Μόλις ώρες, πριν από το κρίσιμο δημοψήφισμα στη Σκωτία, που αφορά την ανεξαρτησία περίπου 5,8 εκατ. Σκωτσέζων και που με την επικράτηση του «ΝΑΙ» μέλλει να αλλάξει την ιστορία του Ηνωμένου Βασίλειου, ύστερα από τρεις ολόκληρους αιώνες, καθώς και να επηρεάσει τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή και την διεθνή πολιτική σκηνή.
Άραγε μπορεί η ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας να αποτελέσει την σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι για την αποδόμηση της Ευρωπαικής Ένωσης;
Πολλοί φοβούνται ότι μία ανεξάρτητη Σκωτία θα σήμαινε και την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, κάτι για το οποίο ο πρωθυπουργός Κάμερον έχει δεσμευτεί με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος το 2017.
Η έξοδος της Βρετανίας από την Ευρωπαική Ένωση θα αποδυνάμωνε την έκτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, καθώς και τους διηπειρωτικούς της εταίρους.
Εάν τελικά το δημοψήφισμα δείξει το δρόμο της εξόδου για τη Σκωτία, σίγουρα θα αποτελέσει καίριο χτύπημα στην νεοφιλελεύθερη πολιτική Κάμερον , καθώς και στις λυκοσυμμαχίες των διοικούντων την Ευρωπαική Ένωση και τις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζουν.
[quote text_size=”small”]
Ήδη τα φαινόμενα σήψης της πολιτικής Κάμερον είχαν αρχίσει να καταγράφονται, με την αντίδραση του Βρετανικού λαού στις Ευρωεκλογές τον Μάιο του 2014, που ανέδειξε τον Ευρωσκεπτικισμό, ως μείζονα πολιτικό άξονα, απέναντι στην κεντρική πολιτική της Ευρωζώνης .
[/quote]
Γι αυτό, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν το «Ναι» ως επικρατέστερο, το Λονδίνο αντικρίζει με τρόμο αυτή την προοπτική, την οποία είναι αναγκασμένο να αποδεχθεί και έχει επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου σειρά απειλών και κατατρομοκράτησης του σκωτσέζικου λαού.
Με τρόμο επίσης, αντιμετωπίζουν αυτήν την προοπτική και οι διοικούντες την Ευρωζώνη, καθώς και οι συμμαχικές τους κυβερνήσεις , όπως η Ελληνική, γι’ αυτό και έχουν με την σειρά τους επιδοθεί σε ένα όργιο μιντιακής προπαγάνδας υπέρ του «ΟΧΙ».
[quote text_size=”small”]
Οι διεθνείς εταίροι της Βρετανίας παρακολουθούν τις εξελίξεις με κομμένη την ανάσα, καθώς το ενδεχόμενο διάσπασης μίας από τις μεγάλες δυτικές δυνάμεις δεν αντιμετωπίζεται θετικά στις πρωτεύουσες των μεγάλων δυνάμεων.
[/quote]
Ιδιαίτερα οι ΗΠΑ, αγωνιούν για το κοινό αποτρεπτικό πυρηνικό δόγμα των ΗΠΑ και της Βρετανίας και την αποδυνάμωση της κοινής αμυντικής τους ισχύος, καθώς η Βρετανία αποτελούσε τον παραδοσιακό σύμμαχο των ΗΠΑ στις ιμπεριαλιστικές και οικονομικές τους βλέψεις, σε μια εποχή που οι «BRICS», ένας άλλος διεθνής πολιτικός οργανισμός των κορυφαίων αναδυόμενων αγορών, που αποτελείται από πέντε χώρες: τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και τη Νότια Αφρική, κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος.
Η Σκωτία παλαιότερα, εκτός μιας σύντομης περιόδου, αποτελούσε ξεχωριστό κράτος. Το 1707, αγγλικές απειλές για πάγωμα του εμπορίου και της ελεύθερης διακίνησης από τα σύνορα Αγγλίας – Σκωτίας, οδήγησαν στην υπογραφή της Ενωτικής Πράξης του 1707, μεταξύ των κυβερνήσεων των δυο κρατών και στη δημιουργία του Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας.
Το 1998, ιδρύθηκε το Κοινοβούλιο της Σκωτίας, από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο έλεγχος όμως της άμυνας, των συνόρων, της οικονομίας και της φορολογίας παρέμεινε κάτω από τον έλεγχο του Λονδίνου και κατά συνέπεια κάτω από τον έλεγχο της Βασιλείας, εφόσον αρχηγός κράτους στη Σκωτία είναι ο Βρετανός μονάρχης, επί του παρόντος η βασίλισσα Ελισάβετ Β’.
Σήμερα, η τοπική κυβέρνηση της Σκωτίας έχει, ως πρωθυπουργό (Πρώτο Υπουργό), τον Άλεξ Σάλμοντ , με το κόμμα SNP, που βρίσκεται στην τοπική κυβέρνηση από το 2007, ο οποίος είναι και ο επικεφαλής της εθνικής καμπάνιας του «ΝΑΙ» στην Σκωτία.
Παρά την οικονομική αβεβαιότητα που χαρακτηρίζει την επόμενη μέρα από την επικράτηση του «ΝΑΙ», το SNP θεωρεί πως οι Σκωτσέζοι πρέπει να έχουν απόλυτο έλεγχο των οικονομικών τους ζητημάτων και πως τα κέρδη από το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο στη Βόρεια Θάλασσα αρκούν, για να συντηρήσουν σε πρώτη φάση τη νέα αυτόνομη οικονομία της Σκωτίας.
Σε μια εποχή, που η κρίση της λιτότητας δοκιμάζει την κοινωνική ενότητα και τη συνοχή των κρατών, η πολιτική κρίση του μέσου πολίτη γίνεται πιο ώριμη και έτσι η αμφισβήτηση προς την υιοθέτηση ιμπεριαλιστικών πολιτικών αποκτά όλο και περισσότερους θαυμαστές (βλέπε ΗΠΑ, Βρετανία), οι Κυβερνήσεις δεξιές ή σοσιαλιστικές δοκιμάζονται με τεστ αλήθειας απέναντι στους λαούς (βλέπε ΗΠΑ , Βρετανία, Γαλλία, Ισπανία, Ελλάδα), ο θεσμός της Βασιλείας αποδυναμώνεται ακόμη και στις χώρες που αποτελεί συνταγματική παράδοση (βλέπε Ισπανία, Βρετανία), ενώ η παραμονή σε μια οικονομική ή πολιτική ομάδα, που δεν διασφαλίζει την οικονομική και κοινωνική ευημερία των μελών της καθίσταται αδιέξοδη και περισσότερο επικίνδυνη από την αυτονόμηση των μελών….
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
