι ειδικά στην Γαλλία μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει συλλογική φοβία κάτι σαν συλλογικό τραύμα η ψύχωση. Οι τρομοκράτες κατάφεραν να πετύχουν σε μεγάλο βαθμό τον άθλιο στόχο τους. Να χαλάσουν την ηρεμία και την ψυχολογία των πολιτών. Και όσες προσπάθειες και να κάνουν οι φανατικοί του “πολιτικά ορθόν” οι οποίοι αμέσως προσπαθούν να εφησυχάσουν τους πάντες και τα πάντα, δεν δείχνει να χει αποτέλεσμα. Φτάνει μια ξαφνική δυνατή κραυγή κάποιου νέου που αστειεύεται στο μετρό για να πανικοβληθούν όλοι οι επιβάτες και να ναι έτοιμοι να αρχίσουν να τρέχουν δεξιά κι αριστερά.
Ο πανικός είναι το όπλο των εχθρών της Δημοκρατίας και του πολιτισμού. Και θέλουν να τον επιβάλλουν. Το χουν πετύχει εν μέρει. Από μας εξαρτάται η συνέχεια. Να μην υποκύψουμε. Να οπλιστούμε με εκπαίδευση και καλλιέργεια, με ενημέρωση και παιδεία για να τον αντιμετωπίσουμε. Ο αγώνας μας είναι δύσκολος και μακρύς. Αξίζει όμως τον κόπο. Στο όνομα της ανθρωπότητας που πήρε τις βάσεις της από τον Ελληνικό πολιτισμό. Από την κλασσική παιδεία και τα Ελληνικά γράμματα και Τέχνες.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
