ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Η ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ ΟΜΠΑΜΑ- ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ

Μοίρασε το

«Ο χρόνος είναι το παν … Πρέπει ταυτόχρονα να πολεμάμε  και να διαπραγματευόμαστε»

Ναπολέων Μπουοναπάρτε

Η Ρωσία έχει χρόνο μια βδομάδα να ελέγξει στρατιωτικά τις περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας, όπου αντιστέκονται οι ρωσικής καταγωγής αυτονομιστές και οι Ρώσοι εθελοντές που τους στηρίζουν, εναντίον των στρατευμάτων του Κιέβου και των μισθοφόρων της μαύρης διεθνούς, που φαίνεται ότι ήδη υποχωρούν. Βέβαια, η βδομάδα, θα παραταθεί όσες μέρες χρειασθούν μέχρι να ολοκληρωθούν, εφόσον αυτό καταστεί δυνατό στο πεδίο της μάχης, οι στρατηγικοί στόχοι της Μόσχας και στη συνέχεια θα αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για την δημιουργία της Ουκρανικής Ομοσπονδίας, μια ουδέτερης ζώνης μεταξύ ΝΑΤΟ/ΕΕ και Ρωσίας. Αυτό είναι το ρεαλιστικό προς υλοποίηση σενάριο μετά από την διαφαινόμενη «συνεννόηση» Ομπάμα-Πούτιν.

Μεγάλος πόλεμος στην Ουκρανία δεν φαίνεται να θέλει κανείς να γίνει, ακόμη κι αν χρειασθεί να παρακαμφθεί η χώρα προκειμένου να φθάσει το ρωσικό αέριο στις ευρωπαϊκές αγορές. Ήδη βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη σχεδιασμοί για τη μεταφορά του μέσω Ιράν και Περσικού Κόλπου και παράλληλα, από την Βαλτική, όπου αναπτύσσεται το πρότζεκτ «LNG in Baltic Sea Ports», στο οποίο συγχρηματοδότης είναι το Trans-European Transport Networks (TEN-T) που προβλέπει τη δημιουργία ασφαλών εγκαταστάσεων για την υποδοχή LNG bunker σε εφτά λιμάνια (Aarhus, Copenhagen-Malmö, Helsingborg, Helsinki, Stockholm, Tallinn, Turku).

[quote text_size=”small”]

Στο συμπέρασμα ότι υπάρχει συνεννόηση για το τι θα συμβεί στην Ουκρανία, καταλήγουμε μετά τις πρόσφατες διπλωματικές εξελίξεις στο Ουκρανικό ζήτημα και τις δηλώσεις Ομπάμα και Πούτιν, από τις οποίες διαφαίνεται ή μάλλον επιβεβαιώνεται ότι υπάρχει μια άδηλη γραμμή επικοινωνίας μεταξύ των δύο ηγετών, μια άτυπη συνεννόηση μεταξύ δύο πραγματιστών

[/quote]

. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τα διεθνή πρακτορεία, την ώρα που γίνονταν στις 27/8 οι διαπραγματεύσεις στο Μινσκ, έκαναν λόγο περί  «μυστικών συνομιλιών και διαπραγματεύσεων» μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών στο φινλανδικό νησί Μπόιστο, που βέβαια, το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών διέψευσε.

Πάντως την επομένη, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ξεκαθάρισε ότι «δεν θα αναλάβουμε στρατιωτική δράση για να λύσουμε το ουκρανικό πρόβλημα» και προειδοποίησε ότι «αυτή η συνεχιζόμενη ρωσική διείσδυση στην Ουκρανία θα επιφέρει μόνο περισσότερο κόστος και συνέπειες για τη Ρωσία», προειδοποίησε. Από την πλευρά του ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν τόνισε ότι η Ρωσία δεν θα συρθεί σε μια σύρραξη ευρείας κλίμακας, αλλά θα αντιμετωπίσει οποιαδήποτε επίθεση δεχθεί.

Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι υπάρχει συνεννόηση ΗΠΑ-Ρωσίας και μάλιστα εξ αρχής. Στις 23 Απριλίου σε μια ανάλυσή μας με τίτλο Ουκρανία, οι ανεξέλεγκτοι παράγοντες της ιστορίας βγήκαν στους δρόμους, επισημαίναμε ότι «η απ΄ ευθείας συνεννοήσεις Ομπάμα-Πούτιν και Κέρι-Λαβρόφ που οδήγησαν στην τετραμερή της Γενεύης με τέταρτο συνομιλητή την ΕΕ και όχι τη Γερμανία, δείχνουν ότι αλλάζει άρδην το παιγνίδι στην ευρύτερη περιοχή». Τονίζαμε επίσης ότι «η κρίση της Ουκρανίας έκανε τον Πούτιν να αντιληφθεί ξεκάθαρα πως ο μόνος συνομιλητής που μπορεί πραγματικά να έχει στη Δύση είναι η Ουάσιγκτον, καθώς η ΕΕ απέχει πολύ να είναι συνομιλητής, ενώ οι συνομιλίες με τη Γερμανία προκαλούν αντιδράσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η όλη υπόθεση της Ουκρανίας μοιάζει να είναι και πολλά άλλα πράγματα, πέρα από αυτά που φαίνονται. Όταν η Γερμανία προέβη στην δήλωση ότι τα στρατεύματά της θα βρίσκονται όπου υπάρχουν γερμανικά συμφέροντα, πολλοί στην Ουάσιγκτον και στη Μόσχα ανελήφθησαν πως ήρθε η ώρα να μπουν φραγμοί στη βουλιμία και στις ψευδαισθήσεις του Βερολίνου.

[quote text_size=”small”]

Έχει ιδιαίτερη σημασία ότι στην πραγματικότητα κανείς στην Ευρώπη δεν επιθυμεί τις οικονομικές κυρώσεις και την αντιπαράθεση με τη Ρωσία

[/quote]

. Η έκτακτη σύνοδος κορυφής της ΕΕ το Σάββατο στις Βρυξέλλες κατέληξε στο φιάσκο του ευρωπαϊκού «τελεσίγραφου» προς τη Μόσχα. Η Σλοβακία απείλησε με βέτο, ενώ σοβαρές επιφυλάξεις εξέφρασαν η Ουγγαρία, η Τσεχία και η Κύπρος για το ενεχόμενο ενίσχυσης του εμπάργκο, κάτι που απαιτεί ομοφωνία. Άλλωστε, η Αυστρία και η Φινλανδία έχουν επίσης σοβαρές δεδηλωμένες επιφυλάξεις. Είναι σαφές πως η ΕΕ θα πληγεί σοβαρά από πιθανά νέα ρωσικά αντίμετρα εάν προχωρήσουν οι απειλές για αποκλεισμό της Ρωσίας από τις αγορές ομολόγων και τον δανεισμό της από τις ευρωπαϊκές τράπεζες, κ.ά.  Έρχεται άλλωστε και ο περίφημος «στρατηγός χειμώνας»…

Η επιβεβαίωση στην πράξη της παραπάνω ανάλυσης αποφέρει τα ακόλουθα οφέλη στους μεγάλους παίκτες.

Τι κερδίζουν οι ΗΠΑ

Οι ΗΠΑ αποφεύγουν μια στρατιωτική εμπλοκή στην Ουκρανία με απρόβλεπτες στρατηγικές και οικονομικές συνέπειες και κατορθώνουν να μείνει ανέπαφο το κύρος της Ουάσιγκτον. Άλλωστε, η «ρωσική απειλή» επανέφερε τις ΗΠΑ δυναμικά στο προσκήνιο ως εγγυήτριας της ασφάλειας της Ευρώπης, ενώ η γερμανική ονείρωξη πως θα φύγουν τα αμερικανικά στρατεύματα από το έδαφός της Γερμανίας τερματίζεται.

–       Οι ΗΠΑ αναπτύσσουν στρατηγικές θέσεις και όπλα στην Πολωνία και τη Βουλγαρία.

–       Εξασφαλίζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τη ματαίωση μιας γερμανορωσικής στρατηγικής οικονομικής προσέγγισης, μοχλεύοντας την καχυποψία και τα πάθη μέσω Ουκρανίας, πέρα από τα καθημερινά τηλεφωνήματα Μέρκελ-Πούτιν.

–      Εξασφαλίζουν τον πολιτικό έλεγχο της Ουκρανίας (χωρίς όμως την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, όπως η Φινλανδία) και δημιουργείται μια ζώνη μαξιλάρι ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα.

–     Ελέγχουν τους στρατηγικούς τομείς της ουκρανικής οικονομίας και αφήνουν στους Γερμανούς το κόστος για την ανοικοδόμηση της οικονομίας της χώρας.

–      Δημιουργούν πολλαπλό κόστος στη Ρωσία από τις κυρώσεις και το βάρος της συντήρησης της Κριμαίας και των υπό αυτονόμηση περιοχών. Σε εξαντλητικό επίπεδο.

–      Ενισχύουν το αντιγερμανικό στρατόπεδο μέσα στην ΕΕ με την δυσφορία της Φινλανδίας, της Αυστρίας, της Σλοβακίας, της Τσεχίας κ.ο.κ.

–       Με το κόστος των κυρώσεων-αντικυρώσεων διευκολύνουν την ανατροπή της πολιτικής λιτότητας που έχει επιβάλει το Βερολίνο στην Ευρώπη.

Τι κερδίζει η Ρωσία

Η Ρωσία προχώρησε στη δημιουργία της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης (Eurasian Economic Union) με τη Λευκορωσία και το Καζακστάν, στην οποία εντάσσονται και η Αρμενία και το Κιργιστάν.

–       Η Ρωσία πέτυχε την προσάρτηση της Κριμαίας και μένει να δούμε τι θα ελέγξει στρατιωτικά από τις περιοχές των αυτονομιστών.

–       Η Μόσχα θεωρεί δεδομένο ότι το Κίεβο θα συρθεί σε διαπραγματεύσεις με συνομιλητές τους φιλορώσους αυτονομιστές.

–      Προσδοκά να μετατρέψει την ανατολική Ουκρανία σε μια δορυφορική περιοχή, όπως  η Υπερδνειστερία, η Αμπχαζία και η Νότια Οσετία.

–       Η όλη εχθρική στάση της Δύσης και οι οικονομικές κυρώσεις δικαιολογούν την εφαρμογή τους στρατηγικού σχεδιασμού της Μόσχας για την αποδολαριοποίηση των εξωτερικών της συναλλαγών. Ήδη υπέγραψε σχετική συμφωνία με την Τουρκία.

–       Οι δυτικές κυρώσεις έχουν μοχλεύσει την αναδιοργάνωση της ρωσικής οικονομίας, τόσο στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα, όσο και στον ενεργειακό.

 

Συμπερασματικά διαφαίνεται πως κερδίζει έδαφος η ισορροπία και η λογική, «φυσικά», εις βάρος των «δικαιωμάτων» του Κιέβου. Αλλά, ως γνωστόν, στη διεθνή πολιτική δικαιώματα δεν υπάρχουν παρά μόνο ως προσχήματα για να κινούν οι μεγάλοι παίκτες τα πιόνια τους…

 

Το άρθρο δημοσιεύεται στο www.makisandronopoulos.blogspot.gr

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου