Ο Δημοσθένης Δαββέτας σημειώνει ότι τα κίτρινα γιλέκα θα συνεχίσουν. Ο Μακρόν είναι πρόεδρος των πλουσιών και η Γαλλιά μια βαθειά διχασμένη και διαιρεμένη χώρα. Από τη μια οι κάτοικοι του “πουθενά”, οικονομικοί κοσμοπολίτες του Παρισιού. Και από την άλλη οι κάτοικοι του “κάπου”, της γαλλικής περιφέρειας.
Δεν πέρασαν λίγες ώρες μετά την πρωτοφανή βία που έζησε το Παρίσι και η Γαλλία. Τα “κίτρινα γιλέκα” μέσα από τη σελίδα τους στο Facebook καλούν για το επόμενο Σάββατο: “Πράξη 4, συνεχίζουμε”.
Τα κίτρινα γιλέκα συνεχίζουν
Καμμία ένδειξη λοιπόν να ηρεμήσει η εξέγερση. Γιατί ας μην κοροϊδευόμαστε. Δεν πρόκειται για συνηθισμένο γεγονός. Η μαζικότητα, η βία και η γενική συμπάθεια των πολιτών (80% περίπου των Γάλλων στηρίζουν τα “κίτρινα γιλέκα”) δείχνουν στοιχεία εξέγερσης. Ποιες όμως είναι οι αιτίες αυτού του ξεσηκωμού και της άγριας βιαιότητας;
Οι κάτοικοι του “πουθενά” και του “κάπου”
1. Η τεράστια διαφορά σε οικονομία και ποιότητα ζωής ανάμεσα όσους βρίσκονται στην γαλλική μητρόπολη (Παρίσι και μεγαλουπόλεις) και στην περιφέρεια της. Πιο μορφωμένοι και με πολλά διπλώματα οι πρώτοι κινούνται άνετα ως οικονομικοί κοσμοπολίτες παντού. Δεν ανήκουν πουθενά αλλά παντού. Οι καλες μπίζνες τούς το επιτρέπουν. Αυτοί είναι οι κάτοικοι του “πουθενά” και “παντού”. Κι είναι η κυριαρχούσα, επιτυχημένη οικονομικά μειοψηφική ελίτ.
Απέναντι τους βρίσκονται οι της περιφέρειας. Δηλαδή οι ριζωμένοι στο “κάπου”. Αυτοί δεν είναι όλοι μορφωμένοι, ζορίζονται εισοδηματικά. Είναι η πλειοψηφία και συμπληρώνουν τις όποιες αγοραστικές τους ελλείψεις με παραδοσιακές αξίες και ένα τρόπο ζωής συγκεκριμένο. Αυτόν της μεσαίας τάξης και των λαϊκών στρωμάτων που για αιώνες στήριξαν την γαλλική ιστορία και ταυτότητα.
Η μετανάστευση
2. Η ανεξέλεγκτη μετανάστευση η αν θέλετε το ανεξέλεγκτο άνοιγμα των συνόρων που στα μυαλά όσων κατοικούν στο “κάπου” ταυτίζεται με το θέμα της ασφάλειας και της ταυτότητας.
3. Η απληστία όσων κινούνται και ζουν στο “πουθενά” και το “παντού”. Επιδιώκουν να κερδίζουν όλο και περισσότερα χρήματα από μια κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν μέσω της παγκοσμιοποίησης. Προκαλούν έτσι ένα τεράστιο ρήγμα και διαφορά μεταξύ πλουσίων που γίνονται πλουσιότεροι και φτωχών που γίνονται φτωχότεροι.
4. Ο Μακρόν είτε το θέλει είτε όχι, στα μάτια των κατοικούντων στο “κάπου” είναι ο εκπρόσωπος των πλουσίων. Των κατοικούντων του “πουθενά” και του “παντού”. Οι νόμοι που φέρνει ενισχύουν συνέχεια τους ισχυρούς οικονομικά. Αδυνατίζουν κι άλλο τους αδύνατους. Είναι προκλητικά προφανής η πολιτική του. Τον θεωρούν εχθρό της μεσαίας τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Τον θεωρούν εχθρό της γαλλικής Ιστορίας και ταυτότητας.
Ο Μακρόν των πλουσίων
Η αύξηση λοιπόν της βενζίνης , στο όνομα μιας Τετάρτης τεχνολογικής επανάστασης που θα πριμοδοτήσει την ηλεκτρική ενέργεια βιώθηκε σαν πρόκληση από τον λαό. “Θα στερηθούμε κι άλλο εμείς για να κάνουν χρυσές οι δουλειές όσοι είναι ήδη ζάμπλουτοι;” Αυτό το επιχείρημα ήταν η αφορμή.
Αν δεν μιλήσει με τον κόσμο και δεν υποχωρήσει σε κάποιες διεκδικήσεις των “κίτρινων γιλέκων” ο Μακρόν κινδυνεύει να φέρει στην Γαλλία άμεσα το ευρωσκεπτικιστικό κίνημα που υπάρχει σε Ιταλία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Για να προχωρήσει πρέπει να ακούσει τον λαό. Όχι να τον απειλεί. Οι ενοχικές μπούρδες περί “Ακροδεξιάς” που είναι πίσω από κάθε λαϊκη διαμαρτυρία δεν έπιασαν και δεν θα πιάνουν στο εξής.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
