ΟI σημερινές εκτιμήσεις σε μία ευρεία κλίμακα του διεθνούς Tύπου είναι ότι το ευρώ θα τη «σκαπουλάρει» τελικά, με την Ελλάδα μέσα!
Την περασμένη εβδομάδα περάσαμε δύο σοβαρές κρίσεις, τη μία πάνω στην άλλη. Η πρώτη ήταν η διαμάχη μεταξύ της Γερμανίας και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σχετικά με το αν οι ιδιώτες επενδυτές θα πρέπει να συμμετάσχουν στο επόμενο πρόγραμμα δανείων για την Ελλάδα. Η διαμάχη αυτή παραλίγο να εκτροχιάσει τη συζήτηση για τη συνέχεια του ελληνικού δανείου. Η δεύτερη κρίση ήταν η επαπειλούμενη κατάρρευση της ελληνικής κυβέρνησης. Και οι δύο κρίσεις ξεπεράστηκαν. Στο τέλος της εβδομάδας η Γερμανία «συνθηκολόγησε» και η ελληνική κυβέρνηση ανασχηματίσθηκε.
Προς στιγμή οι σχολιαστές της αγοράς καλούντο να προβλέψουν την επικείμενη διάλυση της ευρωζώνης, λόγω της απρόβλεπτης ελληνικής πολιτικής, αλλά και ταυτόχρονα της ίδιας απρόβλεπτης αντίδρασης των Γερμανών βουλευτών. Φαίνεται ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί τελικά στο προβλεπτό μελλοντικό διάστημα. Επίσης οι περισσότεροι αναλυτές συμφώνησαν ότι για να μείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη πρέπει να συμβούν δύο πράγματα: (α) οι Eλληνες πρέπει να συμμορφώνονται με τους όρους και τις προϋποθέσεις και (β) οι όροι και οι προϋποθέσεις πρέπει να έχουν εύλογη βάση. Η λιτότητα από μόνη της δεν μπορεί να λειτουργήσει επ’Α άπειρον.
Στη Γερμανία η κοινή γνώμη φαίνεται ότι έχει αρχίσει να επηρεάζεται από την ιδέα (στην οποία προσχωρεί πρώτη η κ. Μέρκελ) ότι η χώρα τους θα ήταν περισσότερο χαμένη από όλες τις χώρες της ευρωζώνης από μία ενδεχόμενη ελληνική πτώχευση. Η κατάρρευση της ευρωζώνης θα ακρωτηριάσει τη γερμανική οικονομία.
Oλος ο κόσμος θα κατηγορήσει την κ. Μέρκελ, η οποία θα μείνει στην ιστορία ως η «Ανατολική Γερμανίδα» που διέλυσε την Ευρωπαϊκή Eνωση! Βαριά λόγια που για πρώτη φορά κάνουν την εμφάνισή τους τόσο καθαρά.
Oλοι πιέζονται να συμφωνήσουν το γρηγορότερο για ένα δεύτερο πακέτο δανείων για την Ελλάδα, τώρα παρά τον Ιούλιο, για να μη χειροτερεύσουν τα spreads, κυρίως της Ισπανίας! Αλλά φαίνεται ότι οι εταίροι βλέπουν πως ακόμη και το δεύτερο πακέτο σωτηρίας της Ελλάδας να μην είναι αρκετό, διότι –εκτιμούν οι αναλυτές– οι παραδοχές για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα είναι πολύ αισιόδοξες.
Iσως θα ήταν καλύτερα να συμφωνήσουν σε ένα πιο μεγάλο πακέτο μέχρι το 2014, παρά να «τρέχουν και να μην φτάνουν» ξανά του χρόνου. Θα ξέρουμε σε λίγες μέρες. Τέλος, φαίνεται πως σιγά σιγά ωριμάζει η ιδέα της μερικής διαγραφής χρεών, αλλά ταυτόχρονα και η ανάγκη έκδοσης κάποιου είδους ομόλογου και τέλος κάποιας μορφής «μικρής» δημοσιονομικής ένωσης. Αυτά διότι έχει από την αρχή διαπιστωθεί πως χωρίς την ενδυνάμωση της θεσμικής θωράκισης του ευρώ, τα εθνικά ζητήματα της περιφέρειας δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται με εμβαλωματικές «λύσεις».
Τα πράγματα για τον κ. Βενιζέλο φαίνονται σήμερα πιο αισιόδοξα από ποτέ, μετά σχεδόν δύο χρόνια συνεχών απειλών και κατρακυλίσματος σε ανεξέλεγκτες και ολισθηρώς κατηφόρες. Βέβαια εξακολουθεί να απαιτείται η ψήφος εμπιστοσύνης προς τη νέα κυβέρνηση και η ψήφιση του «Mνημονίου ΙΙ», ορόσημα που και εμείς από την πλευρά μας μένει να αποδείξουμε ότι μπορούμε να διαχειριστούμε.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
