Ποιος δε θυμάται τα ενθουσιώδη μηνύματα του Μάη του ’68 και την κάθε λογής επαναστατών περί γκρεμίσματος των συνόρων; Ποιος δε θυμάται το πόσο δεξιά κι αριστερά ελίτ (sic) χειροκρότησαν την παγκοσμιοποίηση ως το θαύμα των αγορών που θα γεννούσαν ένα υπερεθνικό έθνος γκρεμίζοντας τα παλιά σύνορα; Σήμερα μετά το Brexit, τη σημαντική άνοδο λαϊκιστών, την ανεξέλεγκτη μετανάστευση, ποια αξία έχει ο όρος «σύνορα», ένας όρος που σημαίνει κάτι οριοθετημένο σε χώρο και χρόνο;
Στον τομέα του εμπορίου παρά την ελεύθερη διακίνηση εμπορικών προϊόντων διαπιστώνεται μια όλο και μεγαλύτερη προσπάθεια κρατών να προστατεύσουν αγαθά, καταναλωτές και περιβάλλον, δίχως να καταργηθούν οι δασμοί οι οποίοι σε κάποιες περιπτώσεις αυξάνονται.
Στον χρηματοπιστωτικό τομέα ενώ η απλή επικοινωνία θεωρήθηκε αρχικά ότι θα εξαφάνιζε τα συνοριακά εμπόδια, σήμερα παρατηρούμε, σε θέματα που αφορούν κυκλοφορία χρημάτων, ισολογισμούς και εκτός και εντός χώρας, νομικής δραστηριότητας, όλο και περισσότερο έλεγχο. Η κυβερνοοικονομια ονειρεύτηκε να αλλάξει την παραδοσιακή εικόνα της οικονομίας. Όμως συναντά ρεαλιστικές δυσκολίες που διατηρούν τα σύνορα.
Στον τομέα της ελεύθερης διακίνησης πολιτών και της ζώνης Σενγκεν, και πάλι το όνειρο της κατάργησης των συνόρων μπήκε επιτακτικά. Λίγο η γήρανση του πληθυσμού, λίγο τα φτηνά εργατικά χέρια, έδωσαν την αίσθηση ότι οι μετανάστες θα βοηθούσαν. Η ανεξέλεγκτη όμως ροή τους και η χρησιμοποίηση τους από την παγκοσμιοποιημένη ιδεολογία, δημιούργησε τεράστιο πρόβλημα, λόγω της τρομοκρατίας, της απειλής της εθνικής ταυτότητας και του κινδύνου εξαφάνισης πολιτιστικών ριζών.
Και ενώ στην κρίση του 2007-2008 το πρόβλημα αυτό ήταν ακόμη αντικείμενο ανάλυσης και δεν έμοιαζε άλυτο, η πρόσφατη κρίση έγινε ανεξέλεγκτη και επηρέασε στο Brexit αλλά και στην άνοδο των ευρωσκεπτικιστών τάσεων.
Όλα τα ανωτέρω φανερώνουν το πόσο κραυγαλέα επίκαιρη είναι η έννοια των συνόρων, η οποία από παράταιρη επανήλθε στην πρώτη γραμμή.
Παρά την παγκοσμιοποίηση πρέπει να ξανατεθεί στις πολλαπλές και δύσβατες διαστάσεις του, το θέμα των συνόρων.
Πρέπει να ξανατεθούν ερωτήματα που αφορούν την προστατευτικότητα, την επανίδρυση περιφερειακών συμφωνιών και ζωνών ελεύθερης διακίνησης, τον υγειονομικό έλεγχο σε εισαγώγιμα και εξαγώγιμα προϊόντα ή ακόμη την ελεγχόμενη μετανάστευση. Επίσης πρέπει να ληφθούν εκ νέου υπόψιν θέματα ουσίας όπως «εθνική ταυτότητα», πολιτισμικές και θρησκευτικές ρίζες, ιστορικές παραδόσεις, που είναι, όσο και η γλώσσα, τόσο πολύτιμα για την πνευματική και ταυτοτικη ισορροπία των λαών.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
