“Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι”. Η λαϊκή σοφία και στην περίπτωση του θορύβου περί των κυβερνητικών κινήτρων για ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων, επιβραβεύεται.
Πρόκειται για σύνηθες φαινόμενο. Πολλή φασαρία για κάτι που τελικά αφορά λίγους. Αρκεί μια ανάγνωση στα κριτήρια και τις προϋποθέσεις όσων δικαιούνται επιδότησης ή χαμηλότοκου δανείου.
Κριτήριο πρώτο. Αφορά σε κατοικίες με οικοδομική άδεια πριν από το 1980, ενώ το ακίνητο πρέπει να βρίσκεται σε περιοχή με τιμή ζώνης έως 1.500 ευρώ/τ.μ. Τέτοιες χαμηλού κόστους περιοχές είναι για παράδειγμα στην Αττική οι: Άγιος Δημήτριος, Άγιοι Ανάργυροι, Αιγάλεω, Γαλάτσι, Δάφνη, Μεταμόρφωση, Νέα Φιλαδέλφεια, καθώς επίσης τμήματα μεσαίων και υψηλού κόστους περιοχών (όπως Ζωγράφου, Ηράκλειο, Ηλιούπολη, Αγ. Παρασκευή, κ.ά.
Κριτήριο δεύτερο. Όλα αυτά τα ακίνητα να είναι πρώτη κατοικία και το ετήσιο εισόδημα των ιδιοκτητών να μην υπερβαίνει τα 30.000€ και το οικογενειακό 50.000€. Είναι σαφές πως από τη στιγμή που μπαίνει αυτό το κριτήριο, τα ακίνητα προς επιδότηση μειώνονται. Αν σε αυτά συμπεριληφθεί κι η εύλογη διαφωνία των ιδιοκτητών ή ακόμα περισσότερο η αδυναμία πληρωμής του ποσοστού που τους αναλογεί, τα ακίνητα που θα ενταχθούν στο πρόγραμμα θα είναι λίγα. Στόχος του υπουργείου εξάλλου, όπως επισημαίνεται, είναι τα 100.000.
Πέραν όμως των κριτηρίων υπάρχει κι η ουσία. Είναι περιβαλλοντικό το διακύβευμα; Δηλαδή στην περίπτωση επίτευξης του στόχου η θετική συνέπεια για το περιβάλλον δικαιολογεί το θόρυβο; Είναι πολιτικό το διακύβευμα; Δηλαδή ευεργετεί πράγματι τα μικρομεσαία και χαμηλά κοινωνικά στρώματα στα οποία απευθύνεται; Κατά μια ευρεία έννοια ίσως, καθώς μακροπρόθεσμα θα εξοικονομήσουν χρήματα από την εξοικονόμηση ενέργειας. Αλλά ποιος απ’ όλους αυτούς τους ιδιοκτήτες στους οποίους απευθύνεται – και που το πιθανότερο δεν είναι κι οι ίδιοι χρήστες του ακινήτου – θα μπει στη διαδικασία να προβεί σε μια τέτοιου είδους δαπάνη σε αυτή την οικονομική συγκυρία;
Μήπως λοιπόν όλη η φασαρία γίνεται προκειμένου να δοθεί ένα κίνητρο για να κινηθεί η αγορά μιας συγκεκριμένης κατηγορίας επαγγελματιών; Είναι πολύ πιθανό και αρκούντως θεμιτό. Πλην όμως είναι το λιγότερο που μπορεί να προσφέρει η νέα ηγεσία του νεοσύστατου υπουργείου Περιβάλλοντος στον τόπο. Διότι όλοι αναγνωρίζουν πως οι δυνατότητες ουσιαστικών παρεμβάσεων του συγκεκριμένου υπουργείου σε μια σειρά κρίσιμων ζητημάτων που αφορούν στην ανάπτυξη της χώρας – πόσο μάλλον της “πράσινης ανάπτυξης” – είναι σαφώς περισσότερες και οι προσδοκίες που καλλιέργησε στην ελληνική κοινωνία ακόμα μεγαλύτερες.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
