Γράφοντας το επιδραστικό βιβλίο «Η Προτεσταντική Ηθική και το Πνεύμα του Καπιταλισμού», στο οποίο τονίζεται ότι η ηθική του Προτεσταντισμού αποτέλεσε ένα κρίσιμο στοιχείο για την επικράτηση του καπιταλισμού στην Ευρώπη, ο σπουδαίος Γερμανός κοινωνιολόγος Μαξ Βέμπερ δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι η σημερινή γερμανική πολιτικοοικονομική «ελίτ» θα έρεπε σε μία έντονη προτεσταντική «ανηθικότητα».
Μια επιλογή απόρροια του στόχου της να «κρυφτεί», σε σχέση με τις ανομολόγητες επιδιώξεις της για την «αυτοκρατορικού τύπου» πρωτοκαθεδρία της στην Ευρώπη και τη χρησιμοποίηση τής «κρίσης χρέους» ως «τοκογλυφικού εργαλείου» για την αποκόμιση τεράστιων ποσών.
Ξεκινώντας από τη δεύτερη παράμετρο που προσπαθεί η γερμανική «ελίτ» να αποκρύψει, δηλαδή την αποκόμιση τεραστίων κερδών από την «κρίση χρέους», την οποία εντέχνως συντηρεί με κάθε τρόπο (ήδη, ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Πωλ Κρούγκμαν τη χαρακτήρισε ως «την καλύτερη επένδυση του Βερολίνου»), θα πρέπει να τονισθεί ότι κατά την τελευταία πενταετία που η Ελλάδα μετατράπηκε σε διεθνές «πειραματόζωο» και «αποικία χρέους», η Γερμανία κέρδισε περίπου 80 δισ. ευρώ περίπου. Γεγονός που η πολιτική της ηγεσία όχι μόνο το αποκρύπτει συστηματικά, αλλά επιλέγει και μια επιθετική, επικοινωνιακή τακτική και έναν «εύκολο δρόμο ηθικολογίας» σε βάρος των δανειζομένων χωρών του Νότου που κατηγορεί για «ανευθυνότητα» και «τεμπελιά».
Το ποσό αυτό προκύπτει από τη μεταφορά χρημάτων των επενδυτών, λόγω της κρίσης της Ευρωζώνης, στα «χαμηλού κινδύνου» γερμανικά ομόλογα, προσφέροντας στη Γερμανία το πλεονέκτημα να μην πληρώνει ως κράτος για να δανεισθεί, αλλά να την πληρώνουν οι επενδυτές για να εξασφαλίσουν τα χρήματά τους. Έτσι, η Γερμανία έχει καταγράψει πολύ μεγάλα κέρδη από τα πακέτα στήριξης προς την Ελλάδα, αφού πρόκειται για χρήματα που «έκαναν φτερά» από τράπεζες χωρών του Νότου και κατέληξαν στα γερμανικά ταμεία, μέσω της αγοράς γερμανικών ομολόγων από ιδιώτες και τράπεζες με μηδενικό κόστος για την Γερμανία.
Την ίδια ώρα, αυτή δανείζει τα ίδια αυτά χρήματα στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες του Νότου με μεγαλύτερο επιτόκιο, λειτουργώντας, επί της ουσίας, τοκογλυφικά.
[quote text_size=”small”]
Σύμφωνα με δημοσίευση στο γερμανικό περιοδικό «Spiegel», τον Αύγουστο του 2013, σε ερώτηση βουλευτή των Σοσιαλδημοκρατών, το γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών πιστοποίησε ότι, στην τριετία 2010 – 2013, τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού επέφεραν στο Βερολίνο έσοδα ύψους 41 δισ. ευρώ. Μάλιστα, τα κέρδη αυτά εμφανίζονται κάθε χρόνο στον γερμανικό προϋπολογισμό με τίτλο «διαφορά επιτοκίων», ανερχόμενα μεταξύ 10 και 17 δισ. ευρώ το χρόνο!
[/quote]
Με αυτόν τον τρόπο, η γερμανική πολιτικοοικονομική «ελίτ», μετά την «αναίμακτη» για τη Γερμανία ένωσή της που χρηματοδοτήθηκε με την ως άνω διαδικασία από το ευρώ, προχώρησε στον σχεδιασμό των «ανομολόγητων» μεγάλων στόχων της: να επεκτείνει την οικονομική και, εν συνεχεία, την πολιτική της κυριαρχία, σε όλη την Ευρώπη, μετατρέποντάς την από χώρο λειτουργίας ισότιμων κρατών σε ιδιότυπα «προτεκτοράτα» του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού. Μετέτρεψε δε την Ελλάδα με τον μνημονιακό «οδοστρωτήρα» σε «αποικία χρέους», όπως έξοχα το είπε και το ανέλυσε ο νυν Υπουργός Εξωτερικών της χώρας και πρόεδρος του «ΠΡΑΤΤΩ» Νίκος Κοτζιάς, στο βιβλίο του «Ελλάδα ’’αποικία χρέους’’. Ευρωπαϊκή Αυτοκρατορία και Γερμανική πρωτοκαθεδρία».
[quote text_size=”small”]
Η πολιτική αυτή που μετατρέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα ιδανικό «κέλυφος αυτοκρατορικής δομής», όπου τον ρόλο του «αυτοκράτορα» παίζει το ισχυρό γερμανικό κεφάλαιο -που προσπαθεί να επιβάλει και την ψευδεπίγραφη «προτεσταντική ηθικολογία» και την «τιμωρία» στις χώρες του Νότου- πρέπει να αποκαλυφθεί και να ανατραπεί.
[/quote]
Η ανάταση του «πειραματόζωου», που ήταν μέχρι τώρα η Ελλάδα, μετά την εκλογική νίκη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και τον σχηματισμό της κυβέρνησης Κοινωνικής Σωτηρίας, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την απαρχή της επαναφοράς των ευρωπαϊκών αξιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτρέποντας έτσι την ολοκλήρωση της καταστροφικής «γερμανοποίησής» της.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
