Ο Δημοσθένης Δαββέτας σημειώνει ότι το διάγγελμα Μακρόν σηματοδότησε μια στροφή του Γάλλου Προέδρου. Μια προσπάθεια να κερδίσει τον γαλλικό λαό από τα κίτρινα γιλέκα που συμπληρώθηκαν τώρα και από τα πράσινα γιλέκα. Θα τα καταφέρει. Οι Ευρωεκλογές θα είναι το πρώτο απτό δείγμα.
Αυτή την φορά όλοι μπορούν να συμφωνήσουν. Μετά την ομιλία του Γάλλου Προέδρου στον Γαλλικό λαό, το πρόβλημα δεν λύθηκε. Η κάθε πλευρά παραμένει ετοιμοπόλεμη στη θέση της.
Τι περιμένουν ο καθένας; Το λάθος επόμενο βήμα του άλλου. Και όμως! Όλοι περίμεναν με τόση ανυπομονησία το διάγγελμα του Μακρόν. Γιατί δεν επήλθε ηρεμία; Ας το δούμε αναλυτικά.
Τι είπε ο Μακρόν στο διάγγελμα
Η ομιλία του Γάλλου προέδρου μπορεί να ιδωθεί σημειολογικά από δυο πλευρές. Από την εικόνα του στυλ του και από το περιεχόμενο των εξαγγελιών του.
Στην πρώτη περίπτωση. Ο Γάλλος Πρόεδρος ξεπέρασε σε προσδοκίες τον εαυτό του. Δεν ήταν ο γνωστός αφ’ υψηλού “Δίας” (όπως είναι το παρατσούκλι του) που μιλούσε στον κόσμο. Δεν είχε το ύφος Μονάρχη. Ούτε ήταν ο κύριος σνομπ που δεν τον ενδιέφεραν τα τετριμμένα καθημερινά πράγματα. Το αντίθετο. Ήταν πιο ταπεινός από ποτέ. Με ύφος σοβαρό ως απολογητικό. Με χαμηλωμένα τα φτερά, κάνοντας σκληρή αυτοκριτική στον εαυτό του. Έτσι δεν προκάλεσε όπως συνήθιζε με την στάση και τα μισόλογα του.
Στην δεύτερη περίπτωση. Το περιεχομένου του διαγγέλματος του. Ο Μακρόν πέρασε σε συγκεκριμένες προτάσεις. Αύξησε κατά 100 ευρώ τον κατώτατο μισθό. Αφαίρεσε φόρους από τους συνταξιούχους. Ανέβαλε την αύξηση του ηλεκτρικού ρεύματος και του αερίου. Μετέθεσε για αργότερα την αύξηση ενοικίων. Ζήτησε από τους εργοδότες να δώσουν αφορολόγητο πριμ στους εργαζόμενους. Και γενικά ανακοίνωσε μια κατάσταση “έκτακτου ανάγκης” σε οικονομία και κοινωνία. Κάτι σαν “κοινωνική στροφή” που ζητούσαν η Αριστερά και τα συνδικάτα. Και όμως δεν έπεισε όπως θα έπρεπε να πείσει. Οι αντίπαλοι του βρίσκουν ως τακτικισμό την “αλλαγή” του. Θεωρούν ότι η στρατηγική του είναι να κερδίσει χρόνο για να επανέλθει αργότερα στον ίδιο σκληρό δρόμο.
Κίτρινα γιλέκα μαζί με πράσινα γιλέκα
Τα “κίτρινα γιλέκα”, μαζί με τα “πράσινα γιλέκα”, αυτά των οικολόγων, αλλά και τα συνδικάτα, τους μαθητές, τους καθηγητές και άλλους, θα ξαναβγούν για πέμπτο Σάββατο στους δρόμους. Ποιος θα νικήσει; Κατά την γνώμη μου κανείς εύκολα. Ο Μακρόν δεν δείχνει να παραιτείται. Άλλωστε θεσμικά είναι δύσκολο. Ανασχηματισμό μπορεί να κάνει και κάποιος να την πληρώσει στην θέση του. Αλλά και η αναρχία και οι καταστροφές δεν μπορούν να συνεχιστούν.
Σκάκι σκληρό λοιπόν. Ο Μακρόν θέλει να δείξει καλή θέληση και να πάρει την πλειοψηφία του κόσμου από τα “κίτρινα γιλέκα”. Να απομονώσει τον σκληρό πυρήνα τους και να τους κάνει να φανούν βίαιοι καταστροφείς εχθροί της δημοκρατίας. Εκείνοι θέλουν και άλλες υποχωρήσεις από τον πρόεδρο. Να τους δώσει και αλλά λεφτά. Μπορεί να αλλάξει η οικονομία εν όψει παγκοσμιοποίησης; Δύσκολο. Και η μάχη συνεχίζεται με πολλούς για την δημοκρατία και τις επερχόμενες ευρωεκλογές κινδύνους.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
