Κόντεψα να πάθω έμφραγμα από την έκπληξη! Στημένα παιγνίδια στην Ελλάδα; Νονοί του ποδοσφαίρου ο Μπέος και ο Μάκης; Ποδοσφαιριστές ανακατεμένοι σε «στησίματα»; Διαιτητές «πιασμένοι»; Ακύρωση κανονικών γκολ και κατακύρωση άκυρων;
Ε, δεν είμαστε καλά! Συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην Ελλάδα; Ας σοβαρευτούμε! Από το 1971, που άρχισα να γράφω για το ποδόσφαιρο, ασχολήθηκα (με στοιχεία) με διάφορες ύποπτες κινήσεις στο χώρο. Θυμάμαι κάτι περίεργους διαιτητές (επί δικτατορίας) που «έκαιγαν» μικρότερες ομάδες με αποφάσεις κραυγαλέα άδικες. Μια μέρα, με κάλεσε στο γραφείο του ο αείμνηστος Σωτήρης Αγγελόπουλος, ιδιοκτήτης της αθλητικής εφημερίδας με την οποία συνεργαζόμουν.
Μου σύστησε έναν ψηλό κύριο που καθόταν δίπλα του. «Συνταγματάρχης τάδε» μου είπε και παραλίγο να μου λιώσει το χέρι! «Είσαι καλό παιδί, απ’ ότι μου είπαν, αλλά το παρατραβάς στα γραφτά σου και ξεσηκώνεις τον κόσμο!» είπε ,σφυρίζοντας. Κατάλαβα ότι αναφερόταν σε «ντέρμπι» με τη διαιτησία του οποίου είχα ασχοληθεί επισταμένως . «Μα, δεν είδατε ότι ο άνθρωπος ενεργούσε εκ προθέσεως;» τόλμησα να πώ. «Αυτό δεν μας ενδιαφέρει. Προέχει η δημοσία τάξις, η οποία μπορεί να διασαλευθεί από δημοσιεύματα όπως τα δικά σας. Να προσέχετε εφεξής!» είπε ο σφυριχτός και ο Αγγελόπουλος μου έκανε νεύμα να φύγω.
Η δικτατορία είχε κάθε λόγο (και τρόπο) να διατηρήσει το ποδόσφαιρο ως δημόσιο θέαμα ικανό να απορροφά το ενδιαφέρον και την προσοχή του κόσμου. Εφηύρε τους «ομογενείς» και έδωσε «νέο αέρα» στο πρωτάθλημα. Ινδιάνοι του Αμαζονίου, ΄Ινκας και ζουλού, λατίνοι απόγονοι μαφιόζων και εγγόνια Γερμανών φυγάδων στη Νότιο Αμερική μαζεύτηκαν στην Ελλάδα και «φιλούσαν το χώμα των προγόνων» τους!
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια. Η υπόθεση «Μπουμπλή», που συγκλόνισε το ποδοσφαιρικό στερέωμα, αποδείχθηκε πταίσμα μπροστά σε όσα συνέβησαν την τελευταία εικοσαετία. Το ποδόσφαιρο, που ευτύχησε (παρά τα λάθη που έγιναν) να πέσει σε καλά χέρια (Μπάρλος, Παντελάκης, Νταϊφάς, Βαρδινογιάννηδες) άρχισε να περνάει στη «σκιά». Σκοτεινές μορφές, σκοτεινές υποθέσεις, σκοτεινοί «δημοσιογράφοι – προπαγανδιστές» που καλλιέργησαν την άποψη ότι «όλα αυτά είναι φυσιολογικά», ραδιόφωνα που μιλούν «τη γλώσσα» της νύχτας, ακόμα και κρατικά, έφεραν τη δυσωδία που αποκαλύπτεται (με αρκετή καθυστέρηση) σήμερα. Όχι ότι δεν τα γνώριζαν όλοι.
Απλώς, επελέγη «η κατάλληλη στιγμή». Ποιος, όμως, θα δώσει σημασία τώρα στον Μπέο και την παρέα του όταν δεν έχει ο κοσμάκης μαντήλι να κλάψει; Μόνο οι «φτιαγμένοι» των μισθοφορικών «οργανωμένων» θα νοιαστούν και οι οπαδικές «εφημερίδες» που θα χάσουν αυτά που θα χάσουν. Ουδείς υγιής και δοκιμαζόμενος ΄Ελληνας ενδιαφέρεται (από χρόνια) για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ουδείς εξ αυτών πιστεύει ότι θα βγει κάτι ουσιαστικό από το «τουρλουμπούκι» που φιλοξενείται στα ΜΜΕ.
Η δημοσίευση «διαλόγων» που στην ουσία δεν λένε τίποτε και τους οποίους μπορεί να έχει ο καθένας με οποιονδήποτε σχολιάζοντας έναν αγώνα υψηλής αδρεναλίνης αμέσως μετά τη λήξη του, μόνο κακό κάνει. Μια δημόσια αρχή που σέβεται τον εαυτό της, προστατεύει το υλικό της και εμποδίζει οποιαδήποτε διαρροή. Από τη στιγμή που οι «κασέτες» βγήκαν στις εφημερίδες, η υπόθεση εκφυλίζεται. Αφήστε δε που ορισμένα πρόσωπα εκτίθενται χωρίς να έχουν διαπράξει παρανομία αλλά επειδή το όνομά τους είναι «πιασάρικο» και «πουλάει». Δυστυχώς, μια ακόμη πολύ σοβαρή υπόθεση, γίνεται «γαϊτανάκι» με αμφίβολη εξέλιξη…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
