Από την πρώτη στιγμή που η «αραβική άνοιξη» έφθασε στη Συρία, ένα κράτος που εναντιώνεται στην σκληροπυρηνική πολιτική του Ισραηλινού Aparheid, έσπευσαν οι μεγάλες δυνάμεις να αναχαιτίσουν την κοινωνική αφύπνιση των αραβικών λαών, μετά από χρόνια χειμερίας νάρκης και πολέμων.
Τα τεράστια συμφέροντα που αφορούσαν την περιοχή, όπως το πετρέλαιο, οι αγωγοί φυσικού αερίου, αποτελούσαν σημαντικά κίνητρα για να πνιγούν οι όποιες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις.
Η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003, με αφορμή την 11η Σεπτεμβρίου 2001, προκειμένου να ανατραπεί το κοσμικό αραβικό καθεστώς του Σαντάμ, και να εκδημοκρατισθεί η περιοχή, θα οδηγούσε τους αραβικούς λαούς σε πλήρη πολιτική σύγχυση.
Το αποτέλεσμα ήταν η εδραίωση του κινήματος του Ισλαμικού κράτους, που ξεπήδησε σαν αντίδραση απέναντι στην επικυριαρχία των ξένων δυνάμενων, στην πρώτη του εκδοχή, γεννημένο στις 13 Οκτωβρίου 2006, ως προϊόν μιας συμμαχίας ανάμεσα σε τζιχαντιστικές οργανώσεις του Ιράκ.
[quote text_size=”small”]
Η απόφαση του Αλ-Μπαγκντάντι να εμπλέξει το κίνημά του στον πόλεμο της Συρίας, εκμεταλλευόμενος την εμφύλια σύρραξη, δημιούργησε στην πορεία ένα ντόμινο πολεμικών, αλλά πολιτικών εξελίξεων παγκόσμια. Επεκτείνοντας την οργάνωσή του στη Συρία, απέκτησε επίσης την πολυπόθητη οικονομική αυτονομία.
[/quote]
Φορτισμένο με συναίσθημα και μπόλικη δόση θρησκείας, που θα διευκόλυνε την μετάδοσή του ανάμεσα στους αραβικούς λαούς, το κίνημα ξεπέρασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ αντάρτικης τρομοκρατικής κίνησης.
Προμελετημένες κινήσεις , προμελετημένες εκτελέσεις, με εστίες πολέμου μέσα στον ίδιο τον αραβικό λαό όμως και όχι αλλού.
Αυτή είναι και η βασική διαφορά της Αλ-Κάιντα με την ISIS.
O Μπιν Λάντεν παγκοσμιοποίησε την τρομοκρατική αντίσταση των μουσουλμανικών λαών, ενάντια στην εκμετάλλευση τους από τον υπόλοιπο κόσμο και κυρίως από τη Δύση, ενώ ο Αλ-Μπαγκντάντι πολεμά για τις τοπικές ιδεολογικές του φιλοδοξίες, που αφορούν την ενοποίηση των εδαφών του Ισλάμ.
Πολιτική που είχε χρησιμοποιηθεί και από τον διάδοχο του Μπιν Λαντεν, Αμπού Μουσάμπ Αλ-Ζαρκάουι . Όταν η Αλ-Κάιντα προσπαθούσε να πλήξει τον μακρινό εχθρό, ο Ζαρκάουι επικέντρωνε την προσοχή του στον κοντινό σιιτικό εχθρό. Οι Αμερικανοί του πρόσφεραν έδαφος για να δράσει και έτσι έγινε ο αρχηγός της Αλ-Κάιντα στο Ιράκ. Ιδεολογική μετεξέλιξη του Ζαρκάουι αποτελεί η ISIS και διάδοχός του ο Αλ-Μπαγκτάντι.
Πόσο καλά οργανωμένο σχέδιο ήταν αυτό, από πλευράς της Δύσης, για να πουλάει εξοπλισμό πολέμου και να εκμεταλλεύεται το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, κανείς δεν ξέρει. Καθώς η τρομοκρατία τώρα πια δεν συμπεριλαμβάνει θύματα του δυτικού κόσμου, εκτός από κάτι εκτελέσεις για το θεαθήναι, αλλά θύματα του αραβικού κόσμου που καταγράφονται είτε σε νεκρούς , είτε σε πρόσφυγες.
Το καινούργιο φονταμενταλιστικό μόρφωμα που ακούει στο όνομα ISIS, έρχεται να αποτελέσει την πιο αξιόπιστη μορφή αντιπολίτευσης απέναντι στα διεφθαρμένα παλαιότερα καθεστώτα, στο κοσμικό κράτος της Συρίας, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι πολίτες είναι προσανατολισμένοι στο κοσμικό κράτος.
Και αυτή είναι η πραγματική πολιτική απειλή για την ανθρωπότητα.
Τελευταία μπήκε στο παιχνίδι και η Ρωσία. Ο Πούτιν με σύμμαχους το Ιράν και Ιράκ, είναι αποφασισμένος να διαδραματίσει ισχυρό ρόλο στην περιοχή, προκειμένου να εκβιάσει την Ευρώπη ενεργειακά.
[quote text_size=”small”]
Η Συρία μπορεί να αποτελέσει το οικονομικό και γεωστρατηγικό του στρατηγείο στην Μέση Ανατολή, σε μια εποχή που τα κέρδη από την ενέργεια μειώνονται λόγω πτώσης στις τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου.
[/quote]
Και παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ έπεισαν τη σύμμαχο Σαουδική Αραβία να αυξήσει την παραγωγή για να παραμείνει χαμηλό το κόστος, η επέμβαση Πούτιν στην Συρία σηματοδοτεί μια καινούργια εποχή, που χαρακτηρίζεται από την λυκοφιλία με τις ΗΠΑ και την προσωρινή ανακωχή για την Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
