Οι περισσότερες αναλύσεις για τις εντυπωσιακές συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα για το Μακεδονικό μοιάζουν να περιορίζονται σε διαμάχη Αντιπολίτευσης και κυβέρνησης.
Είναι όμως έτσι;
ΚΡΙΣΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΌΧΙ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ
Λύνουμε τόσο απλά έως απλοϊκά, τόσο εύκολα, γρήγορα κι ίσως επικίνδυνα το θέμα δυο συγκεντρώσεων με εντυπωσιακό παλμό και πλήθος;
Παραγνωρίζουμε ότι σε αυτόν τον παθιασμένο κόσμο που συγκεντρώθηκε υπήρχαν όλες οι ηλικίες, όλα τα κοινωνικά στρώματα και όλες οι κομματικές αποχρώσεις;
Αμφισφητούμε ότι παρά την συχνά ανήθικη προπαγάνδα “διανοουμένων”, φανατικών του “πολιτικά ορθόν” και της πολυπολιτισμικής “θεολογίας” οι Έλληνες πολίτες ανταποκρίθηκαν με τον πιο ενθουσιώδη και γεμάτο παλμό τρόπο στην ανάγκη να διαδηλώσουν άφοβα, εντυπωσιακά κι οργανωμένα;
Μήπως οι φωνές των συγκεντρωμένων Ελλήνων, έχουν στο βάθος το ίδιο αίτημα με αυτές των συγκεντρωμένων των Ευρωπαϊκών χωρών;
Όταν φωνάζουν Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Ισπανοί κλπ, μήπως παρά τις διαφορετικές φαινομενικά αντιθέσεις τους υπάρχει ένας κοινός τόπος που τους ενώνει;
ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Ο ΚΟΙΝΟΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΤΟΠΟΣ
Ποιος είναι λοιπόν αυτος ο κοινός ευρωπαϊκός τόπος;
Από τις ως τώρα στατιστικές βγαίνει ότι το κυρίαρχο ζήτημα είναι αυτό της εθνικής ταυτότητας.
Μιλώντας για το τέλος της ιστορίας, ο Αμερικανός φιλόσοφος Φουκουγιάμα, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Έτσι ήρθε στην συνέχεια το τέλος των παραδόσεων, της ανθρωπιστικής παιδείας, των συνόρων, του έθνους, της θρησκείας και των πολιτισμικών μνημών.
Οι πολυπολιτισμικοί πρωταγωνιστές και (χούλιγκαν;) της παγκοσμιοποίησης, ξύπνησαν το ταυτοτικό πάθος των χωρών.
Έτσι έγινε και στην Ελλάδα.
Το τεράστιο αυτό πλήθος ξεσηκώθηκε εναντίον της απειλής για την εθνική ταυτότητα του.
Πολλοί πίστεψαν ότι με προτάσεις αγορών θα ξεπερνιόταν η οποία οικονομική κρίση. Έπεσαν έξω. Η κρίση ήταν και είναι εξίσου βαθιά ταυτοτική. Κι όχι καθαρά χρηματοπιστωτική όπως μονίμως την παρουσίαζαν. Θεώρησαν ότι οι οι λαοί είναι απλά ζωάκια, κατοικίδια γατιά ή σκύλοι, που αρκεί να τους δώσεις μόνο κάτι να φάνε για να ησυχάσουν.
Όμως Οικονομία δίχως εθνική ταυτότητα, οικονομία δίχως πολιτισμό δεν νοείται.
Λάθεψαν όλοι αυτοί οι πονηροί απάτριδες όταν πίστεψαν ότι οι Έλληνες δεν θα αντιδρούσαν στην ιστορική τους κλοπή.
Απειλήθηκε η εθνική ταυτότητα τους. Και ξύπνησε το ταυτοτικό αντανακλαστικό τους. Θα έπρεπε να μελετήσουν, οι έχοντες μόνο το χρήμα ως “ταυτότητα”, καλύτερα τον Αριστοτελη που έλεγε ότι Οικο-νομια είναι πάνω από όλα η ορθόφρων διαχείρηση του οίκου. Κι αυτό σημαίνει πολιτισμός.
Δίχως αυτό το στοιχείο δεν μιλούμε πια για οικονομία αλλά για α-πολιτίστη επίθεση εναντίον της ταυτοτικής ρίζας της χώρας μας. Και αυτό ευτυχώς φαίνεται ότι δεν το δέχονται οι Έλληνες.
Το ΟΧΙ τους είναι ξεκάθαρο.
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Δημοσθένη Δαββέτα στο new deal