Ο Δημοσθένης Δαββέτας επανέρχεται στο μεγάλο πολιτικό ζήτημα που καίει την Ευρώπη. Το μεταναστευτικό. Αφορμή η περιπλάνηση του πλοίου Aquarius γεμάτο μετανάστες. Ένας συμβολισμός της ευρωπαϊκής περιπλάνησης.
Η περιπέτεια του μεγάλου περίπλου του πλοίου Aquarius, γεμάτο μετανάστες, είναι ένα ενσαρκωμένο παράδειγμα. Ένας συμβολισμός της Ευρωπαϊκής περιπλάνησης.
Το μεταναστευτικό κεντρικό πολιτικό ζήτημα
Θα έλεγα ότι πρόκειται για μια χαρακτηριστική αλληγορία της “περί-την-πλάνην” ευρωπαϊκής αντίληψης γύρω από το μεταναστευτικό πρόβλημα. Αυτό το τελευταίο από περιφερειακό που ήταν αρχικά έγινε πια κεντρικό Ευρωπαϊκό πολιτικό ζήτημα. Ο καθένας επιστρέφει τις ευθύνες στον άλλον και κανείς δεν αναλαμβάνει τις δικές του. Όπως αντίστοιχα κανείς δεν δέχεται το πλοίο στην χώρα του. Ο καθένας υπόσχεται στο όνομα του άλλου.
Εδώ και τρία χρόνια και ειδικά μετά την επικίνδυνα λαθεμένη αντίληψη της Μέρκελ να ανοίξει διάπλατα τα σύνορα, η μεταναστευτική κρίση όλο και βαθαίνει. Κανείς Ευρωπαίος ηγέτης δεν μπορεί πια σήμερα να πει ότι δεν είδε να έρχεται αυτή η μεγάλη κρίση. Απλά δεν αξιολόγησαν ή δεν ήθελαν να αξιολογήσουν την σοβαρότητα της κατάστασης. Ακόμη και οι αντιδράσεις των χωρών της κεντρικής Ευρώπης αντιμετωπίζονταν ως νευρικές τη στιγμή που όμως με τον καιρό θα καταλάγιαζαν και όλα θα ξανάπαιρναν την γνωστή τους πορεία.
Οι πολιτικές αλλαγές όμως που έγιναν σε Ιταλία, Βρετανία, Αυστρία, Γερμανία κλπ, άλλαξαν και τις αντιδράσεις. Οι ευρωπαϊκοί λαοί ψήφισαν τους πολιτικούς που εκφράζουν τις βαθιές τους ανησυχίες. Δεν υπάρχει πια ο Ιταλός υπουργός που θα δεχτεί τα πάντα από φόβο μήπως η χώρα του απομονωθεί όπως του λέγαν απειλητικά οι του “πολιτικά ορθόν” αξιωματούχοι της ΕΕ. Στην θέση του υπάρχει τώρα άλλος που θέλει να ακολουθήσει τις έντολες των εκλογέων του.
Πίεση για έλεγχο των συνόρων
Προηγήθηκε βέβαια το Brexit, η δυναμική είσοδος των άκροσυντηρητικών στην Γερμανική Βουλή και η ομάδα του Visegrad στην Ανατολική Ευρώπη.
Τώρα έχουμε νέο τόξο αντίδρασης. Είναι Αλπινικός άξονας, δηλαδή ο άξονας συμμαχίας μεταξύ Βαυαρών, Αυστριακών και Ιταλών. Και βέβαια σε αυτόν τον άξονα στηρίζεται η όλο και μεγαλύτερη απειλή να πέσει από την καγκελαρία της η Μέρκελ. Ήδη την βλέπουμε να είναι μαζεμένη στην γωνία της μονίμως αμυνόμενη και στριμωγμένη από τα συνεχή αρνητικά εκλογικά αποτελέσματα.
Μια σημαντική αλλαγή πραγματοποιείται με βάση τα γεγονότα του μεταναστευτικού. Οι Ευρωπαίοι στο σύνολό τους αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να αυτοκαταστρέφονται και να αναβάλουν συνεχώς να δώσουν λύση σε αυτό το πρόβλημα. Φτάνουν πια τα αναθέματα, τα κροκοδείλια δάκρυα, οι στεναγμοί και η απραξία. Δεν μπορεί να είναι πια το μεταναστευτικό ένα θέμα που αφορά μεμονωμένα κάποιο κράτος.
Αντιθέτως είναι ένα θέμα που αφορά όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη. Όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το θέμα είναι τόσο σοβαρό όσο και η κρίση που ζούμε εδώ και καιρό. Χρειάζονται πρωτοβουλίες που να δίνουν απαντήσεις και όχι ευχολόγια. Άλλωστε μετά από τρία χρόνια εμπειρίας του προβλήματος είναι πια κοινά αποδεκτές οι προτεραιότητες του προβλήματος.
Καταρχήν να προστατευτεί το δικαίωμα ασύλου για τους πραγματικούς πρόσφυγες. Εν συνέχεια, να αντιμετωπιστεί με ανθρωπισμό. Ταυτόχρονα όμως και με αυστηρότητα το θέμα των οικονομικών και των παράνομων μεταναστών. Παράλληλα να ελεγχθούν τα ευρωπαϊκά σύνορα, αυτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και βέβαια την ίδια στιγμή, χωρίς να χαθεί χρόνος, να ξεκινήσει το εδώ και καιρό αναμενόμενο φιλόδοξο πρόγραμμα ανάπτυξης και συνεργασίας με τις Αφρικανικές χώρες μεταξύ άλλων . Αυτό το πρόγραμμα σίγουρα είναι χρονοβόρο. Δύσκολο και έχει οικονομικό κόστος. Όμως υπάρχει ανάγκη. Κι όταν υπάρχει ανάγκη ακόμη και οι “Θεοί πείθονται”.
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Δημοσθένη Δαββέτα στο new deal
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
