Ο Νίκος Χιδίρογλου προειδοποιεί για τον κίνδυνο που απειλεί η cancel culture του κινήματος Antifa, τον δυτικό πολιτισμό. Μετά το κάψιμο της Παναγίας των Παρισίων, το έργο συνεχίζεται με τη βεβήλωση αγαλμάτων. Από του Χριστόφορου Κολόμβου που ανακάλυψε την Αμερική, μέχρι ηγετών που προστάτευσαν την Δημοκρατία από κάθε ολοκληρωτισμό…
Χρόνια τώρα, οι παραδοσιακές αξίες υποχωρούν. Κάθε κοινωνία μπορεί να έχει τις δικές της ημερομηνίες – ορόσημα που παίρνει την κάτω βόλτα. Εμείς, π.χ. έχουμε το 1981, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γενικό πλαίσιο.
Η Αριστερά και οι πρώην αριστεροί νυν φιλε-left επέβαλαν διαχρονικά, διεισδύοντας στην Παιδεία, την ατζέντα τους. Τα αγάλματα αυτή την εποχή βρίσκονται στο επίκεντρο ενός ξεσπάσματος οργής. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο μηδενιστικό υπόβαθρο, στις ΗΠΑ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο Βέλγιο, στην Πορτογαλία και αλλού. Και κάποιοι πολύ «προοδευτικοί» μάς είπαν για το «cancel culture». Έναν ολοκληρωτικό – εσωτερικό – πόλεμο στον πολιτισμό μας. Πρόκειται για μια απειλή υπαρξιακή, κάτι που δυστυχώς δεν γίνεται ευρέως κατανοητό. Μετά όμως από δεκαετίες αξιακού πολέμου από τους «προοδευτικούς» εναντίον του πληθυσμού των κρατών της Δύσης, αυτό είναι επόμενο.
Τι ωθεί όμως όλους αυτούς τους «επιδοτούμενους» αλλά και άλλους που μετέχουν συστηματικά στα μπάχαλα και στα ημι-μπάχαλα, στα πλιάτσικα, στους εμπρησμούς, στις καταστροφές και στις διαμαρτυρίες ή «διαμαρτυρίες»; Τι τους ενώνει και τρέχουν από μπάχαλο σε μπάχαλο;
Όχι πολλά στο τέλος. Αλλά αυτό θα το αντιληφθούν μόνοι τους εν καιρώ (και αφού έχουν πάρει πολλούς στο λαιμό τους). Έχουν ήδη «σκλαβωθεί» αυτοί οι «ακτιβιστές». Καβαλούν στο «κύμα» της τροτσκιστικής «διαρκούς επανάστασης», του μηδενιστικού ολοκληρωτισμού και της ελευθεριότητας που προκάλεσαν διάφοροι κερδοσκόποι. Αυτοί που θέλουν να διαλύσουν τις κοινωνίες μας, καθώς δεν τους αρέσει έτσι όπως οι ίδιοι τις κατάντησαν. Εμείς όμως δεν θα παραχωρήσουμε τις ελευθερίες μας.
Η cancel culture είναι απειλή, όχι “οργή”
Η “οργή” δείχνει πάντως να έχει συγκεκριμένη στόχευση. Ο αλαλάζων όχλος στη Δύση τα έβαλε με τα αγάλματα του Χριστόφορου Κολόμβου, μεταξύ άλλων…
Αλλά όχι – jamais – με το άγαλμα του Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοφ, γνωστού ως Λένιν, στο «επαναστατημένο» και υπό κατάληψη από την antifa Σιάτλ. Τώρα, το ερώτημα αν ο Λένιν σκλάβωσε με το καθεστώς που ίδρυσε τρεις και πλέον γενιές ανθρώπων. Αν οδήγησε στο θάνατο εκατομμύρια εξ αυτών, ίσως να μην τεθεί ποτέ – έστω ως προβληματισμός. Αρκούνται να βεβηλώνουν το άγαλμα του ανθρώπου που κατατρόπωσε τον ναζισμό. Του ηγέτη που του χρωστάμε όλοι τόσα πολλά. Τον Σερ Ουίνστον Λέοναρντ Σπένσερ – Τσώρτσιλ.
Πάλι όμως, κάτι πρέπει να μείνει για να θαυμάζουν οι άνθρωποι στη βόλτα τους και να έχουν και κάτι να δείξουν στους τουρίστες. Στο τέλος θα μείνει στο Σιάτλ το άγαλμα του… Λένιν. Ένα σύμβολο του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού! Κι ας έπεσε το αποκρουστικό Τείχος του Βερολίνου… Κι ας πανηγυρίσαμε όλοι τότε – πλην άκρας αριστεράς – για την πολυπόθητη ελευθερία που κατακτήθηκε. Αλλά, σε αυτή την κουβέντα μάλλον δεν μπορείτε να μπείτε με τους ανθρώπους της αναρχοαριστεριστικής antifa. Αυτοί συνήθως δεν σκέφτονται. Ούτε συζητούν. Μόνο καίνε και καταστρέφουν. Και αν τύχει και αποπειραθούν να συζητήσουν έτσι για αλλαγή, δεν έχουν κάτι να σας πουν. Και αυτό διότι το εγχειρίδιο που έγραψε για λογαριασμό τους ένας πανεπιστημιακός ονόματι Μαρκ Μπρέι, δεν λέει κάτι σχετικά.
Το τι θα μείνει λοιπόν για να θαυμάζουν οι άνθρωποι στη Δύση, οι ίδιοι άνθρωποι που είδαν τον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων να καίγεται, εξαρτάται εν πολλοίς από τη συμπεριφορά τους στην κάλπη. Εξαρτάται όμως και από την αντίσταση τους μόλις δουν τη συνολικότερη εικόνα. Μόλις συνειδητοποιήσουν επιτέλους τον κίνδυνο. Και οι δεξιοί στη Δύση, πρέπει επιτέλους να δώσουν τη μάχη. Την μάχη απέναντι σε αυτούς που πρεσβεύουν την αποδόμηση, το τίποτα και την παρακμή. Και η νίκη θα έρθει πιο εύκολα απ’ ό,τι περιμένουμε. Οι παραδοσιακές αξίες και ιδέες θα λάμψουν ξανά.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
