ΛΟΥΚΕΤΟ ΕΤ: ΤΑ ΛΕΦΤΑ, Ο ΜΥΘΟΣ, Η ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΚΙ Η… ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ

Μοίρασε το

Όταν η Mrs Α μπήκε στα Media, αγοράζοντας τον Ελεύθερο Τύπο, ελάχιστοι σκέφτηκαν πως το κίνητρο της ήταν οικονομικό. Αντίστοιχα κι οι λόγοι που αποφάσισε να κλείσει εφημερίδα και ραδιόφωνο, δεν μπορεί να είναι οικονομικοί.

Είναι γνωστό ότι η εμπλοκή στα Media ενέχει μεγάλο επιχειρηματικό ρίσκο και μικρές προοπτικές θετικών αποδόσεων. Από την άλλη, όμως, κι οι όποιες απώλειες είναι ελεγχόμενες και διαχειρίσιμες. Ο κάθε επιχειρηματίας γνωρίζει ακριβώς τι μπορεί να χάσει στη χειρότερη περίπτωση. Χασούρα που σε τελική ανάλυση είναι ανεκτή, όταν συμψηφίζεται με κέρδη άλλων συνδεδεμένων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων…

Στην περίπτωση της Γιάννας και του Θόδωρου Αγγελόπουλου τέτοιος συμψηφισμός ζημιών κερδών δεν μπορούσε να γίνει, καθώς οι “δουλειές” του Θεόδωρου Αγγελόπουλου είναι εκτός Ελλάδας. Συνεπώς, η “επένδυση” εξυπηρετούσε άλλες… ανάγκες που σε τελική ανάλυση δεν κόστιζαν και πολλά. Μπορεί η χασούρα των 100 εκ. € (κάθε μέρα που περνά πέφτει…) να φαντάζει ποσό ασύλληπτο για το μέσο πολίτη, αλλά για ένα άνθρωπο με την προσωπική του περιουσία να αγγίζει τα 5,5 δισ.€ (5.500 εκ.€) το να χάσει μέσα σε τρία χρόνια 100, είναι ότι για ένα μισθωτό να χάνει 10€…

Είναι λοιπόν αστείες και μάλλον απροποσανατολιστικές οι συζητήσεις που θέλουν τη Γιάννα να έκλεισε το μαγαζί επειδή έχανε. Ή επειδή ο Καραμανλής και κάποια κρατικοδίαιτοι γραμματείς υπουργείων ή οργανισμών δεν της έδιναν κρατική διαφήμιση… Σιγά μην είχε τέτοια ανάγκη…

Το ζήτημα λοιπόν, είναι μάλλον, αλλού… Στο σημείο “μηδέν” που οδήγησε στο κλείσιμο της ιστορικής εφημερίδας…

Στην αναζήτηση του κρίσιμου αυτού σημείου, αρκεί να σκεφτεί κανείς την ιδιοσυγκρασία της μεγάλης Κυρίας. Μια γυναίκα που έχει μάθει να διεκδικεί το καλύτερο και να το αποκτά. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα και την επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων. Τους διεκδίκησε για λογαριασμό της Ελλάδας και τους κέρδισε. Μπήκε στη διαδικασία να τους κάνει επιπλέον και το πέτυχε. Το κίνητρο της δεν ήταν οικονομικό. Για όσους τη γνωρίζουν ήταν ένα μεγάλο προσωπικό στοίχημα. Το κέρδισε. Και όλοι τη θυμούνται να το απολαμβάνει στις εξέδρες των επισήμων του Ολυμπιακού Σταδίου κατά την τελετή λήξης των αγώνων.

Τότε όλοι αναρωτήθηκαν. Και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες τι; Ουδείς διανοήθηκε ότι η Mrs Α θα αποχωρούσε στα ιδιαίτερά της και θα ζούσε το υπόλοιπο της ζωής με τα επινίκια του θριάμβου. Όλοι περίμεναν την επόμενη κίνηση.

Κι αυτή έγινε μετά από δυο χρόνια σιωπής και περισυλλογής, αφού μέτρησε φίλους και διαχειρίστηκε την πικρία που της προκάλεσε το γεγονός ότι δεν της αναγνωρίστηκε η επιτυχία – τουλάχιστον στο βαθμό που εκείνη θα επιθυμούσε. Ειδικά από τη ΝΔ και τον Κώστα Καραμανλή εισέπραξε ψυχρότητα, καθώς τότε ο πρωθυπουργός είχε κηρύξει τον πόλεμο εναντίον των «νταβατζήδων» και δεν ταίριαζε στο προφίλ που οικοδομούσε ο συχνοτισμός μου με τους μεγάλους του πλούτου… Αντιθέτως, ο Γιώργος Παπανδρέου την τίμησε τότε για την προσφορά της κι ας επικρίθηκε από τους «συντρόφους» του…

Η επόμενη κίνηση λοιπόν ήταν η αγορά του Ελεύθερου Τύπου. Η Mrs Α έπαιξε με το συμβολισμό. Ήθελε να αγοράσει και να αναγεννήσει μια ιστορική εφημερίδα, με «όνομα βαρύ»… Αν ήθελε να κάνει ένα αμιγώς μιντιακό εγχείρημα, θα έφτιαχνε μια εφημερίδα απ’ την αρχή.

Το ερώτημα είναι γιατί το έκανε.

Κάποιοι εκτίμησαν ότι στο βάθος του μυαλού της ήταν να δημιουργήσει ένα μιντιακό συγκρότημα της απήχησης, του βεληνεκούς και της επιρροής του ΔΟΛ. Και το ήθελε γρήγορα. Για αυτό απ’ την αρχή έδειξε διατεθειμένη να το πετύχει ανεξαρτήτου κόστους. Έφερε Ισπανούς συμβούλους και δημιούργησε μια εφημερίδα πρωτότυπη κι ελκυστικά. Έκανε ακριβές μεταγγραφές των “καλύτερων” δημοσιογράφων που της υπέδειξαν. Πλήρωσε αδρά. Αλλά το big bung που περιμένε να κάνει δεν το έκανε. Η εφημερίδα έχασε την “ταυτότητά” της. Η Αγγελοπούλου δεν κατάλαβε, πως μια εφημερίδα ή ένας ραδιοφωνικός σταθμός περνά στη συνείδηση του κόσμου σταδιακά, αργά και σταθερά. Το αποτέλεσμα δεν μπορεί να φανεί από τη μια μέρα στην άλλη. Και πάντως δεν μπορεί να επιβληθεί. Όμως, εκείνη βιαζόταν να φτάσει τον επόμενο στόχο της. Τον επόμενο θρίαμβο. Κι όταν η κοινωνία δεν επιδοκίμασε, δεν επιβράβευσε το νέο εγχείρημα, η απογοήτευση ήταν μεγάλη για την ίδια που δεν ανέχεται την αποτυχία που αποζητά την αναγνώριση του κόσμου.

Μια νέα αναγνώριση που θα προέρχονται από το μιντιακό της εγχείρημα που θα συμπλήρωνε τον Ολυμπιακό της μύθο, που θα εξανάγκαζε το πολιτικό σύστημα να την αποδεχθεί, ίσως και να της προσφέρει το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα. Ουδέποτε η ίδια διέψευσε ότι θα την ενδιέφερε να γίνει ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου. Ουδέποτε, ωστόσο, το εξέφρασε και δημοσίως. Στο παρασκήνιο πολλά ακούγονταν. Τα παιχνίδια επιρροής και εξουσίας ουδέποτε τελειώνουν και συχνά αλλάζουν αντικείμενο και προσανατολισμό.

Το 2004 οι σχέσεις της Αγγελοπούλου με τον Καραμανλή ήταν ψυχρές – ανάχωμα στην όποια φιλοδοξία της Αγγελοπούλου να αναλάβει την προεδρία. Το 2006, άρχισαν να βελτιώνονται. Όχι μόνο γιατί η Γιάννα εξαγόρασε τη ναυαρχίδα του Κεντροδεξιού Τύπου, αλλά για τον τρόπο που το έκανε. Στο παιχνίδι της εξαγοράς της εφημερίδας είχε εμπλακεί ο πρώην Διευθυντής της εφημερίδας Γιώργος Κύρτσος, ο οποίος είχε καταβάλει ένα τίμημα της τάξης των 9,2 εκ. €, όπως υποστηρίζει. Όμως, δεν κατάφερε να την αποκτήσει καθώς στο παιχνίδι μπήκε ο εφοπλιστής Μαρινάκης, κουμπάρος της Ντόρας Μπακογιάννη, ο οποίος προσέφερε 9,6 εκ. € και την απέκτησε. Την ίδια μέρα που ο Ελεύθερος Τύπος μεταβιβάστηκε στο Μαρινάκη (ο οποίος είχε μετάσχει στο διαγωνισμό), έγινε κι η μεταβίβαση των μετοχών στο ζεύγος Αγγελόπουλου. Έτσι, αποτράπηκε ο κίνδυνος, η εφημερίδα να γίνει της εμμέσου επιρροής της Ντόρας Μπακογιάννη... Η Γιάννα Αγγελοπούλου που λίγους μήνες νωρίτερα είχε εκφράσει ενδιαφέρον να εξαγοράσει τον Πήγασο, έκανε μια κίνηση καλής θέλησης προς τον Κώστα Καραμανλή κι ο πάγος στις σχέσεις τους άρχισε να λιώνει… Κάποιο σοβαρό λόγο είχε να το κάνει…

Το 2008 οι σχέσεις Αγγελοπούλου – Καραμανλή βελτιώνονται ακόμα περισσότερο. Η εφημερίδα διαχειρίζεται με μεγάλη προσοχή του σκάνδαλο Ζαχόπουλου και το συνακόλουθο σίριαλ της αποχώρησης Τριανταφυλόπουλου από το Πρώτο Θέμα. Μάλιστα, όταν τελικώς η εφημερίδα εξαγοράζεται από τον όμιλο Μπόμπολα και η εκτύπωση της εφημερίδας γίνεται πλέον στις εγκαταστάσεις της Πήγασος, η Τυποεκδοτική (συμφερόντων ΚΚΕ) χάνει ένα βασικό της πελάτη. Την απώλεια σπεύδει να καλύψει η Αγγελοπούλου που σταματά να τυπώνει στην ΙΡΙΣ του ΔΟΛ και δίνει τη δουλειά στο Περισσό. Τα συμφέροντα του ΚΚΕ δεν πλήττονται κι ο Περισσός συνεχίζει τη πολιτική του «διμέτωπου» κατά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ…

Προς τα τέλη του 2008 η διεθνής οικονομική κρίση πλήττει τα συμφέροντα του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Μεγαλόμετοχος με 8% της UBS, της τράπεζας με τις μεγαλύτερες καταγεγραμμένες απώλειες λόγω των ενυπόθηκων δανείων, αναγκάζεται να διαθέσει μετρητό από την προσωπική του περιουσία σε δυο αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, ώστε να μην καταρρεύσει ο τραπεζικός κολοσσός. Εικάζεται ότι μέσω αυτής της διαδικασίας έχασε σημαντικό μέρος της περιουσίας του, αλλά σε καμία περίπτωση τόσο που να τον οδηγήσει στο εσπευσμένο κλείσιμο της εφημερίδας και του ραδιοφώνου, λόγω οικονομικής “αιμοραγίας”… Η κρίση δημιούργησε επιπλέον προβλήματα και σε άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες του Θεόδωρου Αγγελόπουλου.

Την ίδια περίοδο μεγάλα και σημαντικά προβλήματα αντιμετωπίζει κι ο Κώστας Καραμανλής. Το ραντεβού των δυο πλευρών γίνεται τον Ιανουάριο του 2009 στα πολυτελή γραφεία του Ελεύθερου Τύπου και του City στο Μαρούσι. Το τι συμφωνήθηκε στο ραντεβού εκείνο, ελάχιστοι πλην των παρισταμένων γνωρίζουν. Ωστόσο, μετά απ’ αυτό, η Εθνική Τράπεζα έδωσε δάνειο 160 εκ. € στη ναυτιλιακή εταιρία Μέτρο Σταρ του Θεόδωρου Αγγελόπουλου και ο Ελεύθερος Τύπος εμφανίστηκε με αποσαφηνισμένη φιλοκυβερνητική στάση. Δεδομένου ότι ήταν η μόνη φορά που ο Καραμανλής επισκέφθηκε εκδότη, (γεγονός που ως ήταν φυσικό ενόχλησε άλλα εκδοτικά συγκροτήματα, κυρίως του Αλαφούζου) έκανε αρκετούς να πιστέψουν ότι απλά “κλείδωσε” οριστικά μια παλιά συμφωνία…

Όλα όμως άλλαξαν ξαφνικά το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής, όταν ο Κώστας Καραμανλής δήλωσε απερίφραστα απ’ τις Βρυξέλλες ότι θα στηρίξει άλλη μια θητεία του Κάρολου Παπούλια στη Προεδρία της Δημοκρατίας. Ήταν το σημείο “μηδέν”. Το ίδιο βράδυ η Γιάννα κι Θόδωρος Αγγελόπουλος συγκάλεσαν Δ.Σ. και αποφάσισαν το κλείσιμο της εφημερίδας και του ραδιοφωνικού σταθμού οδηγώντας στην ανεργία 450 εργαζομένους.

Ήταν μια σκληρή απόφαση που γκρέμισε τον ολυμπιακό «μύθο» της Γιάννας και ανέστειλε τις όποιες πολιτικές φιλοδοξίες. Αν όμως πράγματι ήταν μια πράξη αντεκδίκησης έναντι του Κώστα Καραμανλή, που δεν τήρησε μια υπόσχεσή του…, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως το ζεύγος Αγγελόπουλου δεν θα προχωρήσει σε άμεση πώληση της εφημερίδας, στερώντας από τη ΝΔ ένα σημαντικό όπλο ενόψει εκλογών, το ΚΚΕ από ένα σημαντικό έσοδο και τους εργαζόμενους την ελπίδα να επιστρέψουν γρήγορα στη δουλειά τους…

Η συνέχεια αναμένεται με ενδιαφέρον…

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου