Προ ημερών η Real δημοσίευσε ένα άρθρο που αντλούσε στοιχεία από ένα δημοσίευμα του δίγλωσσου ελληνογερμανικού site diablog.eu, εκεί βρίσκετε μια καταχώρηση που αφορά στην όψιμη ανακάλυψη ενός Γερμανού Δημοσιογράφου του Ulrlich Kleemann, ο οποίος παρακολουθώντας μία γερμανική τηλεοπτική εκπομπή, στην οποία προβλήθηκαν οι γνωστές φωτογραφίες από την σφαγή στο Κοντομαρί, διαπίστωσε ξαφνικά, ότι ένας νεαρός Γερμανός αλεξιπτωτιστής, από αυτούς που συμμετείχαν στην μαζική δολοφονία των κατοίκων, ήταν, καθ’ όλες τις ενδείξεις, ο πατέρας του.
Στο άρθρο περιγράφει την προσωπική αναζήτηση του νήματος των γεγονότων και κάπου φθάνει, προφανώς οδηγημένος από την σχετική γερμανική βιβλιογραφία στον “ειδικό” στα Κρητικά ζητήματα Heinz Richter.
[quote text_size=”small”]
Και έτσι μέσα σε ένα καλοπροαίρετο άρθρο ενσωματώνονται τα ιστορικά συμπεράσματα του Γερμανού “σοφού”, να τι λέει ο Kleemann για το περιεχόμενο της τηλεφωνικής του κουβέντας με τον “ειδικό”.
[/quote]
“Στο Βερολίνο με πληροφορούν πως αυτό μπορεί να διαρκέσει ως και 15 μήνες. Πολλά έγγραφα έχουν άλλωστε χαθεί, γι’ αυτό και θα, ναι πολύ δύσκολο να βρεθεί κάποιος στη βάση της ιεραρχίας, στους χαμηλόβαθμους στρατιώτες. Ο καθηγητής Χάιντς Α. Ρίχτερ μου λέει στο τηλέφωνο πως ο ίδιος με την έρευνά του δεν έφτασε ποτέ μέχρι τη βάση. Ο ιστορικός απ’ το πανεπιστήμιο του Μανχάιμ, που έχει βγει πλέον στη σύνταξη, ασχολήθηκε μόνο μ’ αυτούς που έδιναν διαταγές – όχι με του εντολοδόχους. Ο Ρίχτερ είναι ειδικός για τη δράση της Βέρμαχτ στην Ελλάδα. Για την επιχείρηση Merkur έχει γράψει ολόκληρο βιβλίο. Η αεραπόβαση για την κατάληψη της Κρήτης επέφερε μεγάλες απώλειες στη Βέρμαχτ.
Η σφαγή στο Κοντομαρί ήταν μια ωμή πράξη εκδίκησης κατά του άμαχου πληθυσμού. Γερμανοί αλεξιπτωτιστές έκαναν αντίποινα, γιατί σε αποτυχημένες προσπάθειες προσγείωσης πολλοί από τους συντρόφους τους φονεύτηκαν από πολίτες, τα δε πτώματά τους βρέθηκαν εν μέρει φρικτά ακρωτηριασμένα. Μια σαφής παραβίαση της Σύμβασης της Γενεύης του 1929 που αποσκοπούσε στη ρύθμιση της μεταχείρισης των αιχμαλώτων πολέμου.
Οι αλεξιπτωτιστές ανακλήθηκαν μετά την επιχείρηση και δεν επέστρεψαν στην Ελλάδα ποτέ ξανά, βεβαιώνει ο καθηγητής Ρίχτερ. Μετά απ’ όλα όσα του λέω, ο ιστορικός καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο πατέρας μου δεν ήταν αλεξιπτωτιστής. Έκανα λοιπόν λάθος; Έχει δίκιο ο άγνωστος που τηλεφώνησε; Ο πατέρας μου πράγματι δεν είχε αναφέρει ποτέ πως ήταν αλεξιπτωτιστής. Υπήρχαν όμως κι άλλα που δεν τα είχε αναφέρει. Τα γεγονότα της 14ης Σεπτεμβρίου του ’43 για παράδειγμα.”
Ο Richter καταφέρνει να περάσει μέσα από την αφήγηση των γεγονότων στον Kleemann την άποψή του περί παραβιάσεως της ηθικής του πολέμου από τους Κρητικούς και επιπλέον να αποκρύψει μία ιστορική αλήθεια, ότι στο πολεμικό θέατρο της Ελλάδος ο Χίτλερ χρησιμοποίησε και άλλη μία φορά τους αλεξιπτωτιστές του, το 1943 κατά την διάρκεια της ανακατάληψης της Κω, της Καλύμνου και σε μεγαλύτερη έκταση της Λέρου, που μετά την αλλαγή συμμαχιών εκ μέρους της Ιταλίας είχαν αποβιβασθεί αγγλικά στρατεύματα.
http://tolmwnnika.blogspot.gr/2010/11/blog-post_30.html
Ο Kleemann ιστορικά ίσως αδαής αλλά με αίσθηση του δικαίου καταλήγει:
“Σ’ αυτές τις φωτογραφίες βλέπουμε Γερμανούς πατέρες και παππούδες. Αυτό είναι το βασικό. Και απ’ αυτό προκύπτει κατά τη γνώμη μου η ιδιαίτερη ευθύνη της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα. …………….Εγώ θέλω να σπάσω ετούτη τη σιωπή. Γιατί ένα πράγμα είναι πάνω απ’ όλα βέβαιο: ότι ένα θέμα τόσο σοβαρό, δεν επιτρέπεται να αποσιωπηθεί.”
Εδώ βρίσκουμε τα δύο άρθρα στην Real.gr και στο diablog.eu
http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=468895&catID=4
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
