Από την ημέρα της βύθισης του «Sea Diamond» στην Σαντορίνη έπρεπε να σημάνει συναγερμός διαρκείας. Υπήρξε ηχηρή προειδοποίηση για την συμφορά που θα προκαλούσε η βύθιση ενός πετρελαιοφόρου. Ενός από τα εκατοντάδες που καθημερινά κινούνται στις περίκλειστες ελληνικές θάλασσες. Μία διάχυση χιλιάδων τόνων πετρελαίου στην θάλασσα των Κυκλάδων ή της Δωδεκανήσου θα σήμαινε το τέλος του τουρισμού στα νησιά τους. Και ανήκεστη βλάβη στην μόνη πια βαριά βιομηχανία της χώρας μας.
Εν τούτοις, η ελληνική πολιτεία παρέμεινε απροετοίμαστη. Τα αποτελέσματα τα ζει σήμερα από την διάχυση μιας απίθανης σε έκταση πετρελαιοκηλίδας. Αυτή που προήλθε από την ξαφνική, άγνωστης αιτίας, βύθιση ενός μικρού πετρελαιοφόρου αραγμένου στον κόλπο της Ελευσίνας.
Η γύμνια μέσων και η διοικητική ανεπάρκεια του υπουργού Ναυτιλίας κ. Κουρουμπλή, αλλά και των υπουργών Περιβάλλοντος, έδωσαν ρέστα.
Μαζί και η επακολουθήσασα ιλαροτραγική προσπάθεια συγκάλυψης. Ταυτόχρονα αποκαλύφθηκαν παροπλισμένα πλοία γεμάτα πετρέλαιο. Πλέουσες απασφαλισμένες βόμβες, με τις λιμενικές αρχές πρόθυμες να παρατείνουν τον χρόνο ζωής τους. Να κλείνουν τα μάτια στο πάντα αναισχύντως ανεμπόδιστο λαθρεμπόριο καυσίμων όπου η διαφθορά και η διαπλοκή διευκολύνονται διαχρονικά από το πολιτικό σύστημα.
ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΉ ΘΕΑΤΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ
Το υπουργείο Ναυτιλίας, όπως ακριβώς και το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, λειτουργούν κατά κανόνα ως απλοί θεατές απέναντι στους παρανομούντες. Και περιμένουν να τούς δοθεί εντολή άνωθεν για να κάνουν το καθήκον τους. Τα σκάφη με τα λαθραία τσιγάρα που ένοχη σιωπή καλύπτει την απραξία των αρχών είναι η πιο πρόσφατη απόδειξη της δυνάμεως των μαφιών και συμμοριών που λυμαίνονται σε κάθε τομέα την χώρα. Λαθρεμπόριο πετρελαιοειδών, τσιγάρων, ναρκωτικών, όπλων, λαθρομεταναστών, φοροδιαφυγή, εμπόριο φοιτητικών διατριβών, ανεμπόδιστες καταλήψεις πανεπιστημιακών χώρων και γενικότερη ανοχή στην παραβατικότητα υπέρ της οποίας είχε δώσει τα ρέστα της η Αριστερά ως αντιπολίτευση.
Όσον αφορά την ανεπάρκεια και τις ευθύνες του κ. Κουρουμπλή κύριος ένοχος είναι ο Πρωθυπουργός. Τον επέλεξε όχι για τα ανύπαρκτα ειδικά προσόντα του αλλά προφανώς με κριτήριο την ψηφοθηρική επιρροή του στο λαϊκιστικό ΠΑΣΟΚ. Και την συμπάθεια με την οποία εύλογα τον περιβάλλουν τα χιλιάδες άτομα με ειδικές ανάγκες.
Γιατί ο συμπαθής λόγω της φυσικής αναπηρίας του υπουργός ήταν προφανές ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί σε υπουργικά καθήκοντα.
Ούτε ο Ιονέσκο θα μπορούσε να φανταστεί τυφλό υπουργό να επιθεωρεί την πετρελαιοκηλίδα και να τού λένε τα πιθανόν ολιγωρίσαντα όργανα ότι η θάλασσα είναι καθαρή. Εξ ου και μάς παρότρυνε να κολυμπούμε. Ο τελευταίος, εξίσου αμήχανος, απέφυγε έντρομος να επισκεφθεί τους τόπους του εγκλήματος και να συμπαρασταθεί στα δεκάδες χιλιάδες θύματα της οικολογικής καταστροφής.
Η ευθύνη που βαρύνει τον κ. Κουρουμπλή είναι ότι δέχθηκε να αναλάβει ένα αξίωμα που απαιτεί τουλάχιστον να μπορεί να βλέπει τί υπογράφει. Όμως, η γοητεία της εξουσίας είναι προφανώς ακαταμάχητη, με ολέθριες ενίοτε συνέπειες. Όπως και στην περίπτωση του εξίσου αυτοκαταστροφικού κ. Καμμένου, που τον διασώζει προς το παρόν ο ηθικός εκτραχηλισμός των πανικόβλητων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο του Γιάννη Μαρίνου στο new deal
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
