Το Ισραήλ στην Μέση Ανατολή μοιάζει με όαση στην έρημο. Οι λυσσώδεις μάχες, οι αιματηρές δολοφονίες, οι μαζικές σφαγές κι οι ανθρωπιστικές καταστροφές δεν το πείραξαν. Περνώντας από την αραβική Άνοιξη κι εμφυλίους πολέμους σε Ιράκ και Συρία, το εβραϊκό κράτος, όχι μόνο έμεινε έξω από το χάος, αλλά ελεγχει καλά τον χώρο του αντιδρώντας με προληπτικά χειρουργικά χτυπήματα όταν έπρεπε, δίχως να το ανακοινώσει. Αποστολές όπλων από το Ιράν προς την Χεζμπολάχ στον Λίβανο, εργαστήρια παραγωγής πυραύλων, αντιαεροπορικά ή χημικά όπλα καταστράφηκαν μακριά από κάμερες και μικρόφωνα.
Αυτή η τακτική πρόσφατα κάπως άλλαξε. Ο ιρανικός δορυφόρος που μπήκε στον εναέριο χώρο του Ισραήλ καταστράφηκε μεν απ’ αυτό, όμως ένα από τ’ αεροπλάνα που στόχευαν στην καταστροφή της πηγης εκτόξευσης των πυραύλων, καταστράφηκε από την συριακή αντιαεροπορική άμυνα. Πρώτη φορά συνέβη κάτι τέτοιο τα τελευταία χρόνια. Ο Άσαντ νοιώθει πιο δυνατός από την στήριξη που του δίνουν Ρώσοι και Ιράν. Αυτές οι δύο τελευταίες χώρες παίζουν και καθοριστικό ρόλο στην Μ. Ανατολή. Οι Ιρανοί δεν θέλουν να χάσουν ό, τι ως τώρα κέρδισαν στρατηγικά. Ελέγχουν τέσσερις αραβικές πρωτεύουσες (Σάναα, Βαγδάτη, Βηρυτό, Δαμασκό) κι έχουν ενισχύσει έτσι τον σιιτικό τους άξονα.
ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΤΟΥ ΙΡΆΝ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΙΣΡΑΉΛ
Τα πυρηνικά του Ιράν κι η υπεροπλία της Χεζμπολάχ στον Λίβανο είναι απειλή για το Ισραήλ, το οποίο όμως, μετά την απώλεια του αεροπλάνου νοιώθει πως τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όσο παλιά. Και το εβραϊκό κράτος και το Ιράν δεν υποχωρούν επιδεικνύοντας ο καθένας τις επιτυχίες του.
Ένας νέος κύκλος βίας κι αίματος μπορεί ανά πάσα στιγμή να ξεκινήσει υπό το βλέμμα των Ρώσων. Αυτοί οι τελευταίοι αφησαν τον ιρανικό δορυφόρο να μπει στον ισραηλινό χώρο και την συριακή αεράμυνα να ρίξει το ισραηλινό σκάφος. Κι άφησαν επίσης τους Ισραηλινούς να χτυπήσουν τους στόχους τους. Επίσης, εμποδίζουν τη Χεζμπολάχ να πλησιάσει περισσότερο τις γραμμές των ισραηλινών ορίων στα υψίπεδα του Γκολάν, ενώ ταυτόχρονα την χρησιμοποιούν για στήριξη του Άσαντ.
Σ’ όλες τις περιπτώσεις οι Ρώσοι επεμβαίνουν κρατώντας τις ισορροπίες και εισακούονται από τις δύο αντίπαλες πλευρές. Έτσι, όλα δείχνουν ότι ο Ρωσικός ρεαλισμός είναι πραγματικότητα. Η πολιτική του Πούτιν αποδίδει. Είναι ο μόνος που μπορεί στην σημερινή κατάσταση να διαχειριστεί την συνεχιζόμενη ανταγωνιστικότητα Ιράν-Ισραήλ.
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Δημοσθένη Δαββέτα στο new deal
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
